Alle inzendingen over woede

De woede soms met kille vlagen Terreur gegoten in ons bloed Fascisten bloeien in het daglicht Blinde ogen stellen vragen Aan een land zonder gezicht…

Ik stouw jouw wensen in de shredder & smijt je woede op een hoop. verbrand oud zeer verstrooi gedachten voedsel voor de scheuten van een nieuwe droom…

Ik zie de afkeer in je ogen hoor de woede in je stem als ’t klappen van de zweep voel ik de striemen in mijn hart de schaduw van gescheiden zijn ontneemt me levenslust…

ik hoor de woede in je stem ken ‘t klappen van de zweep en voel de striemen in mijn hart de schaduw van jouw ijzigheid ontneemt mij alle lust…

het was niet de spijker die het hout deed barsten niet de hamer waarmee je op de spijker sloeg het was niet je hand waarmee je het hout verwondde het was iets dat woedde dat knapte binnenin je kop…

Woede is wat je ziet Woede om wat me is ontnomen Wat erachter ligt is verdriet Jouw kids ik ben ze kwijt Om andermans verwijt De roddels om mij heen Die voelden intens gemeen Dit kleintje bracht mijn verdriet weer naar boven Je wilde MIJ niet geloven Ik ben je nooit vergeten En ik laat je opnieuw weten Ik ben niet wat een ander van…

ik wil heel veel met jou delen mijn geluk mijn verdriet mijn woede ik wil heel veel met jou delen mijn pijn mijn zorgen mijn lachen ik kan niet altijd alles met jou delen mijn beleving mijn gedachten mijn gevoel…

Een gastvrouw in club "Blonde Jikke" Zat onlangs vol woede te snikken Het moest allemaal Van zo'n klant weer oraal Maar dat hoefde ze toch niet te slikken?…

Iemand zei tegen een kok in Hoboken Dat zijn salades zo ranzig roken Hoewel ie eerst reageerde Alsof 't hem niet deerde Loopt ie nu toch van woede te koken…

Te woeden vanuit kennis toch zijn grenzen kent voor het kunnen ingeburgerd schijnt naar zijn vorm; iemand die even beziet zich tot aan het raam wendt, in te zetten poolshoogte buiten die natuurlijke storm.…

Hoe kalm en wijs en rustig evenwichtig was de mens nu is hij overspannen de bovenboog houdt vast hij mijmert spant en barst in woede angst en twijfel de onderbouw is uit het lood…

speel niet met mijn gevoel speel niet met mijn hart ik weet het is een spel maar toch raak jij mij hard ik kan niet tegen jouw woede, of tegen jouw verdriet. ik weet toch zeker ik win spel niet…

Woede ligt Onder mijn dag Vierentwintig-zeven Waakzaam te zijn Is er als Ik slapen ga En zeker als Ik wakker word Aan het begin Van elke nieuwe dag Slapende vulkaan…

Woede die in Mij groeide Na wat me In mijn jeugd Was aangedaan, Die tot de tanden Toe mij wapende Tegen het ondraaglijke Van dit bestaan, Kracht die vrijkwam Toen ik leerde Mijn ik te ontwapenen - Overlevingsdrift Die gepaard gaat Met vreugdetranen…

In het geluid van de stilte wandel ik met -- mijn oordopjes in.…

Als het leven je ontglipt en de dood is zo dichtbij dan verdwijnt de woede en voel je je vrij De strijd is gestreden je hebt je best gedaan de pijn zou verdwijnen je wist dat je moest gaan……

schoppen tegen de arrogantie van de macht de vloer aanvegen met het kreng van de nacht edoch, de woede is mij ontstegen de zon straalde en staalde mij zacht omdat zij mij toegenegen licht in mijn leven bracht…

Ik heb geen zin in Salman Rushdie's "Woede" En verder heb ik alle boeken al: Ik kijk tevreden naar mijn boekenplank, Naar al mijn Ludlums en naar Anne Frank.…

Alleen maar ruzie alleen maar woede En de schuldige ben ik Alleen maar schreeuwen alleen maar tranen En de schuldige ben ik Al mijn gevoel al mijn verdriet Ik kan daar niet mee leven het enige wat ik kan doen Is mijn leven ervoor geven.…

Als het leven ontglipt en de dood is zo dichtbij dan verwijnt de woede en voel je je vrij De strijd is gestreden je hebt je best gedaan De pijn zal verwijnen je wist dat je moest gaan…

Genadeloos heb ik je weggezuiverd van mijn lichaam en uit mijn hart Rillend nagehuiverd mijn ziel die jij hier brak Huilend in tranen gevoelloos en zoveel woede Zo hopeloos dat falen voortaan wat meer op mijn hoede.…

rust vinden daar gaat nogal wat aan vooraf een moeizaam leerproces van vallen en opstaan of beter nog van woede uitbarstingen en wroeging... doch eens is het er de rust als een soort van verlamming die je belet om op te staan…

Na maanden gezeur en doen alsof tot woede van het Koninklijk Hof zag God vannacht pas dat 't eind'lijk goed was. Albert mag dus terug met verlof.…

Hoezeer ik je liefheb blijkt niet uit mijn woorden of gedichten blijkt niet uit mijn woede of haat blijkt niet uit mijn blikken of tederheid maar uit al wat ik probeerde, en trachtte, uit mijn hart, bleek hoezeer ik jou lief had.…

Als Woede met Bravoure het podium Betreedt, en Angst Roemloos door de zijdeur Is afgegaan - Dan neemt Agressie Als doublure zijn Rol probleemloos over, Nadat Geduld voorgoed De benen neemt…

ik zie afschuw in je ogen hoor de woede in je stem als ‘t klappen van een zweep voel ik de striemen in mijn hart in de schaduwen van jouw ijzigheid bekoelt mijn koortsige lust…

Woorden hard woede fel gifangel gestoken De cirkel is rond de rechthoek scherp lijnen gebroken Liefde blind horend doof relatie verbroken…

in een veld vol eenzaamheid hebben ze jaren geleden woede geplant het groeide gestaag en tot op de dag van vandaag woekert het voort en draagt draagt leugens in de knoppen van taal…

Dood Herinneringen Spijt De wonde heelt Mettertijd Dood Waarom Woede Onthoud vooral Het goede Dood Vaarwel Tot ziens De dood is geen einde Mijns inziens…

Van het verleden moet je leren, weten wat wel kan en wat niet, geef een plaatsje aan de woede, aan de pijn en het verdriet. Sta niet toe dat het verleden, je nieuwe toekomst zo bepaalt, dat het zo is dat het verleden, je nieuwe heden achterhaalt.…