Alle inzendingen over verleden tijd

Op je kaart staan mooie woorden, van niet omkijken maar vooruit, niet naar het verleden waar alles "was" maar naar de toekomst naar het heden. Zoals je "was" je hele leven zo ben je ook gegaan. Het heden is nu, verleden voorbij er is niets meer waarop je wacht. Je zegt: "tot ziens". Rust zacht.…

Over de grens Het voelt vertrouwd; rondkuieren door het verleden de pijn herleefd; een douche aan herinneringen vloeit over je heen. De grens is bereikt het beweende verleden doorlopen de sjerp bestikt met tranen weggeworpen vooruit, de eerste stap over de grens van het verleden.…

Wat is er toch mis met het verleden Waarom is de toekomst zo’n must, ligt de grens van geluk soms in het heden en mag ik niet “terug naar de kust”?…

Tijd heelt wonden Wordt geklokt Tijd in 't verschiet Opgeslokt Tijd en toekomst Ongedeeld Tijd van reizen Nooit verveeld Tijd van hier. Nu Tijd van gaan Tijd van opdoen Afgedaan Tijd van liefde Tijd voor jou Tijd voor altijd Eindeloos…

In tijd is ons leven een fractie van iets dat wij niet echt kennen, want tijd in tijd is ooit gegeven aan mensen die omfloerst door emotie verzwakt in tijd, los van tijd aan ons voorzien, een hel doorgaans fel moeten bestrijden In tijd is de hemel hier oneindig ver vandaan als boven het gewelf sowieso al iets bestaat Wie danst met de…

Het is een terugblik op ons verleden, zodat we in de toekomst voor het beste streven. Herinneringen uit leven.…

Waar wolken voor de zon bewegen stralen sterren in de nacht ik lach nu wat verlegen de herinnering is zacht Ook zijn er soms de tranen voor wat ooit was verdriet dat zich een weg weet te banen maar vergeten doe je niet De tijd die schreidt maar voort gebouwd op stenen van verleden niet dat het heden zich er aan stoort de pijn is zwaar…

is als dit late uur ‘t schimmenspel van het verleden weer bevrijdt.…

Als een vlinder in zijn vrijheid dwarrel ik in mijn sas over wolken terug naar de tijd waar het samenzijn ooit was het verleden mocht niet baten wat toen gewoon was klinkt nu gek maar waar wij eens samen zaten voel ik nu die lege plek het was te mooi om waar te zijn jij en ik, ik en jij maar ons geluk brengt nu die pijn waarom bleef jij…

In mijn kind ontkiemt nieuw leven Ik houd haar tengere lichaam vast Terwijl ik naar ‘t verleden tast Waarin aan haar werd vormgegeven Met grote, donkere bezieling Trad ze een wereld tegemoet Waarin een lange, bonte stoet Van wederopbouw en vernieling Maar ook- van warme veiligheid Tot aan beschadiging en breuk Vanaf die tijd leek ze verdeeld…

Tussen tranen uit het verleden en het verlangen in een nieuwe liefde leven de warme herinneringen die ik heb aan jou Samen met heimwee naar je innemende glimlach en innige omhelzingen vergezeld door het gefluister van liefdevolle woorden Verdringen ze de eenzaamheid die langzaam onder de kracht van tijd dreigt kapot te maken het…

Ach, dacht de man trager dan traag, was het toch mijn verleden maar, dan was ik niet zo moe vandaag.…

mij wordt de zalige hoop wederom in goud gegoten als vandaag is verleden onspruiten nieuwe vreugde loten…

Over enkele dagen zal het verleden zijn. om te vergeten zal ik mij overgeven aan de warme schijn van wijn en hartstocht; maar wat is wijn, wat kan de duiz'lende verrukking der liefde zijn naast het geluk van dertig woorden, stuk voor stuk gezuiverd van de tijd?…

vermomd tot het hoopje puin dat de oprit half blokkeert de tijd deed hier haar werk hand in hand met de mens altijd weer verhuisd…

De stilte van dit uur voert mij weg uit het heden, Als in de verte ik tuur hoor ik stemmen uit het verleden Voor me zie ik mijn jeugd Daarachter loopt de realiteit Ik zie vergane vreugd Waar is hij gebleven die tijd Ik zie een groene weide Wij beiden hand in hand Hoor nog wat wij toen zeiden Voel onze sterke band Toch is die gebroken…

Over enkele dagen zal het verleden zijn. om te vergeten zal ik mij overgeven aan de warme schijn van wijn en hartstocht; maar wat is wijn, wat kan de duiz'lende verrukking der liefde zijn naast het geluk van dertig woorden stuk voor stuk gezuiverd van de tijd?…

het raam is bevroren je kan de harde wind binnen horen niemand is nog buiten iedereen kijkt uit het raam een harde dreun verstoort de stilte en de langdurige kilte een zwarte veer komt naar beneden maar dat is nu verleden het is een hele tijd geleden maar het lijkt of jullie net zijn overleden het voelt nog steeds zo warm aan alsof jullie…

Verlang hevig naar het verleden. Mijn huilen houdt me wakker. Ik kan niet nadenken, maar moet wat doen. Ik voel hoe mislukt ik ben. En verlang onmogelijk naar toen. De tijd dat alles goed was. Ik zie mezelf van boven. Bloed besmeurt mijn bleke huid. De wonden zijn dieper dan ze lijken.…

alsof tijd en plaats niet echt bestaan doden nog altijd leven niet ouder zijn geworden in je dromen straks…

sporen die ik achter laat doorheen heel ‘t verleden het fotoalbum toont de tijdspoor van m’n lichaam oude agenda’s verslaan de historie van m’n geest gaandeweg de tijd stroomt de kennis binnen die m’n oude vragen beantwoordt als de geest groeit naar grote hoogte slijt m'n lijf tot ‘n onbewoonbaar huis onbegaanbare denkpaden…

Ik hoopte dat jij mijn verleden, wel kon scheiden met het heden. Ik hoopte dat jij wel zou weten, dat ik niet alles kon vergeten. Je had het kunnen weten, bent mij al die tijd vergeten! Nu ben ik weggegaan, om wat jij mij heb aangedaan. Waarom, heb je dan verdriet? Is dit niet iets, waar jij van geniet?…

's Verleden levens koud en heet Voelt men zich in de loop der tijden Vanzelf gelijk het uur ontglijden. O jeugd, was 't dit waarom men kreet? Men wordt een ding en men vergeet.…

Zwijg de stilte dood, dood de tijd, verbuig de ruimte. Bedenk in ondenkbare termen. Overwin de toorn van het lam, haal het verleden in, herleef vervlogen beleving. Sneller dan het licht. Leegte vult zich met licht gebogen spanning. Een glimmende lach verbergt een geblindeerde gedachte. Zie het licht, dat sneller gaat dan het zicht.…

Iets onbekends is door toekomst verholen en in aanvaardde herhaling aanbeden, als tijdloze boodschap doorgegeven in schaduwen van een ver verleden.…

Geschiedenis vertrappen is gewoon een misdaad tegen een glorieus verleden van plannenmakers met een liniaal.…

het gevoel van gemis over wat niet meer is soms wordt het heden ingehaald door het verleden idealen te ver heen wankelend op één been ondergeregend door de realiteit gehavend in de loop der tijd compromis is niet de ideale weg maar soms treft toeval vol de twijfel want eens dichter altijd dichter soms verder weg vaak dicht er bij…

Nu, tussen schemering en nacht, nu is je tijd gekomen. Nog slechts verleden wat ons wacht, en nooit meer toekomstdromen. Nu, tussen schemering en nacht, rest enkel nog verscheiden. Leg af je angsten en je pijn, je gaat "over" het lijden.…

Ik leef vooruit in de tijd Zie mijn verleden soms met spijt Ik heb alles wat ik in me had weggegeven Nu voel ik me leeg, op en verdreven Uit mijn eigen levensgeluk Vallen velen brokken stuk Het incasseren lukt niet meer Elke dag doet mij nu zeer Veel kon ik niet anders doen Ik verlang naar liefde armen een zoen Misschien nu wel zonder…

Een transparante verbondenheid in een ontmoeting met een verbeelde toekomstige tijd. Die de grijsheid van een ver verleden op een gewenste verjonging voorbereidt.…