Alle inzendingen over wetenschap

Een warme glimlach tovert kuiltjes in haar nog wat slaapdronken wangen als ze uit Morpheus‘s armen glijdt ze zal de nieuwe dag gaan veroveren wind en regendruppels ten spijt ze lieft de herfst boven zomer en winter de lente is ook een zaligheid maar de herfst met al die dwarrelende bladeren en kleurende klanken die hoort bij haar hart…

In het naar beneden komen kroop het hout door mijn rug mijn voeten schoten vol gaten tussen alle andere dingen in sprak de trap niets dan waarheid en nam een loopje met mij de achterstevoren gedachte ook al de rest was te zwaar om dragen, zoals het plafond mij drukt in de tegenwoordigheid alsof ik mij eeuwig op de vliering bevind, mijn…

Vreemd, een persoon die iets kan ontdekken met een pen, die enkele woorden onderstreept woorden die ik, gewoon niet zo kan zeggen een gevoel wat pijnlijk in m'n binnenste leeft! Helpen door soms iets te lezen, horen en praten maak je kringen en aantekeningen op je blad dingen, die ons dan straks zullen gaan verlaten maken dat, jouw kennis vreemd…

Merkava met vier Gouden wielen vurige paarden in een wervelwind Metatron spreekt witte zon zie kinderen eten zingen overwinnen in het licht, één voor de troon van de Gekroonde Mensenzoon.…

Hoogste tijd educatie te educateren. Vorming, onderwerpen aan hoger onderzoek tot zinvolle correctie van ’t studieboek hoger intelligentie te pretenderen maatschappelijke problemen evalueren te komen tot aanvaardbaar peil der student dat hij alvorens te blameren verschil kent tussen eindeloos fuiven of ook iets leren terwijl hoogleraar…

Als de wind zich neder legt Het lover voor altijd zwijgt Wolken de stoffige regen loost Trekt de zon zich beschaamd terug Wandelend over het gele zeegras Waar de lichamen stierven Wandelt de dood genoegzaam rond Over de droge zeevlakte de horizon is niet meer Genoegzaam grijzend gedenkt hij zijn deal Zijn deal, met de blinde vooruit denderende…

Stap één was zelf maken van vuur daarna dat beheerst leren opstoken om voor vlotter vertering te koken basis voor de eerste structuur We spraken af tot vertrouwen wie waar wanneer met wat klaar stond om niet steeds te hoeven blijven kauwen zo kregen huishoudens vaste grond Veel energie ging in uitstel steken afzien straks staan thuis…

Wie klaagt de wereld is te vol raad ik een enkeltje Zuid-Afrika te boeken waar ze kleintjes onze herkomst zoeken in een oude hyenadrol In de Gladysvale-grot vonden archeologen roerend in fossiele poep vijf homo helmeï haren nu hun scoop Nu worden wij opgewonden Schubben sprekend die van ons haar worden tweehonderdduizend jaar geschat bij…

Dans ik het leven als een bloem zingend kind zwevend op de wind waarheen hij blaast daar zal ik gaan al verduisteren zon en maan met het licht in mijn hart de zon steeds weer zien opgaan in een reeds vernieuwd bestaan…

De geleerden zeggen dat jullie licht er eens niet meer zal zijn, zei de glimworm tegen de sterren De sterren gaven nooit een antwoord.…

De drie scheidt zich van de rest Wel kent hij veertien vrienden Vijftien zou te veel zijn Negen is familie De hoogstaande twee zorgt voor het verschil Zes hoort ook in dit gezin De vijf zorgt enkel voor ellende Uiteindelijk komen we weer bij drie Het blijkt echter niet compleet Er zal telkens gezinsuitbreiding komen…

Je leven lang doen met iets, is een utopie Niets is levenslang ’t enige wat je levenslang hebt Is je eigen leven.…

die sprinters uit het Caribisch gebied Jamaica Trinidad Tobago de Antillen zijn zo snel dat hoe graag we ook willen experts zeggen boys probeer het maar niet ik zat voor de tv en zag ze vliegen en bedacht dit is niet echt dit is magie het zijn schimmen die ik voor vol aanzie zodat ze mij kijker niet bedriegen chirurg gebeld mij bekend…

in een boomgaard vol olijven zijn wij wetenschap aan 't bedrijven maar door de siesta in dit land houden discussies nooit lang stand dus zullen we nog even moeten blijven…

staat men er zelden echt voor stil maar spatten rimpels en bellen zijn figuren die ontstaan door regen in het gevolg van regen weer worden verstoord door regen en dat in enkele honderdsten van tellen vallende druppels die we op het raakogenblik in slow motion vergroot gadeslaan kaatsen eerst per kolom de lucht weer in om daarna…

Alles weten de grenzen de lenzen zien de ruimte van de ouderdom de afstand tot de dood het leven slagadert zich voorbij hier zijn wij en daar waren: oneven waardetijd Ik hang mijn klok op in de kerk en slinger uur na uur en werk totaan mijn zerk mijn doodsbewijs en alles weten.…

Zijn vader neemt hem mee naar de grot van de geesten wijdt hem in in geheimen van de jacht hij wijst bij flakkerend vuur naar tekeningen van dieren noemt namen en gevaren vertelt over hun gedrag de jongen omklemt zijn speer met witte knokkels z'n ogen glijden langs wanden van de stenen kathedraal vol ontzag herhaalt hij namen proeft…

Mechanica zwoegt het voortbewegen van raderwerken, onderworpen bij wet en regel door feilloze finesse van fysica samen hebben zij de deeltjes en krachten tot elkander gevlochten uit liefde een kind in ruimte en tijd gebracht en quantum gedoopt die alles ontspoort en niets doet zoals het hoort…

er hangt iets in de lucht en kan nog alle kanten uit voorlopig daarom aangeduid als een verandering waarop het zich terstond vermengt met hetgeen er altijd was en niemand nog herkent wat iets teweeg kan brengen “Het onzekerheidsprincipe toont aan dat kwantumdeeltjes pas tot werkelijkheid vervallen als men er naar kijkt, of populair…

Zo ik iets ben, de wind allicht die kruipt onder opbollende zomerjurken, teder eenzame dijen streelt zich soms vergist en verder gaat een zeilboot onderweg naar een zee waar palingen paren, sterven en tevreden ten ondergaan dromen van glasaaltjes onderweg *bij een foto van Willem A. Hoogduin…

mooi dat mijn generatie weet dat cape kennedy allang weer cape canaveral heet en dat je daar altijd al sneller dan hier een baantje rond krijgt door meer lokale draaierigheid dichterbij de evenaar mensen op de maan via televisie voor ons niks nieuws onder de zon al schoot jules verne ons per kanon tot hooguit zestig graden onder nul…

(onwenselijk papierverbruik) eenmaal met veel omhaal een gedrocht in woord verwekt en maagdelijk wit verbruid met doorrookte zinnensluiers is de maker ijdel in verwachting van wat kale uitgeversfeiten en bleef van veelbelovend wit niets dan leegte over gedrukt rijst snel de vraag hoe zo’n steriele pennenvrucht ooit volmaakt te…

Eén deeltje is hier én hetzelfde deeltje is daar En oneindig daar en daar eventueel Het lijkt zo raar, want kijk je er naar Dan zijn alle extra deeltjes plotseling teveel En is het ene deeltje ‘slechts’ weer één geheel Waar ben IK nog? Men zegt: “Het is echt waar!” Ze tonen foto’s in film en boek*… Tenslotte schrijf ik hier, zonder dat men…

oudroze en gekarteld welft het oor zijn tere schelp vermoeid naar binnen broze oudgediende vergroeid met wetenswaardigheden van weleer oester in een laatste stervensuur vol overgave voor het crescendo van een naderend saluut de bedding van de mond geplooid door klaterende stromen, ontsprongen in het hooggebergte der beleden overmoed, ijl…

Kometen aan een koord, strikken in de staart van een kosmische vlieger. Een snoer van planeten, de parels rond je nek reflecteren de maan.…

Soms denk ik dat je een kwarkje bent sneller dan het licht en ben je er wel of ben je er niet ik hou van je stil, het is een geheim Ja, dat klopt wel eigenlijk Wat klopt is dat ik ook van jou zoals de zon misschien morgen ook opkomt, dat ze nog eens schijnt…

Superstorm in november bij weerman Piet zo voorspelt hij op zijn blog voor de zekerheid zelf precies net niet Piers Corbyn heet de daar vertaalde profeet volgens Elsevier in de wieg al sterrenkundige* sindsdien voor zijn daaglijks brood weerkundige Niemand weet hoe hij werkt en meet de baas van Weather Report wil alleen kwijt ik doe het…

Gelukkig mijn hoofd is toch kleiner dan de som van mijn gedachten…

ik het Woord heb het gehoord, kom, de ochtend gloort, zegt het voort dat woord JA. Dat woord in het begin dat een gebed verhoord zei geen 'Gij' Zij zei: zij wees dat woord laat het zijn: ik ben ja…

mijn dochter is blond beslist niet dom stelt zich vragen over leven en dood dromen als bindweefsel daar tussenin op school heeft ze verteld dat het hele heelal naadloos in een emmer past vanwege de leegte zo langzamerhand verliest zij haar geloof in mij door een suikerklontje op te lossen in de thee is ze toch weer aan het twijfelen…