Alle inzendingen over humor

er staat een roos voor mijn deur, glimmend geel zij klimt roekeloos ruikend een etage hoger er staat een sering voor mijn deur, prachtig paars zij bedwelmt mij geurend naar mijn werk en daaronder staat stiekem een stinkende gouwe ook voor mijn deur…

toen de pastoor de zegen gaf nam de boer zijn hoed niet af hij dacht is de zegen goed dan gaat hij ook wel door mijn hoed…

tussen twee mannen kon ik niet kiezen toen kwam de derde en dat ben jij…

Flip Slokop uit Aldeblas die wonder wel in het eten was kwam eens door Den Haag gegaan en zag een Jood met kersen staan die riep vijf centen maar een pond Flip die wou passeren gaan maar kijk de jood die hield hem dadelijk staan en zei koop ook een pond daarvan maar Flip die zei een pond wel man ik kan je hele wagen wel aan top riep de Jood…

Ze plantte een heimtuin in mijn hoofd, fluitenkruid bloeit aan gene zijne zoals ze heeft beloofd, bloesem legt een sneeuwtapijt over alle resten die zijn gezaaid, uitgedunde oppervlakte laat zich niet bemesten, de overkant behelst een ruw gebied, de dove netel claimt de overhand, weelderig onkruid bemant de horizon zover men ziet. Met…

Ze wees met haar pen het juiste vakje aan Ik heb er een kruisje ingedaan trok mijn meest onschuldige gezicht Een glimlach vertrok aarzelend van haar lip Daar heb ik maar een kusje opgedaan Ze straalde met een indigo licht zwaaide even en is opgewekt weggegaan…

lichtend voorbeeld dwaallicht en schijnoplossing…

voor het zicht hebben op andermans gedrag is niet iedereen voldoende toegerust al is men van menig daad wel enigermate bewust hoe zal het zijn met de kennis van zichzelve meestentijds is die van nature ingesust ik doe zelf ervaring op uit roddelbladen literatuur met diepgang van formaat de inhoud berust op schijn, benen en boezem van gepromoveerde…

een mens zoekt zijn eigen lijden van nature als het ware immers hoe anders kan hij zijn zucht naar liefde verklaren…

Je krijgt een taart in uw gezicht de spot druipt er aan alle kanten af Jouw tere omgang met mijn herdersstaf komt nu in een heel ander licht Meer als om narigheid vragen schat want met 'dag burgemeester' boven je brief moet mijn gezag er aan geloven Ik ben niet om om te zagen Zo'n aanhef lijkt leuk bedoeld Wie er echter door heen voelt…

een tuinkabouter met tien armen wentelt zich door boerenhof hij plukt de varkens en de bloemen met een fluitje uit de lucht terras ligt beetje schots en scheef hij verticuteert op naaldhakken schapen laat hij gras maaien zijn puntmuts is natuurlijk groen hij kan alles wat je droomt alleen een beetje anders…

Het water kwam hem in de mond. Hij keek de koekjes uit het doosje, gluurde naar elk suikerroosje dat in de bakkerswinkel stond. Bedremmeld keek hij naar de grond toen de bakkersvrouw, zo'n heel gezonde, hem direct vroeg, onomwonden, wat hij van haar 'tetten' vond. Ze reikte hem zo'n bruine mop met flink veel chocolade op. Had zij dit…

de spin weeft zijn web het web logt wereld wijd wijdt in tot globe taal taalt niet naar stilte…

Zeg ik wil je even wat vertellen Heb soms met mezelf heel wat te stellen Zal je zeggen wat ik deed vandaag Voordat je mij dat zelf vraagt. Ik kwam uit bed, dat ging nog goed Deed de dingen die men altijd moet Zoals douchen en naar de w.c. Ach, daar deed ik het niet mee. Ik zette koffie, ook niks aparts Dacht wel, wat is dat spul toch zwart…

wacht niet tot een ander voor jou de zin bepaalt schrijf hem zelf en hou je daar aan vast mocht je er toch mee tobben ga dan naar een dichter die schrijft enige woorden en je ziel is minder belast immers hij kan je vertellen, als kenner van hoe en wat dat het doel van het leven in één nachtmerrie kan worden samengevat…

Dikke Pier had altijd honger en dus had hij niet begrepen dat het opgerolde koekje dat hij ditmaal had gekregen was bedoeld om er de boodschap die er in zat voor te lezen maar die had hij al verslonden lang voordat hij die kon vrezen Later zat hij op de pot als knorrepot - ietwat benepen waar hij nog die boodschap zag die er zo fraai in…

Blinde psychopaat ‘Wapper’ Op de Amsterdamse wallen Met z’n hond ‘valse happer’ Kwijlt van intens genot als De hond zijn tanden zet in Een stiekeme late stapper…

bezien en overwogen het veld van mijn beleven dan overtolligheden tot kringloop afgegeven…

Kom toe kus mij - zei jij guitig lippentuitend van de kant waar ik verlegen naar je keek jouw lippen zacht liet zegevieren ik jouw ademen kon voelen losse knoopjes wat liet vieren want een sprookje is nooit weg - dacht ik al was het wel genant dat jij met sprongen vanuit stand mij naderhand nog wou plezieren als een kunstje voor ons al…

Nog drukker dan een druk baasje en altijd bezig met een karweitje, ben ik met Pasen weer het haasje. Op mijn bord dit x een gebakken ei.…

Wat gaat er om in het hoofd van de koorddanser op het smalle koord hoog boven een ademloos toekijkend publiek, dat niet wetend wat het nu moet kiezen, tussen het hopen op het slagen van de acrobaat en hem de andere zijde van de staaldraad zien bereiken of zo stiekem met een ergens diep verborgen fatalistische gedachte, ontstaan in een vroege jeugd door…

M’n vrouw ziet in films de veroudering van haar idolen. Dat zag je vroeger niet, zegt ze, in ‘t dorp werd niemand ouder. Door de schok van de foto van een onopgemaakte Oprah is de obsessie begonnen. Ze praat alleen nog over de vergankelijkheid der dingen. Ze gebruikt botox; haar huid is zo strak dat bij praten de lippen scharnieren in…

Lieber Lehrer, nun nicht wieder die verdammten Galgenlieder! Bitte, halte uns doch fern Von Palmström und von Morgenstern. Bitte, Lehrer, bitte, nie wieder Mondschaf und das Knie. Veel meer zoudt u ons verplichten met Piet Wester z'n gedichten. Díe bieden tenminste vergezichten.…

Merels vlogen uit en zij bewoog vernieuwde dagen met gestreken witte lakens die zij uitsloeg van balkon haar wilde haren gingen op en neer alsof het vogels waren die zij vangen zou in stilte op haar rode nachtjapon Vanaf het raam zag ik haar staan ik zeg niet dat ik er naar staarde maar zij liet mij er geen keus toen zwaartekracht er langzaam…

Een enthousiaste woudloper jubelt: ‘Ik wil vandaag in de natuur opgaan’ Een paar passen achter hem sluipt geluidloos een tijger met binnenpret die de ziener op z’n wenken bedient De tijger, pure wilde natuur, wacht tot zijn blije ontbijt omkijkt, die dan volgens wens in de natuur opgaat.…

Het is erg warm vandaag en twee oververhitte nonnen strompelen puffend met rode hoofden bij mij de coupe binnen. Ze schuifelen langs mij heen en zetten mij gevangen in een wolk van onwelriekende zweetgeur. Ik troost de dames:‘morgen is de ergste hitte voorbij',las ik. 'Deo volente', zegt de ene, 'Deo gratias' zegt de ander. 'Deo dorant',…

je mooie fonkelende ogen zijn het niet alleen, je prachtig glanzende blonde haar ook niet, dat prachtig opgestoken verfrissend richting de hemel schiet, je stijfrode lippen die lachen al zijn ze gesloten, je wipneusje die je iets grappigs geeft, je rode wangen die stralen als door zonbeschenen appels en verder al je fenomenale golvingen…

Ik word ouder en denk terug aan vroeger want gebeurtenissen die mij vormden liggen achter mij. Ik bezoek de stad waar ik heb gestudeerd. In de straat waar ik op kamers woonde staan andere namen op deuren, de tand des tijds knaagde aan gevels, de huid van de stad veroudert. Ik herken Marijke een vriendin uit die tijd. Ze is blij verrast en…

La me nie lachen Ik hou het toch vol La me lachen Ik doe het voor de lol La me nu lachen Lama Spuiglelijke drol…

wij worden aangevreten door godvergeten zogeheten volgevreten zelf aangemeten titel top…. topbestuurders! bezweten dikke reten leven met uitgevreten streken gespleten geweten welnee privé eigen portemonnee en andere populistische tongen beweren zullen we de allerrijksten deporteren overzee `t gegraaide geld blijft hier nee Geert…