Alle inzendingen over liefde

ik heb een vlinder verjaagd op klaarlichte dag vandaag ze dartelde rond mijn hart hoog bovenin mijn maag maar het mag niet kan niet zo zijn mijn eigen vlinder is nog lang niet uitgeboeid een groeibriljant die nog steeds groeit we verkennen nog immer de bloem die ons samen bloeit ik heb een vlinder verjaagd vandaag ze probeerde me…

Wanneer de zon nog geen warmte geeft sta ik op met het dekbed om me heen en kijk ik half achter het gordijn de straat in, de eerste mensen lopen nergens heen, een blokje om met honden die geuren volgen Ik vind het altijd eng of ze me willen bijten Weer denk ik aan jou, aan de uren dat ik tussen verwijten en verlangen half achter het gordijn…

Welluidend buigt zij haar hoofd in het gloeiend aangezicht haar mond gedrenkt met weelde als een lichtje dat uit 't donker treedt met haar gids dat lichtgloed geeft en leven, de ruimte blauwt in overvloed het glas en lood in zonnegloed mijn ziel wiekt bij 't schoon wonder lied naar de muziekkamer hierboven…

Hoe kan het nu verwelkt zijn? het zacht lentegroen omfloerst met geluk kleurde nog prachtig in jouw ogen.. daar in de bloesem weilanden de oude knoestige laan door jong geliefden betreden was voor ons passievol moment te kort en onnodig geknot, een buizerd verscheen zweefde minzaam mee, echter niet om geliefden te volgen.. want…

Hoe kan je ooit zo afdwalen dat je je oude buurt niet meer herkent? Ja, de huizen zijn geverfd, de bomen gegroeid en ik, ik spreek inmiddels een andere taal… Maar als ik jou dan antwoord, weet ik dat het doen eigenlijk soms nog is zoals toen. De littekens lichten op, tonen de weg, bij hun woorden plant ik een vlag, blauw (myosotis…

Waarheid is in grote woorden, onmogelijk te vinden. Er bestaat geen zinnig woord dat mensen met elkaar verbindt. Waarheid is in ruisen van stille bomen. Is in water dat als hartelijk bloed door alle mensenharten stroomt. Waarheid is in daden. Waarheid woont in zorgen voor elkaar. Leeft in alle moeders. Zwijgt in trouw. Spreek dan woorden…

Ilse de Lange schenkt met haar glimlachmond slijm in mijn dorre hart...…

liefde kent geen maten zij meet niet af zij neemt zoals het is liefde kan niet praten naar de mond zij zwijgt en reikt haar armen liefde zal niet kiezen tussen goed en kwaad zij wacht geduldig af zij kan niet verliezen zij wil de wedstrijd niet liefde kent geen spijt van wat zij gaf ze heeft een open blik ze oordeelt niet liefde…

De vlier draagt mijn bruidsjurk lokt me dichterbij en tilt me terug in Zijn armen, vlijt me weer neer op het bed, vloeit uit over mijn schoonheid in de strandhut bij de waterval die ijskoud mijn handen striemde toen ik met Hem zijwaarts achter het geraas langs schuifelde over een richel van overgave waarvan het vuur onzichtbaar was…

Het licht herrijst ook op tweede Paasdag. Een stuk frisser is het wel, de wind is aangewakkerd. De wind was de afgelopen dagen heel rustig. Het licht is er gelukkig ook op tweede Paasdag. Het Paasgevoel, voor iedereen anders en nu zeker. Er is veel verdriet op de wereld, hoe het verder zal gaan weten we niet. Geluk en liefde…

Ik laat licht schijnen door mijn aandachtige hart: ik kersenbloesem!…

Ik hang hier maar Wat zou ik spartelen? Helemaal voor mezelf de pot thee, de tafel de kamers van ons huis met zijn nieuwe ramen de krassen in de kast al de cadeautjes die ik aan jou gaf en de poster van het schitterende water aan de horizon met de schim van een schip Ik hang hier maar wat rond in jouw afwezigheid niet in staat tot…

(Dit schreef ik voor een lieve vrouw, die haar man zo mist) Lieve man Op elf april zou je 63 geworden zijn. Helaas is dat er niet van gekomen, ik mis je nog steeds iedere dag. Onze verbondenheid was groot. Nu in deze periode heb ik het nog veel moeilijker, want wat hier op deze aarde gebeurt, is heel erg. Het coronavirus…

De snaren van gevoelens Als een harp liefde speelt Zijn hand streelt haar haren Een traan die ze met haar ooghoek deelt De blijdschap schenkt haar liefde Slechts hij die het ziet Z’n gebaar geriefde Een glimlach die ze achterliet In haar hart is zij een vlinder Als de mooiste roos in liefdespracht De manier waarop hij haar beminde Het…

Ja, dat doet een droom, ik voel iets dat er niet is – er niet meer is: jij.…

De briefkaart vergeelt al zo lang Geen contact Ik heb geen adres om er iets aan te doen Bovendien, in gedachten gezegd slibben mijn woorden dicht met voorzichtigheid Wij delen alleen de wind die ons bedekt met zand uit Zuid pollen uit Oost, regen uit West en uit Noord komt de kou Dan trek ik een trui over mijn hart, strijk met…

zo zacht je huid zo zacht zachter dan het fluweelste zacht ik zal je door je boven en onderaardse gangen volgen en blijven hopen dat ik als ik mag blijven slapen mijn lichaam mag warmen mijn blind verlangen laven aan jouw fluweelzachte huid deze diepzwarte nacht…

zij was bekend door de glimpjes uit haar ogen stukjes licht die hun boodschap nooit logen er was altijd verbazing over het speciale moment verwondering door beiden ogenblikkelijk erkend pas later kwam de lach die magie altijd bij zich had in het warmhartig weten dat wij elkaar nooit zullen vergeten…

ik heb te lang op de sleep van je jurk gestaan bijna onmerkbaar trekt het je hoofd iets naar beneden waar wij eerder trots waren vol verliefde gebaren brengen tijd en bedachtzaamheid dat vuur tot bedaren worden obstakels zichtbaar op paden die er eerst niet waren aanpassen en gedogen houdt de relatie niet lang open gaan…

Opvallende kleuren in de lucht, ze brachten een mooie voltooiing van de dag bij zonsondergang. Fascinerend brachten ze hun unieke kleurenpracht. In stilte en met mijn overdenkingen, werd het een bijzondere avond. Mooie herinneringen nam ik mee aan de persoon die in mijn hart lag maar vandaag overleed, maar niet aan het coronavirus…

Ik ben onderweg in een niemandshuis beland in niemandstijd en niemandsland Het bed is koningin- nebreed, plaats genoeg voor een koning als hij goed is voor meer dan slapen, dan vrijen voor meer dan een keer In de lege hotelkamer is het raam een gebod om naar buiten te kijken Smalle siergordijnen altijd uitzicht, altijd gezien kunnen…

jij laat me binnen je hebt je deur ontsloten ik glij de gang in vage herinneringen aan toen ik hem ooit verliet vanaf de andere kant? Dit is het andere beminnen het voorspel waarvan de natuur in stilte heeft besloten of het al dan niet in een menselijk vorm zal worden gegoten en als door dit avontuur een nieuw wezentje is ontsproten…

wat zou ik verliezen als ik nu bezwijk aan dat wat me zomaar doden kan? (niet zo veel, enkel mezelf) wat zou ik verliezen als jij mijn lieve schat gaat hemelen door dat enge jeweetwelwat? (alles, meer nog dan een hele wereld) zo voeren we strijd met wat ons eenzaam maakt de eeuwige angst van verlaten en toch jij... … in poezenkrul op…

ik probeer je met m’n ogen te omarmen jij probeert mij met je borsten op te warmen je pupillen verwijden wie ben ik om je gespreide benen te omzeilen heb erbarmen heb erbarmen ik val niet of juist wel te benijden en dan dan verliezen en verdwalen we voor eeuwig in ons beiden jij en ik zomaar door die ene die alleszeggende…

Het idee duwt me naar later naar terugkijken op mijn leven sinds het antwoord dat ik nu moet gaan geven op zijn vraag, zijn tweede aanzoek: hij wil een kind Op mijn buik zit hij zo verleidelijk en lief te kijken dat ik het graag wil houden zoals het is met zijn tweeën en de pil het beste zeg ik maar niets trek hem naar mij toe kus…

Judith Kloosterman, mijn eerste liefde, speelt nog steeds 'Für Elise'...…

ik kende die blik zacht dook ik in je donker omfloerste ogen in een ijdel pogen thuis te komen het mocht niet baten in de duik bleef ik haken aan een fel dispuut om meteen danig van de wijs te raken juist het bekende voelde als gewenst drempelloos pakte ik onschuld in natuur gekleed met licht eigen gewin heb mijn rug…

Samen naar het park waar de platanen dromen, hun bast afvalt, de witte jonge vertoont en zo een onbeschreven blad waarop gedichten verschijnen in een geheimschrift, dat nog onleesbaar is Voorbij de kerk met koperen koepels glimmend, stralend weerkaatsend het zonlicht op deze vrijdag voor de Sabbath begint. Ik pak en kus hand, wang die…

Wanneer ik in mezelf praat, praat ik met Haar, met Hem. Uit innerlijke behoefte doe ik dat, terwijl. Terwijl ik niet godsdienstig ben. Wanneer er in mezelf gesproken wordt terwijl ik zelf niet spreken kan dan. Dan hoor ik Haar of Hem spreken, hoewel. Hoewel ik ongelovig ben. Wanneer ik alleen maar aanwezig ben hoor ik Haar of Hem in stilte…

Het stonk er naar bloed en occult zweet de giftige wond van een slangenbeet de ruimte omfloerst door zwarte rook een toren met gruis vermolmd hout en een pook op voorjaarswind zingt een kind uit 't duister ontslagen rondom de geur van bloesem en insectenplagen ik kijk naar blauwe hemel en bonte bloemen in de tuin lelies teder wit, naar 't…