inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 5.979):

Spiegelbeeld van een mama

Mijn spiegelbeeld is mij vreemd
Hij is mij te vertrouwd
Geen teken lijkt te tonen
Aan de buitenkant
Wat innerlijk is gebeurd

Vanaf ons eerste moment
Huid op huid
Zal, kan en wil ik
Nooit meer dezelfde zijn
En toch, in de spiegel
Ben ik het nog steeds

Ik zoek naar datgene
Wat iedereen vertelt
Hoezeer ik ben veranderd
Vanaf ons eerste moment
Huid op huid

Mijn onzekerheid sterkt zich nu
Aan de tranen in jouw ogen
Maar mijn zelfvertrouwen groeit
Wanneer ik jou zie staan
Mijn keuzes wegen zwaarder
Sinds er jouw geluk aan hangt

Mijn lichaam deelden wij
Achter mijn navel zat jij verborgen
Mijn handen steunen jou
Bij het slapen en ontdekken
Mijn borsten waren het warmste
Dat ik jou schenken kon

Mijn ontdekking
Dat mijn grote trots en geluk
Ik nu weet te vinden
Dichterbij dan verwacht
Thuis
Waar wij ons gezin kunnen zijn

Vanaf ons eerste moment
Huid op huid
Zal, kan en wil ik
Nooit meer dezelfde zijn
En toch, in de spiegel
Ben ik het nog steeds

Alleen mijn ogen
Tonen mij mijn verandering
Want daarin herken ik nu
Jouw kijkende blauwe ogen
Die mij steeds zullen gadeslaan
En in mij, de mama kunnen zien

Schrijver: L. Konings, 10 december 2004


Geplaatst in de categorie: kinderen

3.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 2.009

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Sjono
Datum:
26 maart 2005
Email:
Sjonoplanet.nl
Jouw prachtig gedicht verwoordt zowaar hoe het voelt, iets waarvan ik dacht dat het eigenlijk onbeschrijflijk is. Dank je wel!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)