Alle inzendingen over koningshuis

haasachtig knaagdier een koning zijnde en keizer over een ander het is meer dan erg gemeenschappelijke grond van vleiers van meer dan drie dimensies draagt de ouderwetse reiswagen met gedempt groot licht het lijf van mens en dier hetzelfde als tevoren: diep denkend en in hokken of achter afrastering gehouden…

een gevangenis is veilig alles strak gecontroleerd dat de vrijheid maar beperkt is wordt regelmatig geprobeerd toch is alle luxe daar aanwezig mensen zat die er voor gaan alleen de werkelijke vrijheid daar ontbreekt het nou net aan wat neerslachtig denk ik soms ’t is net als aan het hof een gevangenis gelijk ook al lijkt de luxe tof…

koning in het zwart geschaakt door witte dame geeft zich gewonnen…

Gij proeft nu nieren der bekwamen als in stoet behalve de drie waarvan benoeming al vaststaat samen gebracht door Wijffels in triumphviraat onder wie hier nader te bevragen Mr.A.Rouvoet: Kan U, Excellentie, zijn uitwaaierend lidmaatschap van comités van aanbeveling - in zijn huidige staat negentien malen - niet mede de hem toe te bedelen beleidsinhoud…

geen Vlaming die precies weet waarom IJzendijke Petit Paris heet hertog Parma zich hier had verschanst wel zijn aanwijzingen sterk dat halfs weegs Waterstaatkerk Maurits vóór het Twaalfjarig Bestand twee fortjes heeft aangelegd Groot Turkeyen en Klein Turkeyen de prins zag in de paus d'n satraap menigte zong liever Turks dan paaps "…

zij zocht verkering met Koninklijk livrei vermiljoen rode jas gouden tressen koperen knopen blauw lakens vest naden in zwart galon op de witte pantalon zij meldde zich ten paleize het huis van de Koningin zei ik wil een echte lakei voor vast in de vrij en anders de palfrenier los in de versier Hare Majesteit schoot in de lach toen…

Links-links-links-rechts-links Links-rechts-links-rechts-links Links-links-links-rechts-links Links-links-links-rechts-links Links-rechts-links-rechts-links Links-links-links-rechts-links Links-links-links-rechts-links Links-rechts-links-rechts-links Links-rechts-links-rechts-links Links-rechts-links-rechts-links Links-rechts-links-rechts-links…

de pruilende kleuter went nog aan zijn kroon de hoekige zwier zit geworteld in een gen niet minder dan de Zon heeft hem gezonden in een lusthof, achter porseleinen gevels stolt hij in een vadsige pose Gezant van God en één met zijn rijk hij lijkt onschendbaar een protserige haan die lonkt naar de schilder de kwast meet zijn geheven…

"en, genas ie ?" "nee, de kus was zonder passie" de prins bleef een kikker de prinses werd oud en dikker maar na vele, vele jaren van wachten, turen en staren werd de kikker opnieuw verkikkerd een prinses, jong en geen dikkerd hij sprong van blijdschap rond en kwaakte "prinses, hier op de grond" maar haar paard hief zijn poot trapte…

Als het waar is en het is waar dat we ons nu al tijden de koning te rijk rekenen hoe moet dat straks dan met Koning Willem Alexander Dat wordt snel afrekenen en wegwezen ook al zal iedereen van de prins geen kwaad weten en al helemaal niet van het kind van de rekening…

de hogere kringen van het moederland willen de koningin uitkleden tot in d'r blootje voor ceremonieel als de koning van swaziland dat is toch hard voor de liefhebber van bontmantels livrei kroon epauletten goud bestikte inlegkruisjes op het Haagse Koningsplein ingericht ter ere van Willem de Derde staat het koninklijk paard als…

De koningin heeft een nieuwe knie Haar been was aan een ander toe Haar knie was het gewandel moe Op pad voor onze monarchie Een nieuwe knie aan haar linkerkant Een steun voor heel links Nederland…

K ostelijk zich vermakend O marmde Margaritha onvervaard N a een zitting toendertijd I n het rechtsgebouw N och beneveld Edwin G ewoontjes- is zijn aard- S chaamteloos breken zij H et erewoord van vorstelijkheid U it de media valt te filteren I n liefde en oorlog S terft integriteit..…

(ter ere van de doop van prinses Alexia) Kijk de ouders daar stralend staan bij het doopvont met water uit de Jordaan. we gingen speciaal naar de Elandsgracht en putten water de hele nacht en de dominee sprak: “mij is niet bekend of jullie dochter straks gaat bidden met een Amsterdams accent”…

Dwalend door de oranje kraamkamer van voorouders in gestolde gratie langs monumenten van de natie worden haar gedachten bedachtzamer verankert de jeugdige meisjespas gespiegeld in goud, marmer en glas In het licht en de wijsheid van haar moeder gerijpt opent ze het rookgordijn van het rijk haar prille blik glijdt langs de dijk waar de vogelverschrikker…

Daar was de brief. ‘In naam der koningin’ stond helder op de envelop geschreven. Zou ik het nu dan toch een keer beleven, zag men mijn waarde eindelijk eens in? Zo’n lintje geeft een mensenleven zin. Waardering is dan niet het hoogste streven, maar toch ... het moede hoofd wordt opgeheven, de dankbaarheid zorgt voor een nieuw begin. Helaas…

Een glimlach die haar "ik" verstopt en zo zichzelve heeft ontpopt tot méér dan een bekleedster van water, groen en kikkerdril van wegen, molens, stranden stil waar wieken kunnen draaien de oogst komt na het zaaien. Haar hoed ontneemt ons 't volle zicht de schaduw valt, ontneemt het licht ook in haar eigen leven. Achter het masker van…

een schaduw strekt zich een kasteel aan de amstel springstof en water…

Het waren onbenulligheidjes wat niemendalletjes Bernardientjes Zomaar uit het niets Ze hadden zelfs geen betrekking Op iets vergeetachtigs Of een slecht geheugen over een royaal gelogen iets Ze waren gewoonweg even weg waren er niet meer Pardon meneer wat niemendalletjes En Juliaantje die ging wandelen zonder hoed zij schonk hem…

Hij is voor zover ik weet nooit gezien op een blanke schimmel. Want dan had men kunnen zeggen: de Prins op het Witte Paard. Maar hij reed in snelle auto's en vloog in spannende kisten. Liep rond in mooie pakken, glas champagne in de hand. Beleefde van tijd tot tijd met luchtige élégance de wildste avonturen die soms bijna verkeerd afliepen…

opoe, hoe komt u aan die een anjer op sterk water? ik heb hem opgevangen van een prins hij had een bril op met een Duits accent zei ze even later…

Hoedster des Moederlands Praktiserend geweten des Vaderlands De schijn van een verloren glorie Hollands Uit een vervlogen en toekomstige tijd zo Nederlands Rijen dik trokken uw geliefden langs het bordes Ieder trots en fier op het laten zien van hun liefde Uit die warme genegenheid straalde uw succes Gevoelens voor u en de Oranjes vol vaderlandsliefde…

Zo slank en voornaam, hoed met deinende veren, een korte bontjas op een mooie japon. Maar ook zo alleen, wat haar schrikbeeld was. Daarom die vlucht in dikke alledaagsheid, waardoor zij één van ons allen leek.…

het liefst had men de huidige van haar moeder uit gekloond omdat ze zo echt was en middenin het volk stond de natuur die het nu eenmaal anders vond heeft ons vastberaden en standvastig met haar tegenstelling opgetroond…

Zo de eeuwigheid in worden gewandeld met gratie van een moederlijke majesteit door de dood terug naar koningin gekanteld een slot op de kelder van alles toch bevrijd Elke trede naar beneden is een opgaan weg van het voltooid verleden sober zijn de laatste schreden geflankeerd door dochters traan Een volk draagt een passie thuis…

1909 Wat was er een blijdschap in het land Toen zich de maar' deed horen Er is in het oud Oranje-huis een koningskind geboren een dochter die de naam ontving Der eedle heldenvrouwe Die voor ons land haar zonen gaf: Juliana van Nassouwe 1927 En wederom viert Neerland feest Nu God een reeks van jaren Het veel geliefde Koningskind Voor…

Span acht zwarte paarden voor de purperen koets laat witte draperieën haast vrolijk wapperen in de zon Dochters Sions weest niet bevreesd vetes zijn verlaten als vrede in haar geest in droefheid en weemoed begraaf ik mijn doden opnieuw gedragen naar benee…

Huil maar, kleine prins, je bent tenslotte net geboren en hebt je overoma al verloren die lieve met de mooie naam en onvervalst karakter dus huil gerust, dat mag. Lach maar, kleine prins hou onbevangen van het leven daarin zijn kinderen heel bedreven. Jij kreeg een wezenlijk hooggeachte naam te dragen, dus lach voluit, dat mag. Groei maar…

Ze was van ons, menselijk, lief, warm en vooral zo "gewoon". Ze was van ons allen, deed haar eigen zin, wars van protocol. Ze was van het volk, gewoon Koningin Juliana, we zullen je missen, zoals we álles missen, wat ooit van óns was?…

Er was ereis een koningin die was heel erg verlegen. Niet in ‘t paleis bij haar gezin maar bij het plichten plegen. Zij bloosde en zij stamelde. Zij knipte naast de linten. Verwarde Jonkheer Haemelde met Freule van der Bhinten. Zij droeg een hoofddoek om heur haar. Zij droeg dus nooit een kroon. Zo’n kroon vond zij, dat stond zo raar.…