3176 resultaten.
Draagtijd
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
357 Dwarrelzacht
je vlucht
weg uit het schemerparadijs
waar de dingen zijn
zoals ze zijn
de lelie
dorstig
in de dromerige regen
de avond
blauw van verte
en verdriet
en de onbekende
die wacht
op de klanken
van een nieuw jaargetij.…
Diep geworteld
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
653 Geboren
en de eerste
twee decennia
getogen als jonge
oosterbuur, gevormd
en als jong volwassen wijsneus
het pad der liefde volgend alhier beland,
verloofd, getrouwd en hier gevestigd;
met nieuwe, jonge wortels, na 56 jaar
stevig en blijvend
goed verankerd.
Verbaasd
word ik tijdens elk bezoek
aan mijn geboorteplek gewaar, dat de door mij…
te laat
hartenkreet
2.3 met 3 stemmen
499 Alle dagen
Sneller en donkerder
Alsof de tijd geduwd wordt
En stilaan lijkt te vervagen
Gedonder
Maar niemand die het hoort
Stilstaan en rond u kijken
Kan veel met je doen
Beseffen dat dit alles tijdelijk is
Goed doen voor het bezwijken
Zoeter dan een miljoen
Een plaats in iemands geschiedenis
Wat een droom!
Een leugentje voor mijn bestwil…
Ouder worden.
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
726 Ouder worden is mensen voorbij zien trekken.
Die allemaal eindigen.
Daarvan word je je als oudere bewust.
Ouder worden
Is zien steeds meer zien hoe eindig de dingen zijn.
Ouder worden is de bloemen beleven ook in het verwelken, in rouw en vergaan.
Ouder worden is je kruis leren liefhebben.
Ouder worden is het gevoel voor spel, sluier en…
Geboren woorden
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
446 Zilveren tranen
rapen geboren woorden
verbreken gedachten
achter beslagen raam
daar tekent hij
haar lichaam in verbolgen lijnen
geurend naar lavendel
in late zomerzon
nimmer de zijne
beminde zij
en werd zij bemind
maar nimmer was zij de zijne
hij verjaagt een eenzame vlinder…
bij terugkeer aan het meer
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
455 bij terugkeer aan het meer graast onrust
ben ik wankel
onbewoonbaar en verjaag een vlinder
wie mij zich herinnert liegt of is gebrandmerkt
lacht de wind
ik haal mijn schouders op
en kerf hun namen in de banken aan het meer
eerder je gezicht
warm je huid
niemand die ons herkent
als de stad wakker wordt
en licht gelooft
wandel ik als…
over wat zoal voorbijging
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
505 een gedicht schrijven
over het verlopen van de tijd
is nog zó eenvoudig niet
er ging immers zoveel voorbij
dus wanneer ik de tijd
en de dingen die mij
zijn gepasseerd in het kort
zou moeten samenvatten
zou ik ze willen vangen in de zin;
"er is zoveel aan mij voorbij gegaan
dat ik de tel ben kwijtgeraakt"…
Vader Tijd & Moeder Aarde
netgedicht
2.7 met 3 stemmen
450 Vader Tijd is de weg kwijt,
niet zo vreemd als je bedenkt
dat de mens het nodig vindt,
een Zomer,- en Wintertijd klok
in te stellen,
en Moeder Aarde is het geheel
met hem eens,
ze laat dit merken door haar
grondvesten te laten schudden,
haar water te laten overvloeien
en niemand wordt wakker!…
Notitie
gedicht
3.8 met 6 stemmen
8.795 Gauw opschrijven voor ik het vergeet:
in de auto met D. en haar vader
dwars door Amerika's seizoenen heen
de vochtige zon in Santa Barbera
de kletsnatte sneeuw in Denver
en in alle Best Westerns
het knipperlicht van de televisie
op haar lieve slapen de gezicht
van weer heel jong meisje zijn
maar het schrijven van de woorden
verandert wat…
Foto's
hartenkreet
3.7 met 7 stemmen
593 Foto's waar je erg oud opstaat
moet je goed bewaren.
Daarmee kun over 15 jaar bewijzen
dat je niks veranderd bent.…
Stilte voor de storm
poëzie
3.0 met 5 stemmen
1.249 Wat brengt mijn tijd?
Géén wilde bewogenheid,
Géén hand zich welvend boven de ogen,
Of stem die opgetogen
Om nieuwe morgens schreit;
Maar slechts een dromend turen
Naar heengevloden uren.
Wellicht is hun ontgleden,
Bij ’t traag teruggetreden,
Iets schoons, dat wij ons kozen. –
Wij rapen twijgen, vruchten, rozen.…
tegen het vergeten
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen
436 zag ik een vriendje van vroeger
was het een oude man
maar toen ik hem hoorde praten
dacht ik die ken ik ergens van…
Etmaal
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
411 willoos mooie dageraad
zuchtende dag begint
licht uw licht verraad
bemind en onbemind
hoe moede zo uw benen
welk nopen los van mij
nederliggen laten wenen
nacht laat rusten zij opzij…
Als eindelijk...
gedicht
4.1 met 8 stemmen
43.640 De dingen die je erg graag wilt, die komen op den duur,
ze komen vroeg of laat, maar meestal laat, dat is zo zuur.
Wanneer je jong bent heb je doorgaans nooit een cent in kas
en áls je eind'lijk geld hebt voor een hele dure jas,
dan staat ie je niet meer.
Wanneer je jong bent heb je vijfenveertighonderd plannen,
je komt alleen nooit verder…
Niet gebeurd en toch voorbij
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
496 Wees blanco, wees wit
Laat het niet zo zijn
wees onbeschreven
Laat je leiden door je gevoel
De pijn, het leed
Laat het niet zo zijn
wees onbeschreven.
Wees blanco, wees wit
Laat het niet zo zijn
Alles wat het is
Het is al weer voorbij,
terwijl het nooit gebeurd is..…
Antwoorden
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
436 zij klinken door mijn hoofd
soms zeer zacht
dan weer harder
stellen steeds dezelfde vraag
weet je het nog?
de stemmen van ’t verleden
vermeerderen mettertijd
evenals de plaatsen
in memorie opgeslagen
weet je het nog?
ja ik weet het nog
grijs verleden
niet moeiteloos
beantwoord ik de stemmen…
Labyrint
hartenkreet
2.7 met 3 stemmen
566 Labyrint..
Daar is het, daar moet je naar toe.
Waar moet ik beginnen waar moet ik naar toe.
Is er een uitweg ik weet niet hoe.
Ik loop door alle gangen en weet niet waar ik ben.
Me hart klopt van verlangen naar een einde dat ik niet ken.
Ik blijf maar lopen en hopen.
Hopen om te vinden wat ik zoek.
Alles lijkt op elkander en ik weet niet waartoe…
Het zichtbaar zijn
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
434 al zou ik willen mijmeren
dan nog zou mijn tongbeen
zich vergruizen en me verstikken
daar de wereld niet meer ademt, zelfs
niet meer ontplooit en haar blaas
leegt in mijn hand
ik als figuurlijk en mijn evenbeeld
de liturgie van vrome schapen
zalven de wetenschap dat het bebouwde,
het ongenuanceerde zich telkens vergrijpt
aan halve waarheden…
Twintigste eeuw
poëzie
3.0 met 4 stemmen
1.739 Wij zijn zo jong niet als wij doen geloven.
Ik ben: hoe oud wel? jij haast twintig jaar.
Achter dit lage voorhoofd, onder 't kroezig haar
dat al je kammen breekt, drijft wèlk bereeknen boven?
Je weet, men moet niet altijd geven na beloven,
't gevaar van geven is dat elk bezit weegt zwaar.
Je hoofdje waakt, waakt sedert lang, nietwaar?
De…
ZEEËN VAN TIJD!
hartenkreet
1.5 met 2 stemmen
508 Ik hoor
vogels fluiten
voetstappen op straat
voel de opkomende zon
voer voor vroege vogels
vervoering, beroering
vandaag?
Het is nog
ver voor zevenen
vanmorgen
Vanmiddag
vanavond
vannacht
verschijnen
vanzelf, zodoende
voel, ervaar ik
zeeën van tijd!
--------------------------------------------------------
Deze hartenkreet…
Fraai uitgelicht
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
381 Een Fries
met dansende
vrouwen
Gedreven door
verdriet
Doorgaans
oprecht, te ver-
trouwen
Om wereld, toekomst
mee op te
bouwen
Waarom signaleerde
destijds 't ruimteschip
geen signalen?
(27 september 1990)…
Rode mannetjes
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen
467 Daar zijn de rode mannetjes.
Ze hebben rode wangetjes.
Ze kammen hun haar met blauwe kammetjes.
De rode mannetjes staan op de stoplichten.
Dan dragen ze een hoedje.
En voor hun opgezette rode hoedje dienen we te stoppen.
De rode mannetjes maken mij bang.
De rode mannetjes lusten geen pap of vla.
Maar met een beker melk met een melkvel drijvend…
a
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
345 ontdek de hemel in het licht van weten
sla de trom om de oren van staal
nog nooit zo lekker gegeten
in jouw onmogelijke omhaal van taal
recht is de bocht in tuinstad
vuur uit water dat vliegt op slag
ruig onder rokken als dat
weert waar vind je deze eigenwijze lach
als zes negen blijkt te zijn
in bossen vol seringen van geluid
lijd dan…
Buiten de tijd
hartenkreet
2.5 met 2 stemmen
457 Tweehonderd jaar geleden
Ben ik geboren
Of was het honderd misschien -
De tel ben ik allang verloren
Opgevoed met het
Gedachtegoed van
Rond 1860 of zo
Van recentere datum
Heb ik qua gedachten
Niets meer overgehouden
Dan alleen liefde
Liefde alleen
Die is van alle tijd
En ik, ikzelf, heb ongezien
En ongemerkt geleefd,…
Levende doden
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
370 In het huis van toen
troostte ik mijn levende dode
met de dood van haar geliefde
die nu nog leeft
zolang dromen duren
gelden andere regels
de doden van gisteren
leven onveranderd voort
alsof gisteren vandaag is
tijd slechts een andere kamer
of er na dit leven
een ander zal zijn
is nog verborgen
in de toekomst
in elk geval
is het…
Buiten de tijd
netgedicht
2.7 met 3 stemmen
332 Tweehonderd jaar geleden
Ben ik geboren
Of was het honderd misschien -
De tel ben ik allang verloren
Opgevoed met
Het gedachtegoed
Van rond 1860 of zo
Van recentere datum
Heb ik qua gedachten
Niets meer overgehouden
Dan alleen liefde
Liefde alleen
Liefde die is van alle tijd
En ik, ikzelf, heb ongezien
En onopgemerkt geleefd…
Levend standbeeld
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
419 Hele dagen staat hij daar onbewogen
met een hand voor z’n ogen
op de punt van het havenhoofd
staart in de verte naar de zee
die hij eens levendig bedwong
nu alleen nog stil observeert
een tijdlang ga ik naast hem staan
staar mee naar de nu zo kalme zee
met alle gedachten op oneindig
zijn we even twee standbeelden…
Ephemera
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen
368 Als ook de langste dag ten dode loopt,
zal zelfs dan de schemer kleuren laten verstillen.
Geen dag ontkomt aan de verstikking van het licht,
geen dag, ook al zou je nog zo graag willen.
De dagen zijn zo sterfelijk als zij talrijk zijn,
de gedachte aan eeuwigheid is vergeefs gehoopt.
Totdat, zo moet althans nog blijken,
de dag komt die niet voor…
In decennia
hartenkreet
2.7 met 3 stemmen
438 Voor en van alles is
een eerste keer
Heel vaak wordt gedacht: dit
wil ik wel weer
Die streling, die kus
Die intimiteit
Voor en van alles is
een eerste keer
Die soms ook meteen de
laatste kan zijn
Wie herinnert zich
níet die beleving...?
Voor en van alles is
een eerste keer
Geniet en pak direct
dus dit moment
Vaak voor en van…
Houten kruis
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
358 Houten kruis gekanteld
Tegen een stenen schuur
Knuffels, kaarsen, bloemen
Herinnering aan een noodlottig uur
Het lijden van nu en van de eeuwigheid
Bij elkaar gebracht in de tijd
-----------------------------------------------
In Memoriam Kees-Jan Dusseljee
die in nieuwjaarsnacht door een
eigen gemaakte vuurwerkbom om het leven kwam…