Alle inzendingen over oorlog

Een zware hand legde zich op zijn schouder En onderbrak zijn dagelijkschen gang. Heel even ging zijn adem wat benauwder, Toen ging hij rustig mee. Hij was niet bang. Dat dit eens komen moest, wist hij al lang. Wie die de strijd aanbindt, schuwt de gevaren? Menig soldaat sterft in zijn jonge jaren, Maar het land riep en hij volgde dien drang.…

moederziel alleen gedragen door de wind wachtend op een steen zit een eenzaam kind dagen niets gegeten van honger bijna dood trachtend te vergeten de smaak van brood vluchtend voor 't geweld van soldaten met geweren zit hier nu deze held langzaam weg te teren Door God en mens verlaten niemand die hem mist zijn hulpgeroep mag niet…

Het is hier zo stil terwijl vlak achter mij een soldaat een jongen als confetti verstrooit. Een bodemloos tegoed aan tijd verwijdt het land, en elke stap past zomaar in de voetstap van een dode. Het is hier zo groen.…

De mensen zoeken waarde Voor hun spullen en hun geld En om dat te bereiken Gebruiken ze wapens en geweld Mijn buurvrouw huilde zachtjes Toen haar zoontje overleed Zijn lichaam niet te herkennen Nadat die tank er over reed Het huilen en de tranen…

Een oorlog zo wreed, zo verschrikkelijk wreed Kapotgeschoten levens, een vloedgolf van leed Wat is de reden voor vernietiging en geweld Wie is het die mij de echte waarheid vertelt De beelden blijven zweven voor mijn geestesoog Dodende tanks, hun lopen dreigend naar omhoog Bange mensen, de handen hoog boven hun hoofd Angstige burgers, van…

schelle klanken kruipen uit gebarsten bronzen onweerstaanbaar duiken myriaden vliegen gonzen uit bleke doden die verstard de maden voeden met hun hart dat ooit de wereld heeft bemind nu achteloos verstrooid berooid door westenwind verstorven stilte breekt de pijn in gruizel stukken pulver zijn de doodsangst schrijdt nu laag na laag tot…

De onvrede op de straathoek roept rood rijdt door rem af. De onvrede van de buren is veel groter en met meer. De onvrede op het scherm is een onwaarschijnlijk lage resolutie Onvrede vooral op maandagmorgen goed uit te tekenen in rood en zwart… …en waar ik de vrede zoek is vrede zoek en komt de zoeker altijd ongelegen.…

Is die oorlog nu voorbij of kunnen we nog meer verwachten Kunnen we nu zeggen:"Vaarwel Dictatuur?" Dat zou de pijn verzachten Ik heb gedacht aan al die soldaten Ze gingen er toch maar op af Zandstormen trotserend. Op naar Bagdad! Richting Dictator, met zijn geblaf. De emoties komen eindelijk los zag je die man met die foto staan? Schreeuwend…

Op een dag lag Je laatst bij ons in de straat Zomaar op de stoep Iets voorbij de hoek: Een pop met gele haren En een rode broek Die omhoog kijkt naar de blauwe lucht Kind waar ben je En kom toch tot bedaren Je mammie troost je wel En je vindt die pop weer snel Als je thuiskomt Bij de voordeur op de grond Zit hij trots te wachten In de…

Vrolijke mensen, Lachende mensen, Zingende mensen, De mensen zijn blij. Dan word ik wakker en kijk naar buiten. Nog steeds oorlog bij mij...…

Dat een stad warm kan zijn een vriendin in de koude nacht gelijkertijd als een hoer haar benen spreidt voor elke soldaat met en zonder verlof. Dat een non een vrouw kan zijn beschermd door de ziekte van haar geslacht aan wie de geile strijder natuurlijk geen geloof schenkt belust op vergetelheid.…

Wachtende ogen zien de gedeelde dood met ogen die het geluk wilden begraven waar de grens elke herinnering armoedig maakt en wachtende ogen met staaldraad zwijgen en alleen met naamloze kogels hun gebeden zeggen…

de vos nadert sluw, en stuift dan brutaal af op zijn prooi. een agressieve slag valt niet te vermijden. geen ontsnappen meer mogelijk … bommen worden met kwade blikken afgevuurd. helse paniek breekt los. gillende mensen rennen over het slagveld. de oorlog sluipt dichterbij. geen ontsnappen meer mogelijk……

Beschermd door prikkeldraad, vers van de rol gekruld Om niet herkend te worden, over ‘t hoofd een zak In het zand zit vader met zoon en berust in geduld De voeten in oude sandalen, machteloos mak Hoe zou ik u beiden niet herkennen, onlangs nog zag ik u, mijn broer hield tegen zijn borst bemind een breekbaar lijfje en in zijn palm rustte toch…

Alles is allang versleten Het nieuws, het laatste ongeluk De verste roep om hulp en innovatieve producten Wapens van de nieuwste makelij De laatste versie van XP en gratis nog erbij Het jaarlijks boekenweekgeschenk Waarom zou ik het nog willen weten Beter dan die ouwe Chinees ‘t opschreef Werd het niet meer en sindsdien is de kunst van het…

Buiten lijkt het zo vredig Van binnen is haat Stiltes lijken donker Terwijl de zon hoog boven de hemel staat De wind vind zijn weg door de takken Hoog hoort hij zacht gekraak Het lijkt hem niet te deren, als hij langs het beekje gaat Vogels zingen hun lievelingslied, maar voor hem klinkt het raar Zijn gevoel lijkt verdwenen in zijn ochtendvaart…

Sterren en strepen naderen Bagdad, Woestijnrupsen met ronkende tred. Een stad werpt de gordel af, waar gore wapens zouden wachten op een vonk die de menigte wegblaast. Paddestoelwolk De kogel boort door de slagader van de hoofdstad. Nieuwsjagers gissen naar de val, de diepte van het bloedbad. De opmars jaagt de koersen naar smeltende…

Aan de rand van het beroofde land In het kloppend hart van het oosten Verwart men ‘samen’ met ‘beramen’: het oliedomme spel, de bommenruil De olijfberg geurt naar ontbinding. Regen is een verkwikkend geschenk De aardkorst wordt een klad van lijkafdrukken. Waar ligt elders? Zij verkiezen rood en schroot. Grijs is geen kleur maar een verzinsel…

De reus bloedt, een wonde in de hals, een lek in de slagader. Wie zal hem verzorgen? Dokter! Hij wou de held uithangen, de reuzenpanda redden. Toen een onbekend gevaar naar Europa waaide krijste men zich hees. Rare stralen. Kleur noch geur. Op ons bord: de stank van zieke lever. Op een ver slagveld bewaken de soldaten de vrede. We hoesten…

Waarom is er oorlog? Waarom is er pijn? Waarom kan het geen vrede zijn? Mensen huilen, mensen treuren daarom zie ik even geen kleuren, zie ik alles zwart Maar de kleuren zijn er wel, ergens, ergens heel diep verborgen in mijn hart…

De nagalm in de westhoek als je een oor op een grafsteen legt. Het lijkt nieuws uit een vergeelde krant. Kruitdamp glipte door de fijnste spleet En wij, dappere Belgen… Rillen met stompe vuisten in het zand “Waar is de overkant?” Jagers klieven de hoge, blauwe stilte. Lichtjaren later, nu we schijnbaar bedaren. Eivolle magen en glitterkleedjes…

je ogen zijn zo donker en zo helder met je uitstraling heb je mij geraakt toen je zat daar veilig in die kelder die jouw papa voor jullie had gemaakt er is veel wat ik aan jou zou willen vragen willen weten - zit nu eenmaal in mijn aard want ondanks.... begint het mij nog niet te dagen dus vertel me: is dit het allemaal wel waard…

Duizend bommen en Granaten Vliegen door de lucht Vallen op bepaalde doelen Mensen op de vlucht Arme "soldiers in the Dessert" zandstormen, zelfs ik krijg het benauwd In hun tanks een schuilplaats zoekend Thuis familie die nu rouwt Nu nog Bagdad gaan veroveren alsof dat zo makkelijk gaat Het zal je kind maar wezen met in zijn hand een…

Lente in Irak Geen nieuw leven maar sterven Het excuus zo zwak…

bloed, overal bloed mensen dood voor goed. Door bommen en kannonen Vluchtende mens met een wens Vrijheid want dat brengt blijheid…

7. Slaapval Velden stijgen deze avond boven zichzelf. De nevels van het zwijgen dalen op de huid van de soldaat. Liggend een steenworp van de dood worden levens langzaam rood Geuren van buit breiden zich uit als blijvend kwaad. 8. Morgen Hij moet wel aarzelen in de armen van de ochtend nu het warme mottenwitte licht gaat liggen…

Sterren aan de hemel een lege maag ik haat je ster, ik haat je Sterren aan de hemel geen bed om op te liggen ik haat je ster, ik haat je Sterren aan de hemel geen dak boven mijn hoofd ik haat je ster, ik haat je Sterren aan de hemel van mijn familie beroofd ik haat je ster, ik haat je Sterren aan de hemel je hebt je werk gedaan…

De hele wereld staat op zijn kop. Gewelddadige beelden worden de hele dag gegeven. Wanneer houdt dit strijden in Godsnaam op en kan de mensheid in alle vrijheid verder leven? Zoveel onschuldige mensen zijn hier weer de dupe van. Zij dienen nu als schild voor de oppermacht. Velen sterven, terwijl men hen niet missen kan. Wat een onmogelijke…

er vallen duizend bommen op Den Haag het Binnenhof verandert in een krater het Huis ten Bosch bezwijkt en niet veel later komt ook de Haagse Toren naar omlaag het Kurhaus en de pier bestaan niet meer en het Bezuidenhout is weer veranderd in een kerkhof waar het bloed meandert de stilte doet weer denken aan weleer gelukkig is het allemaal…

Als het ochtendgloren langzaam neerstrijkt En de wereld even op z'n mooist lijkt Als je de stilte nog kan horen En de dag begint van voren Als de donkere lucht plaats maakt voor blauw Met op het gras nog verse druppels dauw Op zo'n moment geloof ik even in de illusie 'Op deze wereld heerst geen ruzie'..…