Alle inzendingen over kinderen

dartelheid in speelse ogen intens verdriet keert langzaam om even die lach op tranen veroverd duister gevoel dat wijken wil vraagt een kind niet langer dromen in momenten vrij van pijn fluistert stil wat het zelf wil horen vandaag eens vrij te zijn…

een lief logeetje heel jong van jaren komt in het grijze bestaan kleurrijke vreugde baren het huis kijkt opgeruimd de planten zijn opgetogen jong leven in de buurt grijze triestheid vervlogen de gulle lach en blije ogen blijken van harte welkom speelgoed van de vliering oude tijden keren weerom verruimd het leefgebied fietsend naar…

De schaamte van mijn jeugd waren gedragen schoenen. Ik moest soms wachten van de juf - tot na de les. De hakken onder ‘t zand, bruin leer nog op te boenen. Mijn vader was heel arm en ik was amper zes. In de derde dropte dezelfde juf versleten kleren. Ze zei het “lekker hard” onder een rekensom. Mijn pov’re pa was arm, maar ik kon prima leren…

Mijn vingers vast in Maartjes mouw en hand gestoken samen op weg naar het kleine kinderpaviljoen. Ik wist niet zeker wat zo'n ziekenhuis ging doen en had het nakend onheil gisteren pas geroken. De voorhuid is te nauw, zei dokter Slager tot mijn zus. Mijn moeder lag te bed met vage vrouwenklachten zij lachte schalks…

Verstrooid rij ik naar school waar mijn kind reeds op me wacht. Ik groet hem van ver en zacht bereikt zijn wedergroet mijn oor. Hij haalt gezwind zijn tas en hoorn en roept verheugd: "Een weekje vrij!" Zijn ogen glanzen en blij maakt me 't plots besef: mijn zoon een vreugde die niet verdort een toekomst die niet verkort warm als herfstblaren…

Ik kon als kleuter Kees geen korstjes kauwen en kreeg de krengen zelden door mijn keel Mijn moeder was zo'n vrouw als vele vrouwen, raapte ze van de grond en zei in vredesnaam nooit veel. De dokter vond amandelen wel lekker pellen Ik was een jaar of vier, en onschuld was zo groot En voor mijn slokdarm zwollen de gezwellen Als dat zo doorging…

Ik droom de dagen van de kalender scheur de uren van de nacht blader de woorden naar de ochtend waar het zonlicht stralend wacht ik besta en proef een toekomst voel een samen, nooit verwacht wel verscheurd maar toch behouden wat ons ooit bij elkander bracht ik leef minuten in het heden tel de seconden stil en zacht loop door de paden van…

"Hé, kom eens kijken!" roept Laura. "Ik heb een hut gebouwd." "Een hut?" vraag ik. "En waar mag dat wel zijn?" Ze wijst wat vaag naar achteren En troont mij mee de boomgaard in. "Kijk, hier," zegt ze, "Hier in de wipselboom." "De mis-pel-boom zul je bedoelen," Wijs ik haar snel terecht. "Ja, ja," zegt ze, "dat weet…

dit groeiend groen vijvertje heeft armen die de zon omhelzen ogen die verblindend schijnen en de rondingen van een gulle moederborst het is gevuld met fris, blij, kindergelach met de vrijheid van ongedwongen samenzijn…

Ik drijf mijn papier gevouwen boot over het stroompje dat bij groep negen is ontstaan door de plenzende regen en nu over ‘t plein slingert vanuit de goot Het leek eerst alsof het hozen zou blijven maar gelukkig werd het voor de pauze droog nu drijft daar ginder met een grote boog de boodschap die ik stiekem kon schrijven meester had lekker…

kennen kende herkend. wennen wende gewend, weten wist geweten, zien zag en vergeten, olie benzine geld, macht onderdrukking geweld, na angst komt verdriet en rouw, is het nu mijn beurt of die van jou?…

voorzichtig tasten handjes in de rondte kleine vingers die naar alle dingen graaien kruipen lachen rollen stiekem lachen met een duimpje op en in de kamer is de wereld een draaimolen van avontuur…

Pappa wat ben je aan het doen Lieverd pappa is aan het behangen Oh wat is behangen pappa wat ben je aan het doen Pappa geeft de muren een nieuw kleurtje Waarom pappa Mamma vond de oude niet mooi meer lieverd O jij nog wel toch pappa Laat pappa nu maar fijn werken hè Pappa mag ik helpen Lieverd dat kan jij toch helemaal niet Wel hoor Laat…

Wonderkind met je bruine ogen Je zwarte haren gebruinde snoet Voetbal is je grootste passie En het zit gewoon in je bloed Met je voetbal doe je trucjes Geeft elke bal precies op maat Schiet hem recht in de kruising Bent de topscoorder uit de straat Soms komen er mensen kijken Uit een land hier ver vandaan Die van alles in een boekje schrijven…

Als ik de kinderen zie spelen dan wordt het warm in mijn hart dan ruik ik weer de bloemen en zie de kleuren niet meer zwart. Als ik de kinderen zie spelen dan is de hele wereld mooi en heeft de herfst de kleuren van een prachtige lentetooi. Als ik de kinderen zie spelen en hun klaterlach heb gehoord dan ben ik alle ellende vergeten…

mijn kind je hebt zo weinig nodig om gelukkig te zijn een takje een blaadje een veertje je huppelt je rent en boem daar val je je lacht en huilt je rent naar me toe met je armpjes net lang genoeg om me te omhelzen een kusje een lach en daar ga je weer een steentje een schelpje je huppelt en rent en... nee, net niet gevallen…

soms droom ik dat ik wakker word en jij er niet meer bent maar dat is niet zo je bent er ik draag je mee als een zware kast onhandig in mijn buik gedragen eens, wil ik ook zo'n schepseltje het strelen en baden er voor zorgen en voor zijn toekomst vechten maar nu nog niet nee, nu is het nog te vroeg denk ik...…

Lieve Heer, 'k wil U iets vragen over het broertje dat U me gaf Mama zegt het is een zegen dat wij dat lieve kindje kregen ik vind het eigenlijk een straf Toen hij kwam was ik zo blij want met hem zou ik kunnen spelen voetballen en racen met de fiets maar deze baby kan werkelijk niets dus zit ik me stierlijk te vervelen Mama zegt dat…

Boterzachte wangetjes brutale handjes priemende oogjes parelwitte tandjes Zijdezachte haartjes spartelende voetjes volle rode lipjes piepkleine sproetjes Kin met een kuiltje neusje in de kou mijn prachtige kind ik hou van jou...…

de gedachten voorgesneden geprikt gekauwd en doorgeslikt het kinderbord onder de neus geduwd met het bevel tot eten het avondknabbelritueel een mondvol grotemensenpraat wie fluisterde werd hard getikt en zou het niet vergeten maar onder tafel - de schoenen stiekem uit - hielden we teengesprekken ons denken in een voetstoot uitgedrukt…

Sorry dat ik 15 ben, weer eens ruzie heb gemaakt, ik die heel de wereld ken, dus tegenspraak is wat mij raakt. Mijn veel te grote voeten, stampend op de vloer van ongeduld, niet willen maar toch moeten, een storm van woede die in mij brult. Lange armen, handen van een vent, maar lieve lieve kinderogen. Hopen maar dat het wat went; het…

Voor de juf, een zoetzure non, is hij voorbestemd Voor de lauwe kudde Onzichtbaar in spijkerbroek, flanellen hemd Blonk hij enkel uit in zwijgen Ze noemde hem Grombelijn de prof Om van te proesten Zou je er geen suf punthoofd van krijgen Zoals hij mijmerde over maanstof Hoe hij het galgenaas aan de drieste degen zou rijgen Ma staarde zuchtend…

Telkens weer Houd ik mijn hart vast Terwijl ik jou moet loslaten Telkens weer Ben ik trots op je Als ik naar je kijk Zo groot Zo mooi Zo doordenkend Zo eigenwijs Vol vertrouwen in jezelf en deze wereld Je loopt niet in zeven sloten tegelijk Mijn “beren” kom je niet tegen Zeg je Ik weet Dat jij gelijk hebt Maar ik vecht tegen…

Een scheepje van papier geladen met een kinderdroom drijft snel het beekje af. Geen rimpel in het watervlak. Tot in een bocht een tak de weg verspert "en 't schip te pletter slaat op deze klip". Dit schijnt een beeld te echt en groots voor een scheepje van papier. Maar denk aan 't kind dat in zijn boot de wereld zag. Een pionier die…

(kindergedicht) mijn broertje woont al maanden niet meer thuis hij kreeg een mooie en een grote kamer met heel veel beren in een ziekenhuis ze vinden hem het liefst van allemaal ik vind hem stom want hij wil niet meer spelen hij ligt de hele dag op bed z’n hoofd is kaal m’n moeder zegt je broertje gaat op reis vanuit de wolken zal…

De hengeltjes zijn opgetuigd het slootje is uitgezocht ik hoor hoe je vrolijk juicht je eerste echte strooptocht Ik zie hoe je dobbertje danst het vraagt om extra aandacht door ringen van water omkranst zie daar, het visje is op jacht Wat lusten vissen nou echt graag? Brood, aardappel of maaien? En dan uit het niets de vraag: Pappa,…

Mijn dochter, komt naar mij toe, weet me te vinden, als ze iets nodig heeft. Confronter ik haar dan, met dingen, wordt ze kwaad, en loopt weg. huilend, sta ik dan daar, en blijf achter, zonder hoop, dat het ooit, nog eens goed komt, met haar. Alles, ben je volgens mij vergeten. Ook dat je nog niet zo lang geleden, je vrijheid hebt…

Zou ik voor de klepper vrezen, O! die lieve brave man Maakt, dat ik gerust kan wezen, En ook veilig slapen kan. Moeder lief 'k geloof het vast, Dat hij op de dieven past. Schoon hij loopt door wind en regen, 't Zingen wordt hij nimmer moe: Goede God! geef hem Uw zegen, Maar mijn oogjes vallen toe, Lieve klepper! hou de wacht! Ik ga slapen…

Klaasje Pietje, zo gij niet wilt deugen, Dan verschijnt de zwarte man Pietje Klaasje, foei, dat is een leugen! Laat hem komen als hij kan. Die aan zulk een man gelooft, Is van zijn verstand beroofd…

Zuiver in de meest kristalheldere beek Doorzichtig als pas geblazen breekbaar glas Beweegt ze met sierlijke tred door het water Alsof ze een echte zeemeermin was Lange haren nat glimmend in het ochtendlicht Haar huid prachtig mooi lichtbruin getint Ze droomt over later als ze een vrouw zal zijn Maar nu is ze nog…. een zeemeerminnen kind…