Alle inzendingen over humor

ik ben klein van stuk met slappe spieren die mijn buik verdragen mijn geest, traag van doen, verstrooid bij vlagen wil altijd plagen om toch nog wat kermis in mijn ziel te vieren de kin is geworden tot een eenheid met mijn dikke nek alleen bij nat scheren vertoont deze kwetsbare plek nog enige rek ik ben geboren met te korte benen…

hand in hand lopen we langs de waterrand lopen we hand in hand over het natte zand hand in hand loper we over het laatste stukje vaderland lopen we hand in hand over het naaktstrand met onze billen pijnlijk verbrand…

Een jeugdige freule, keurig en fleurig, ziet naar haar echtgenoot die treurig en zeurig, humeurig en kieskeurig, zijn charme bij haar heeft verloren.…

In optima forma met een fijn aroma heeft zij een dilemma. Wordt het chocola of vanillevla?…

“Pienter boesoek”, zei de Doekoen, in balinees, niet in chinees Ware het niet dat elke Indo zweert bij kroepoek en rundvlees…

Wanneer de fluisterrups haar stem verheft volgt er een ijl gepiep dat het oor terloops treft Als ze echter verder gaat met fluisteren kan je door drieduimsdik beton naar haar luisteren Zij heeft van maathouden geen weet, en o ja voor je het belangrijkste in de winter vergeet: wanneer ze verkouden is, geeft dat een oorverdovend geluid als ze zachtjes…

ik weet men schrijft hier geen buitenlands maar toch ik ken een fransoos met wein, weib und gesang to loose low track mag het een keertje ?…

wie was het nou toch die ermee begon dit aanloopje om tot een goed antwoord te komen was het die leuke vrouw van de partij voor de dieren? ik word bij interviews, debatten er superkritisch door beste politici en ander volk deze twee woorden klinken zo verongelijkt en in het defensief ik zou iets anders willen horen bij voorbeeld: …

Joh... die Job daar stond hij nou, met al die leiders samen die Haagse meute met bekende namen een vraag meneer, voor U, voor en haar in ronde kring ja, zegt U het maar hoe denkt U over dit, en dat hoe gaat dat in die grote stad na jaren van besturen althans zo moest het lijken komt hij nu hier eens kijken meneer Cohen kunt U mij zeggen…

onbeschroomd stapelen wolken zich tussen de zon en mij daar waar de warme bol net nog scheen wateren zij nu over mij heen…

De oliesnor is los Hij krakeelt weer in het bos Soms roept hij Pet en Fluim met z'n mondje niet groter dan een duim Wee wie hem 's-nachts tegenkomt als hij met duizenden samendromt De ene keer sluipt hij hard dan weer is hij vervuld van smart Dus als je hem ziet luister dan niet naar zijn lied…

(Tot de Woud-bezitters tussen Hilversum en 's Gravenland.) Waartoe toch dat verbod? Wat zoude ik stelen? O alles, alles, wat mijn hart begeert. Hier vond ik vette kost, waarmee geneert Mijn nooddruft zich. En 'k zoude ervan uitdelen. Ik zoude 't maken tot een spel voor velen, Uw schat, waarvan gij mij zo angstig weert En maakt mij door…

zij hielt heel veel van dieren dat is altijd zo gebleven want zelfs haar eigen man gaf zij een hondenleven…

Mijn man heeft niets met andere vrouwen dat maakt mij wel een beetje blij Maar kom ik hem tegen op de fiets rijdt hij ook mij gewoon voorbij…

Zijn maag zit vol, z'n hoofd leeg van gedachten Door te eten is hij zichzelf vergeten Wie ben ik ? fluistert het roezebeest zacht Bij het krieken van de nacht is hij pas wakker en alert, z'n halsje vol van een pan met snert Zo slijt hij nachten en dagen, door al etend zich aan de vergetelheid te wagen…

tot stof zullen wij weder keren elke keer weer schiet dat door mijn hoofd achter mijn computer vanuit een ooghoek zie ik rag rechts in de hoek, een stofnest zelfs, hangend aan de stekker die mij verbindt met u schoonmaken is een optie en vervolgens hang ik daar als stof, ter overdenking…

Er staat een oostenwind en daar was Boeddha, we roken hem van mijlen ver, hij slaakte een zucht van verlichting....…

ik hoorde van vertrouwde zijde er kwam een kikker in de klas hij schreide met zijn bek wijd open dat geen pastoor hem wilde dopen al schreiend brouwde hij een plas verdronk en stierf als heiden…

paarden, ja paarden hindernissen tot wel twee meter hoog een donkere sloot vervolg met triplebar fluistert de commentator, kom daar nog maar eens over heen de edele viervoeter liet vervolgens het hoofd hangen…

het zilveruitje zweeft achter de ruit van het ronde glas, hij komt uit de koelkast, uit de winkel, uit de grond.. maar nu dus in deze pot, hij glanst, is bleek, haast doorzichtig, hoe vreselijk zijn lot! Ik eet 'm daarom maar vlug op om 'm uit z'n lijden te verlossen, want anders gaat 'ie in de vuilnisbak (de groene) en wordt 'ie wéér…

de parasol bestemd om ons bescherming tegen de zon te geven dient meestal als paraplu tegen de regen…

ik begeef me met spoed naar mijn beukengefineerde ikea-tafel je hebt namelijk iets te goed belangrijke woorden liggen op stapel iets groots dient zich aan kan je dat niet onthouden ik zou een figuur slaan sta dan vervolgens in de koude een opgebouwde toren van inzichten die behoren tot het ultieme weten samen gevat in een vers nee, geen…

Ik zit in Pizzeria wat Amstel malt te drinken. Ik zeg: O Mamma mia! in dromen te verzinken. Had ik mijn fiets in orde kon ik naar Katwijk rijden, De straat Van Duivenvoorde zou ik dan niet vermijden. Ik drink nu Coca-Cola waar stukjes ijsberg drijven, en ben gelukkig solo gedachten te verdrijven.…

I De onkundige dichter schrijft lariekoek, ik schrijf liever een echt goed boek II Woord en wederwoord als aanval op een dichtermoord III De chaos in de letterzee maakt zelfs de connaisseur gedwee IV Het woordenkleed wordt dichtgeknoopt…

I Letters vormen het woord tot een dysharmonisch slotakkoord II De dichter in het boetekleed de woorden tot een bom gekneed III Door dichters op het internet wordt zelfs de taalpurist besmet IV…

Vlug, vlug daar zit een mug wat is die vlug nu is ie daar daar is ie nu ik sla hem dood nu plakt ie daar daar plakt ie nu Wat is er lichter dan wat? wat is er zachter dan wat? wat is er witter dan wat? ik wilde, dat ik wat had…

De man die aan het kortste eind trok bleek ook een kort lontje te hebben...…

al lopend op m’ n wenkbrauwen bespaar ik me wel een paar nieuwe schoenen…

De scherfpieper is in de stad. Hij at zojuist een bord patat met mayo en ketchup erbij, gegarneerd met een hard gekookt ei. Maar wie nu denkt wat een lekkerbek is dat, moet weten: hij eet enkel en alleen patat met mayo en ketchup erbij, gegarneerd met een hard gekookt ei.…

Op een keer stond ik met mijn fiets voor het voetveer van Woudrichem nu schaterlach ik steeds meer bij de oversteek terwijl ik afrem het kost geen kapitalen maar die eerste keer zag ik op een houten bordje op de pont wat er opstond "heen motte betaole en weer weer"…