Alle inzendingen over vieren

Morgen zou je jarig zijn en elke keer weer, sta ik stil bij jouw verjaardag die ik nu niet meer vieren kan, het verdriet om je gemis is er nog steeds, en toch heb ik het gevoel, dat je om me heen zweeft, ik zal er niet over praten, want voor je het weet, verklaren ze je voor niet goed wijs, toch weten wij beter, er is meer dan dit, morgen…

zachte razen in dezelfde cadans geeft slapen een goede kans maar ik ben wakkerder dan ooit en mijn bestemming is nog onbekend ik wil sporen maar de lege coupé werkt niet echt mee debacles heb ik al genoeg beleefd er is toch niemand die om je geeft ik droom het zesde station voor mijn aller laatste kans helaas werd ik op vier…

rijmen bakken en inpakken een eigen halleluja op Pasen heerlijk naar jou te zenden om te vieren dat we elkaar herkenden die dag een drietal lentejaren elk weerzien weer geloven in elkaar vernieuwen met verassend gezoen vermoeden van liefde in elk gebaar nooit aangekomen waar verwacht tegenstellingen hard en zacht scherp en evenwichtig…

In quick-step, jive of disco dansen poppen bij voorkeur Niet, daar zij de touwtjes te ver hebben laten vieren en bovendien van mening zijn dat ze de pas wordt afgesneden door bewegende handen achter hout Terwijl dagen opnieuw lengen nachten stervend korter zijn hanteert de schilder zijn penseel dichten schrijvers uit een brij aan woorden…

één van vijf met één van vier stemmen spanning giert door je lijf geheim koord laat zich niet temmen het grote septiem akkoord niet overmatig en de regen tikken door ongestoord het zangkoor bezingt het leven de deuren tussen twee tonen laat kaarsen branden zelfs nog bij bevroren lonen en hoe moet het dan nog maar medereiziger blijf…

en bewonderden hem om zijn verzoening zijn warme lach raakte je...recht in het hart laten we zijn leven vieren…

Auto's volgepakt Met wat vakantie- Hartstocht zoal Vereist, strandbal En parasol keurig Ingevouwen en tegen De achterruit geplakt, Het zicht tot een Minimum beperkt, En wij zijn reizigers Langs dezelfde weg Aan wie alle verre Doelen zijn ontnomen Door het kwaad Dat aids genoemd wordt, Vieren vakantie Niet in de verte…

Al ver voor haar leeftijd van dertien was ze volwassen, een vrouw met vier ouders, een echt, drie stief. Van de een houdt ze, van de anderen zou ze ook zo graag willen houden. Maar nog steeds is ze bang om te kiezen, angst tussen verliezen en verloren zijn. Maar sterk is ze, de sterkste in een gebroken gezin.…

In liefde hoort men te vieren, te juichen en te dansen. Maar de liefde heeft mij verwond Ik sta voor een mysterie mijn denken en weten zijn zonder antwoord. Jouw ziel, die mijn ziel nog steeds weet te beroeren. Ook al ben je er niet meer. Ik doe mijn ogen dicht. En even is het weer zoals toen.…

los Links slaat een paard met wagen op hol dat vindt hij leuk, hij is zo van het leven vol Rechts is de Schildersbuurt, links het spoor langs Haagsche Markt, snijdt hij De Laan door koerst als een piraat naar het Statenkwartier Hij rijdt kalmer bij de Duinstraat aanbeland ruikt het zoute water en het zand een rookpauze van een minuut of vier…

Ik mis jou alle dagen van het jaar je moest gaan ik mis jou, dat is klaar Ik mis mijn vader ik mis jouw stem iedere dag ik mis jouw aandacht ik mis jouw speciale lach Ik mis jou op een verjaardag op een feest ik mis jou op een speciale dag Ik ga je missen met Kerst geen Kerstfeest meer met jou geen oud en nieuw vieren nieuwjaarswensen…

Mijn moeder had acht zusters en vier broers. Hoewel ze onderling heel veel verschilden, bevoeren ze aan ‘t eind dezelfde koers. En wat het noodlot (of het toeval) wilde: De oudste gaf het eerst de pijp aan Maarten. Het was de jongste die het laatst verstilde.…

Zo’n vier jaar geleden zag ik er niet één meer bij ons in de tuin. De borders waarin ze hun spelletjes deden vertoonde nadien nooit een spikkeltje bruin. De dakgoot en windveren werden gemeden, ‘k ontwaarde ze zelfs niet in heester of kruin. Zij hadden wellicht een plausibele reden om elders op zoek te gaan naar het fortuin.…

Vier banen gekleed, zelfs met een jas ze deed het alsof het dagelijkse kost was. Eventjes was ik haar kwijt, mijn kleindochter die prachtige meid. Maar ze zwom zo snel dat ze verder was dan dat we keken. Onder een mat door, door een gat heen, een borst crawl op buik en ook op rug, tjonge jonge wat ging dat kind vlug!…

nu zelfs de vos een mondkap draagt geen konijn zich dichterbij dan anderhalve meter waagt reeën alleen op stille uren naast de struiken staan vleermuizen in quarantaine zijn gegaan vieren alleen de vogels nog feest grote spreeuwenzwermen vallen op de struiken aan dichtbijeen zodat de slechtvalk er geen kan slaan lang is het buiten niet zo…

Waar Vivaldi componeerde over de vier seizoenen brengt een serenade zanger zijn serenade met rode rozen om te zoenen.…

Kerstfeest, wereldfeest van vrede - zal ik vieren, als vanouds, als de kruitdamp is verdwenen zal mijn hart zijn bij diegenen voor wie er geen feestdag geldt kapot, gebroken door geweld.…

had mijn vriend begraven ineens ja zonder vragen ik was hem zat omdat hij zoveel mooie jaren van mijn leven had gejat vier jaar geleden op een koude kille dag is hij toch opgestaan met in zijn hand verleidelijk de warmte van het glas hij liet mij begrijpen dat ik toch heel gewoon zo naar de zon kon reiken zelfs als het weer ook…

We vieren koffie met een stukje taart. Zal rouw straks ons geluk komen verteren? Beiden doen en hebben ons best gedaan. Spijt zal ons niet kunnen berouwen. Alles hebben we te danken aan vandaag.…

niet alleen de schoonheid niet schoonheid alleen haar gezicht heeft verbrand in een eeuw die ieder van ons baarde, grootbracht en voedde, een eeuw weer van doorbraak en woede een eeuw die ons doorgaf tot waar we staan, in een moegeprezen moegestreden moegenezen eeuw deze oude verweerde en glanzende eeuw, in ieder leven valt wat regen maar vier…

Waar de zwaan zwemt met vier jongen over het kleine kratermeer Monticchio zweven de blauwe libellen Calopterix Virgo. Waar de vader zwaan de jongen bedreigt die aan komt rennen om te vissen vliegen rusteloos de blauwe libellen.…

Vier zwarte paarden voor een zwarte koets Gaan stapvoets richting kleine, witte kerk Weldra staat er een nieuwe marmeren zerk Waarop een lege hoorn des overvloeds Er hangt een wolk van licht boven de grond Waarin het lichaam van de vrouw straks rust De weduwnaar wordt zacht door haar gekust Ze is erbij, een glimlach om haar mond Hij merkt…

Ik mag die groen link(s)e Jesse wel (plaats 8) ik mag hem wel die 'Jessias' en Hem ook die oude Messias "Jezusleeft" (plaats 25) roemt deze zin Ik zie dat 'Klavertje groen' wel zitten bij de grote vier landelijke partijen met zeker potentie voor het vice-premierschap want wie de jeugd heeft heeft de toekomst en de jeugd verdient meer…

Wordt zo'n vier miljard jaar aan hem de verantwoordelijkheid gegeven om de aarde in zijn baan te houden 365 en een kwart dagen rond de zon. Zo'n man is onvervangbaar in zijn ongekende ouderdom. Hij kent zijn plicht. Is een vader van een onbepaalde tijd met zicht op het universele licht. Terwijl de aarde dagelijks draait om zijn as.…

De wereld is ontdaan Corona is de naam De cijfers tonen aan Corona treft geen blaam Het is bescheiden Vergeleken met griep Die élk jaar maait Maar meer in het geniep In 2018 gaf griep ruim 9000 zieken de laatste zet Er werd geen ophef over gemaakt Een half miljoen was besmet Geen afstand, niemand bang Geen sluitingen, vier maanden lang…

Het verlangen om in de zomer de teugels eens te laten vieren. Waar ligt het hart, dat dan in zijn verlangen de vrijheid tart? Iets van zijn emotie met de massa deelt. Een tijdelijke verandering zoekt als het weer tijd is dat het zich verveelt, in een uitzwermende vakantiekolonie van in alle richtingen krioelende mieren.…

zij zich vanaf nu eindelijk echt gelukkig voelt sommigen zullen zich daaraan storen verdoen daarmee hun kostbare tijd men is zoals men is geboren beschouw het als een fraaie variëteit In een land vol klaver brengt iets anders kleur geluk vertier nee niet zoals een opvallende papaver maar in dat land vol klaver vormen zij de klavertjes vier…

Avond; aan de bleke blauwe lucht, zie Hoe 't bloeisel van de sterren stil ontspruit, Ach: nu vieren vromen de Sabbath uit Met wijn en wierook, licht en melodie. Mijn Vader schenkt de wijn over de randen Van zijn beker, teken van overvloed; Hij ruikt de specerijen scherp en zoet, En zegent het licht met geheven handen.…

Elke minuut telt want het ijs smelt hard er is geen nieuwe start er is afglijding in een razend tempo Terwijl de mens zijn feesten blijft vieren zijn leven mag leven is er een onheilspellend gegeven waarover geen discussie mag ontstaan Het voortbestaan van de oceaan de vulkaan de ijskappen oplossingen in de wetenschappen intuitie…

Voorbij de illusies van de zomer, wanneer successen hoogtij vieren, en de zon niet langer ondergaat. Mijn schip nadert zijn bestemming. Al mijn illusies zijn gestorven. Ik staar verwonderd naar de horizon. Voorbij de horizon leeft de liefde. Daar is de bron te vinden. Daar eindigt ons onbegrepen leven. Daar, waar het ooit begon.…