Alle inzendingen over demissionaire zet

sluit maar je poriën verhard snel je bast laat je bladeren gelen zet je wortels vlug vast want in een herfstige wind oogst de zomer haar kind in de val van de tamme kastanje nachten gaan lengen kou voelt naar vorst die de ochtend versiert met haar ijzige franje is jouw hart nog open in een nazomerse gloed het roodkoper van herfst…

altijd maar naar woorden en momenten van vertedering zoeken terwijl je weet dat ze moeilijk te vinden zijn toch zijn er nog dichters die niet van ophouden willen weten en blijven dichten tot de dood een punt zet achter het leven…

Een haiku is een schaakspel van lettergrepen waarbij elke zet telt. Tussen koek en ei worden kruimels gemorst voer voor vogels. De regen ruist de bomen worden nat een zwerver VOELT de kou. Zitplaats lijn 3 De stoel waarop ik ging zitten was nog warm van andermans billen.…

Jij verdient liefde, ik ken jou Je verdient het, zoek het bij een ander, zet hoog in #alledagenfeest En blijf, blijf bij mij Kom bij me liggen op de bank en kijk met mij naar een film Daar gaat het om ons dagelijkse geluk niet om jou, niet om mij apart, maar aangeraakt Dat is fijn en toegestaan Kom, jij bent de mooiste misschien…

al tel je nog zo vaak je kinderen eentje mis je keer op keer altijd en alweer al roep je nog zo vaak de namen van je kroost eentje hoort je nooit al houd je nog zo vaak de kleintjes stevig onder je veren dat ene ukje zal zich verweren al zet je nog zo vaak je nakomelingen op je schoot dat ene jonkie valt naast de boot…

Waar zit nu toch het knopje, ze stil te zetten, even stop. Maar tevergeefs... ze geven het nooit op.…

jammer van die tijd HET dat verloren gaat echt coronaprotesten denkend wij staan in het volste recht politiemensen trachten respectvol de wet te handhaven voelend onze plicht ook militairen zetten zich in met vol gewicht wie het hardst lacht om dit alles denk graag even mee ja de criminelen breken waarschijnlijk…

Geen Hondekop, geen tractor of een Os Zet die elite 't mes ooit op de keel…

Ze bukt, haar billen in de kijk en zet haar schoenen weg Nooit kijkt ze door het raam Nooit kan ik over de straat heen contact met haar maken en mij en mijn verlangen blootgeven Het is heet, het waait zo warm door de stad, dat ik tussen ons in ruimte zou laten, alleen lichtjes haar strelen, niet tegen haar aan liggen, en eerst het licht…

of heeft hij remise gespeeld met zichzelf door oneindig herhaalde zetten? dit dacht ik onder de douche in het jaar onzes Heren anno 2022 16.24 uur als een soort van intellectueel- filosofische troost.…

Hij pikt paleizen en hoeven in Zijn belastingheffing breekt de meegaandheid, kou veroorzaakt honger Er dreigt oorlog Propaganda wijst de weg: er is een redder, een Vader des Vaderlands, hij beschermt de vluchtelingen uit Antwerpen en de handel, hij zal de tirannie verdrijven die hertogen onthooft en gelovigen op de brandstapel zet…

laat dat maar achterwege want we kennen u wel, onderhand De toevoeging bij uw sonnet waar u voortdurend, strijk en zet uw eigen punt heeft rechtgezet vertoont zowaar een hoogtepunt Ik hoop - met u - niet op die stunt waar hond bijt kat of omgekeerd Yesilgöz wilders, dilan geert geen hond die dát ons volk nu gunt!…

beide heren de rechtse en de linkse de klimmende en de dalende eenmaal aan elkaar voorbij hun hoge hoeden weer op het hoofd men versta mij wel elk zet zijn eigen hoed op het eigen hoofd dat is hun recht dat is het recht van deze beide heren…

gaan beginnen keer op keer Opstaan douchen aankleden Ontbijt ook nog gegeten Krantje erbij Het gevoel zo blij Dan gauw de taxi in En nu het begin Bellen naar de zaak Antwoord op de onbesproken vraag Rijdend naar je klant Nadenkend over de krant Het is heel gewoon In de morgen zo schoon Komt een lachebek aan Wat een fijne baan Zet…

Toen zette hem een grootjuffrouw in veertien zetten mat. Ze was een stuk. De man was blij dit spel te zijn begonnen. Als schaakstuk had ze die partij, maar ook z'n hart gewonnen. Het klikte en ze trouwden snel vanwege paringsdrang en deden 't schaak- en minnespel. Ze speelden levenslang.…

De liefde bliksemde uit haar bruine en draaiende ogen, En zette heel de zaal in lichte vlam en vier; Zij lachte en greep mijn hand, Mijn boezem sloeg aan 't beven; 't Hart zwoegde door de brand; Ik zwijmde, en blies het leven Op roze lippen uit; maar och!…

Want dit jaar neem ik geen pakjes mee het wordt een lege sok, dit jaar doe ik het anders: ik zet de mensen voor het blok. Ik zal ze kerstmis laten zien zodat ze vergeten dat, zoals zij het vieren, niet alleen gaat om het eten. Dit jaar zet ik sterren neer langs de wegen overal die hen de weg moet wijzen naar Bethlehem, de stal.…

de voetstappen die jij zet in het zand van de tijd van minuut tot minuut van uur na uur van dag tot dag van jaar tot jaar markeren de geschiedenis stap voor stap die jij schrijft voor jouw volgers de voetstappen die jij zet soms spontaan buiten de paden dan weer binnen de lijntjes behoudend zorgvuldig vertellen van geluk en acceptatie…

Wat nu gedaan, want een zetje is tot daaraantoe maar zo’n dier pakken daar was ‘k niet aan toe zette hem snel even op de kiek liet ‘m achter aan de kant waar ie niet: Plat gereden worden zou.…

hun gewei in tweeën ik leg nu mijn zwijgen in je ziel, zie beiden neem mijn handen aan in tederheid voor haar lief de dag, de nacht was zacht voor mij de stoppels staan als dubbele rouw om het gemaaide graan een buizerd bidt in trance een zwarte gaai vliegt weg glimlach om een koe een dolle stier wenteltrappen naar het glanzende ei zet…

Handen rustend op het stuur rood licht in het vizier maar ook de spiegel hier waar ik heimelijk in gluur zie de allermooiste vrouw de versnelling in z'n vrij drie, vier meter achter mij is ze even die van jou zet ze rap haar lippen aan met haar ogen gaat ze ook iets doen mijn wangen krijgen net geen blos wie kan zoiets weerstaan?…

Moge het sterven sereen zijn toch zet het zich voort in het bloedbad van een geboorte, de geboorte van iemand anders dan, dat valt niet te ontkennen. Maar in het leven is ons gegeven te doen alsof er geen dood was, niet met de kop in het zand maar juist op de uitkijk naar weer een ander land, een te bevaren kust.…

‘ik ben niet bang voor al die negers’ klinkt er uit jouw blanke mond maar zonder aanwijsbare reden zet jij geen voet op ‘negergrond’ oordeelt zonder een geweten over iets wat je niet kent na al die jaren hier te wonen weet je nog niet waar je bent het is een toegevoegde waarde en een groot gemis voor jou misschien dat je nooit het hele…

Dan is het ook te laat om dingen recht te zetten. Begin dus in dit leven eens om daar nu al op te letten. Spreek de dingen samen uit, want voor je 't weet is het te laat. dan zul je nooit meer praten met hen waar je het dichtst bij in het leven staat.…

ik moet je nu toch laten gaan al ben je een deel van mij mijn leven zal heel anders zijn ik laat je geest nu vrij ik heb teveel aan jou gedacht vergaf mezelf niet meer het afscheid komt nu naderbij dat is echt hartezeer ik ga nu verder zonder jou dat baart me best veel zorgen mijn levenscyclus zet zich voort de jouwe blijft verborgen…

zie haar liggen, d' schone maagd zo onschuldig als haar spinnen zal ik haar fluweel beminnen totdat ze magistraal ontwaakt zie haar ogen langzaam open begroeten ziel in vogelvlucht verjagen kilte uit de lucht elk angstig zet het op een lopen zie haar wimpers tegen ‘t licht vragen knipperend de zon ontslaapt nu eindelijk mijn bron?…

Ik stap naar voren en jij je draait je weg van mij zet je heup in mijn zijde zakt iets door je knieën Even zijn we met zijn drieën De man die stond, de vrouw die een man gooide Hij ligt nu op de grond heeft zijn nek gebroken trilt nog wat na op de mat Jij biedt een hand aan trekt mij omhoog, buigt en ik neig mijn hoofd Jij doet een…

de stad ontploft tweevoudig als de daders galopperen in het lagere dal - want ik ben eertijds met de helm geboren en zie, met verdeeld gemoed, in de stand van je ogen de verborgen toegang tot het koninkrijk der doden o wee, ik zet een stap achterwaarts en neem met overleg mijn hoofd in mijn handen reeds heeft de aarzeling de tover verbroken…

Tranen stroomden als een rivier mijn hart bezeerd door scherpe steken alleen het verdriet was in mijn vizier want mijn gevoelens wilden niet breken Ik moet proberen alles op een rijtje te zetten gedwongen tot het doen van een stapje terug me niet steeds tegen alles blijven verzetten want alleen dan komen tranen over de brug Mijn hart…

tergend langzaam voelbaar in ieder moment mis ik jou omdat je er niet meer voor mij bent vastgezogen in een moeras zo donker en door leugens vervuild lijkt het alsof mijn hele lichaam huilt hersenspinsels golvend in een stroom van emotie en jij hebt hiervan geen notie ik voel me zo verlaten, zo alleen al je mooie woorden zetten me op het…