3066 resultaten.
HERFSTBLAD
hartenkreet
3.8 met 12 stemmen
2.658 gouden blad met bruine randen
ruikend naar oud en nattig mos
‘k ving het op met beide handen
boomvriend liet je node en aarzelend los
het is gedaan, je zware taak zit erop,
de boom heeft van je werk genoten
je begon als nieuw en kleine knop
nu als oud en overbodig afgestoten
daar lig je in al je glorie en pracht
op mijn houten tafelblad…
De verre zomer
hartenkreet
4.2 met 5 stemmen
467 De verre zomer
De muziek van de verre zomer
hoor ik nog zachtjes in de verte.
Een zomer die mijn hart
deed groeien tot voorbij de hemel.
De muziek van de verre zomer
zie ik nog flauwtjes verborgen
achter een sluier van herfst mist.
Maar straks zal de zon
weer naar iedereen glimlachen en
de gevallen blaadjes op de grond
voorzichtig kussen…
De appelboom
poëzie
3.4 met 5 stemmen
2.176 Na warme dagen volgen koude nachten.
Als lakens ligt de dauw op bleek en haag
Versteven naar wat zonneschijn te wachten
En slaat in wolken op en regent traag.
De struiken tinkelen met haarfijn ijzel.
En in de hof, de dragende appelaar
Komt uit de damp reusachtig te verrijzen,
Met ronde konen en veel grijzend haar.
O eedle boom, die, boven…
Herfstmelodie.
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
421 De kleur op mijn wangen
de lach in jouw ogen
door de zon gevangen
in warme herfstkleuren.
Wat dwarrelend blad
dat door de wind wordt
gedragen samen met het
geluid van tjilpende vogels
tussen de bomen in het
bos waar het klinkt als
het zachte zingen van
een mooie herfstmelodie.…
Midwintergeest
netgedicht
4.5 met 2 stemmen
338 De prikkel in mijn
zenuwbaan geknepen,
doorlaat de winterkou
en nevel gauw gevroren,
als woorden in mijn hoofd
Vernieuwing zichtbaar
aangebracht
Een engel doorstroomt
mijn nageslacht
en in verwaterd
aangezicht, bespiegel ik
bekoring
uit: "Het lied van de wachters van Moeder Aarde", 2008…
Donkere maand
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
356 De juli-maand leek eindeloos,van alles te beleven.
Vanzelfsprekend vonden wij, al klinkt dat nu verwaand.
We stonden er toen niet bij stil, toch was ‘t godgegeven.
Het lachen om de lichtheid, het gezicht nog onbetraand
En toen was het oktober, ik weet nog goed hoe het begon.
De herfst had zich zoals altijd opeens een weg gebaand.
Voorbij die…
Herfstluchten
netgedicht
3.3 met 10 stemmen
476 regenwolken die traag over drijven
vertellen van grijsheid en
niet goed weten wat en hoe
terwijl mensen zich vragen stellen
en heimwee hervinden naar
blauwe luchten en warmte
als een deken om je schouders
licht wordt gezocht
maar is spoorloos en nergens
laat geen schaduw vallen
omdat de vruchten er triestig
van zouden worden, ontheemd…
Aan Zee
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
337 boven op Kijkduin
verwaait zomerillusie
door kille herfstwind
jonge meeuwen wirwarren
verjagen vlokjes zeeschuim…
Lenteblues
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
358 Onze dagen worden langer, onze nachten worden klein
onze stiltes worden dieper zou ik liever bij jou zijn
wonen mensen altijd samen die elkaar steeds lieven
hebben vogels nog een nest als alles anders is?…
Herfstbladen op en af
poëzie
3.6 met 9 stemmen
2.025 De vensters langs en straf
over de ruit; gekneusd, gedeukt,
geplet, geplakt, gekreukt
en vaal en grauw van kleur,
een eenzang en een zeur.
O het omslachtig wezen
deze sleur,
mijn ziel verzinkt in ongenezen
verveling
En dan in eens staat overeind
de koestering, de vreugde:
blij, treurig, om het even,
dat ik dit mag beleven,
dat ik dit rijk…
Doorkijkje.
netgedicht
3.2 met 6 stemmen
435 gezonnestraald
door gisteren
geregenzwiept
door nu
verlang ik reeds
naar morgen
naar het kuiltje
voor de jus…
Herfst
netgedicht
3.5 met 6 stemmen
466 Passé zijn de hoge temperaturen
voorbij is het open raam
gedaan is het met de zomer:
want de HERFST komt eraan!…
'k Verkoop je wat...
netgedicht
3.5 met 10 stemmen
543 ‘k Verkoop je wat: een zonnestraaltje
dat laag over de weide valt,
het lachen van een kind dat dartelt,
een dwarrelend blaadje op de grond.
‘k Verkoop je wat: een bruin kastanje
die ik daarnet toevallig vond,
een avondzon die traag wat kleur brengt,
de herfst die draagt wat weemoed rond.
‘k Verkoop je wat: zomaar een glimlach,
een knipoog…
najaar 2010
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
445 reeds zijn de gouden zomerdagen
verpakt in grijze slierten mist
de dagen worden moeilijk wakker
nu de kinderen weer elke dag vertrekken
alles weer terugvalt
in het strakke uurpatroon
en september de schooljeugd
een uniform aantrekt
om ze in't gareel te houden
de kleuren van de zomer
kruipen in de bomen
voorbij de lange trage dagen…
Compost van tijd.
netgedicht
2.7 met 10 stemmen
581 Eiken roesten met bleke
kroon, geteisterd in storm -
doorweekte regennachten,
reikhalzend over zwart satijnen
grachten, waarin zomers licht
onverbiddelijk voor het najaar
zwicht, wacht - rood en geel -
geslagen bladgoed op de laatste
dolkstoot van de wind, onwetend
hoe die op te vangen om naderend
onheil te verzachten, de maan in…
Aankondiging
netgedicht
3.8 met 4 stemmen
298 narrige herfstwind
rukt poster: NAZOMERFEEST
los van een plakzuil
woorden fladderen vluchtig
vallend boomblad dwarrelt mee
Tanka…
herfstgedachten
netgedicht
3.6 met 7 stemmen
348 weemoed en tegenweer
iets dat je weerziet
iedere keer...
een laatste droom
in het verschiet
de berg te hoog
een leeg vergiet
door deze zeef
is het gegaan
het klein geluk
uit je bestaan
't vloog zo weg
met het vergeten
je zag het aan
hebt 't geweten
het komt niet weer
dat is een feit
verdween voorgoed
in eeuwigheid…
Als de bomen blozen
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
375 Als de bomen blozen
kan ik maar niet wennen
of kleur bekennen
dat de natuur hier voor kiest
afsterven maar toch niet
huilen om wat je verliest
dan als de bladeren vallen
tussen het krakend hout
komt een pad van goud
nu ik daar op loop
doe ik mezelf een wens
blijf veranderen mens…
Dikke wolken
netgedicht
3.7 met 12 stemmen
503 Dikke wolken drijven over,
zeggen dat de herfst al komt
en de dagen worden koeler
zodat alle klank verstomt;
velen treuren om de zomer
nu alweer zo gauw voorbij,
maar de najaarsdagen zingen
ook, en zij verheugen mij.…
SEPTEMBERMIDDAG
netgedicht
2.7 met 3 stemmen
352 Buikzwaar hangt een waterdrop
Aan een moede bladertop.
Een duif kamt zijn gevulde krop.
Bellen zwellen aan de hop.
Corpulente wolken wegen
Eén voor één hun druppels regen.
Ik woog woorden toen wij zwegen.
Regenwolk, van regen zwaar
Spaar uw regendruppels niet.
Regen, regen, regen maar.
Regen tranen van verdriet.…
Namiddag
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
249 zie, het herfstlicht speelt
met drie glazen vogeltjes
in een huiskamer
van binnenuit gloeit warme
fonkelzomer even na…
Holterberg in zwart/wit
netgedicht
4.1 met 7 stemmen
402 onverschillig de bomen
doch de eerste vallende eikels
maken het verschil
in een aflopend seizoen
'alles wat valt'
heeft zijn tijd gehad
mompel ik zacht
herfst zucht als
een kille afmaker
door de kruinen
van de bomen
regenval maakt met
gevoel voor drama
het plaatje compleet
voor een foto
in zwart/wit…
Half September
netgedicht
4.0 met 15 stemmen
512 De dagen van jagen en veranderen
zijn stap voor stap voorbijgegaan
zo aangedaan ben ik en aangerijpt
en tanend als de maand september
dat vruchten van de bomen slaan
en herfst de eerste kleur bekent
waar zomer zich heeft afgewend
en straks naar oud verleden geurt
en al wat ik heb afgekeurd
zal levend zijn en waar gebeurd
en soms geschikt…
Daarom prijs de vreugde (uit Prediker)
netgedicht
3.6 met 12 stemmen
371 De laatste rozen bloeien; de regenbui
is weer weg nu, al is de lucht nog grijs.
Plots is er weer licht in ziel en zinnen
en durf ik weer te zingen; niet heel luid
maar ingehouden, want de laatste rozen bloeien
en de weemoed nestelt zich al in
de bomen die hun bladeren verliezen –
die verkleuren tot hevig geel en bruin.
De dagen gaan met…
Herfst
netgedicht
3.3 met 7 stemmen
482 Langzaam gaat de natuur
haar groene kleur verliezen
dwarrelend blad wordt over
de grens getild van de zomer
die langzaam gaat sterven.
Door het wonder der natuur.
komt er toch weer een nieuw
seizoen als licht en schemer
elkaar zullen gaan ontmoeten
om samen de herfst te begroeten.…
GENIETEN
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen
804 Nu de elzenproppen vallen
de bruine beukennoten open barsten
en de kastanjes zich rijpen aan de bomen
kan men heerlijk genieten
van een wandeling door het bos.…
Seizoenen
gedicht
2.8 met 12 stemmen
8.696 Hoe vlinderlicht het licht
over het nauwelijks groen
zo pril als ik
waartussen ik
begon aan mijn seizoen
De toon van 't groen werd diep
de tuin kwam vol geluid
want wat mij riep
bedrieglijk riep
liep met de knoppen uit
Hoe kort o argeloze
voel je de zon maar branden
nog tuimelen rozen
over rozen
ze roesten aan de randen
Straks…
CHARME
hartenkreet
4.2 met 6 stemmen
566 Prachtig kleuren bomen en struiken
de herfst is op komst je kan hem ruiken
bomen laten hun bladeren vallen
en de wind blaast ze dwarrelend in het rond
ze bedekken de paden met een goudgele laag
de vogels krijgen een dikker verenpak
en egels beginnen weldra aan hun winterslaap
de bosbewoners zijn ook in de weer
zoekend naar proviand
dat ze…
De dauwoedemen leven
netgedicht
3.9 met 7 stemmen
419 het strakke blauw van de hemel
trekt sporen over het vlakke land
de dauwoedemen ademen
hun vrijheid om tenslotte
te verdwijnen in het niets
ik ken geen bergen die hoger zijn
luchtkastanjes nog niet gerijpt
in hun stekelige huis vallen te vroeg
blijven ongeraapt kleven
en leiden de herfst
naar weer een ongerept seizoen
het…
zomerochtendspel - haiku
netgedicht
3.6 met 12 stemmen
456 zonovergoten
herbergt elke dauwdruppel
opkomende dorst…