Alle inzendingen over jaargetijden

gouden blad met bruine randen ruikend naar oud en nattig mos ‘k ving het op met beide handen boomvriend liet je node en aarzelend los het is gedaan, je zware taak zit erop, de boom heeft van je werk genoten je begon als nieuw en kleine knop nu als oud en overbodig afgestoten daar lig je in al je glorie en pracht op mijn houten tafelblad…

De verre zomer De muziek van de verre zomer hoor ik nog zachtjes in de verte. Een zomer die mijn hart deed groeien tot voorbij de hemel. De muziek van de verre zomer zie ik nog flauwtjes verborgen achter een sluier van herfst mist. Maar straks zal de zon weer naar iedereen glimlachen en de gevallen blaadjes op de grond voorzichtig kussen…

Na warme dagen volgen koude nachten. Als lakens ligt de dauw op bleek en haag Versteven naar wat zonneschijn te wachten En slaat in wolken op en regent traag. De struiken tinkelen met haarfijn ijzel. En in de hof, de dragende appelaar Komt uit de damp reusachtig te verrijzen, Met ronde konen en veel grijzend haar. O eedle boom, die, boven…

De kleur op mijn wangen de lach in jouw ogen door de zon gevangen in warme herfstkleuren. Wat dwarrelend blad dat door de wind wordt gedragen samen met het geluid van tjilpende vogels tussen de bomen in het bos waar het klinkt als het zachte zingen van een mooie herfstmelodie.…

De prikkel in mijn zenuwbaan geknepen, doorlaat de winterkou en nevel gauw gevroren, als woorden in mijn hoofd Vernieuwing zichtbaar aangebracht Een engel doorstroomt mijn nageslacht en in verwaterd aangezicht, bespiegel ik bekoring uit: "Het lied van de wachters van Moeder Aarde", 2008…

De juli-maand leek eindeloos,van alles te beleven. Vanzelfsprekend vonden wij, al klinkt dat nu verwaand. We stonden er toen niet bij stil, toch was ‘t godgegeven. Het lachen om de lichtheid, het gezicht nog onbetraand En toen was het oktober, ik weet nog goed hoe het begon. De herfst had zich zoals altijd opeens een weg gebaand. Voorbij die…

regenwolken die traag over drijven vertellen van grijsheid en niet goed weten wat en hoe terwijl mensen zich vragen stellen en heimwee hervinden naar blauwe luchten en warmte als een deken om je schouders licht wordt gezocht maar is spoorloos en nergens laat geen schaduw vallen omdat de vruchten er triestig van zouden worden, ontheemd…

boven op Kijkduin verwaait zomerillusie door kille herfstwind jonge meeuwen wirwarren verjagen vlokjes zeeschuim…

Onze dagen worden langer, onze nachten worden klein onze stiltes worden dieper zou ik liever bij jou zijn wonen mensen altijd samen die elkaar steeds lieven hebben vogels nog een nest als alles anders is?…

De vensters langs en straf over de ruit; gekneusd, gedeukt, geplet, geplakt, gekreukt en vaal en grauw van kleur, een eenzang en een zeur. O het omslachtig wezen deze sleur, mijn ziel verzinkt in ongenezen verveling En dan in eens staat overeind de koestering, de vreugde: blij, treurig, om het even, dat ik dit mag beleven, dat ik dit rijk…

gezonnestraald door gisteren geregenzwiept door nu verlang ik reeds naar morgen naar het kuiltje voor de jus…

Passé zijn de hoge temperaturen voorbij is het open raam gedaan is het met de zomer: want de HERFST komt eraan!…

‘k Verkoop je wat: een zonnestraaltje dat laag over de weide valt, het lachen van een kind dat dartelt, een dwarrelend blaadje op de grond. ‘k Verkoop je wat: een bruin kastanje die ik daarnet toevallig vond, een avondzon die traag wat kleur brengt, de herfst die draagt wat weemoed rond. ‘k Verkoop je wat: zomaar een glimlach, een knipoog…

reeds zijn de gouden zomerdagen verpakt in grijze slierten mist de dagen worden moeilijk wakker nu de kinderen weer elke dag vertrekken alles weer terugvalt in het strakke uurpatroon en september de schooljeugd een uniform aantrekt om ze in't gareel te houden de kleuren van de zomer kruipen in de bomen voorbij de lange trage dagen…

Eiken roesten met bleke kroon, geteisterd in storm - doorweekte regennachten, reikhalzend over zwart satijnen grachten, waarin zomers licht onverbiddelijk voor het najaar zwicht, wacht - rood en geel - geslagen bladgoed op de laatste dolkstoot van de wind, onwetend hoe die op te vangen om naderend onheil te verzachten, de maan in…

narrige herfstwind rukt poster: NAZOMERFEEST los van een plakzuil woorden fladderen vluchtig vallend boomblad dwarrelt mee Tanka…

weemoed en tegenweer iets dat je weerziet iedere keer... een laatste droom in het verschiet de berg te hoog een leeg vergiet door deze zeef is het gegaan het klein geluk uit je bestaan 't vloog zo weg met het vergeten je zag het aan hebt 't geweten het komt niet weer dat is een feit verdween voorgoed in eeuwigheid…

Als de bomen blozen kan ik maar niet wennen of kleur bekennen dat de natuur hier voor kiest afsterven maar toch niet huilen om wat je verliest dan als de bladeren vallen tussen het krakend hout komt een pad van goud nu ik daar op loop doe ik mezelf een wens blijf veranderen mens…

Dikke wolken drijven over, zeggen dat de herfst al komt en de dagen worden koeler zodat alle klank verstomt; velen treuren om de zomer nu alweer zo gauw voorbij, maar de najaarsdagen zingen ook, en zij verheugen mij.…

Buikzwaar hangt een waterdrop Aan een moede bladertop. Een duif kamt zijn gevulde krop. Bellen zwellen aan de hop. Corpulente wolken wegen Eén voor één hun druppels regen. Ik woog woorden toen wij zwegen. Regenwolk, van regen zwaar Spaar uw regendruppels niet. Regen, regen, regen maar. Regen tranen van verdriet.…

zie, het herfstlicht speelt met drie glazen vogeltjes in een huiskamer van binnenuit gloeit warme fonkelzomer even na…

onverschillig de bomen doch de eerste vallende eikels maken het verschil in een aflopend seizoen 'alles wat valt' heeft zijn tijd gehad mompel ik zacht herfst zucht als een kille afmaker door de kruinen van de bomen regenval maakt met gevoel voor drama het plaatje compleet voor een foto in zwart/wit…

De dagen van jagen en veranderen zijn stap voor stap voorbijgegaan zo aangedaan ben ik en aangerijpt en tanend als de maand september dat vruchten van de bomen slaan en herfst de eerste kleur bekent waar zomer zich heeft afgewend en straks naar oud verleden geurt en al wat ik heb afgekeurd zal levend zijn en waar gebeurd en soms geschikt…

De laatste rozen bloeien; de regenbui is weer weg nu, al is de lucht nog grijs. Plots is er weer licht in ziel en zinnen en durf ik weer te zingen; niet heel luid maar ingehouden, want de laatste rozen bloeien en de weemoed nestelt zich al in de bomen die hun bladeren verliezen – die verkleuren tot hevig geel en bruin. De dagen gaan met…

Langzaam gaat de natuur haar groene kleur verliezen dwarrelend blad wordt over de grens getild van de zomer die langzaam gaat sterven. Door het wonder der natuur. komt er toch weer een nieuw seizoen als licht en schemer elkaar zullen gaan ontmoeten om samen de herfst te begroeten.…

Nu de elzenproppen vallen de bruine beukennoten open barsten en de kastanjes zich rijpen aan de bomen kan men heerlijk genieten van een wandeling door het bos.…

Hoe vlinderlicht het licht over het nauwelijks groen zo pril als ik waartussen ik begon aan mijn seizoen De toon van 't groen werd diep de tuin kwam vol geluid want wat mij riep bedrieglijk riep liep met de knoppen uit Hoe kort o argeloze voel je de zon maar branden nog tuimelen rozen over rozen ze roesten aan de randen Straks…

Prachtig kleuren bomen en struiken de herfst is op komst je kan hem ruiken bomen laten hun bladeren vallen en de wind blaast ze dwarrelend in het rond ze bedekken de paden met een goudgele laag de vogels krijgen een dikker verenpak en egels beginnen weldra aan hun winterslaap de bosbewoners zijn ook in de weer zoekend naar proviand dat ze…

het strakke blauw van de hemel trekt sporen over het vlakke land de dauwoedemen ademen hun vrijheid om tenslotte te verdwijnen in het niets ik ken geen bergen die hoger zijn luchtkastanjes nog niet gerijpt in hun stekelige huis vallen te vroeg blijven ongeraapt kleven en leiden de herfst naar weer een ongerept seizoen het…

zonovergoten herbergt elke dauwdruppel opkomende dorst…