Alle inzendingen over dieren

Oogstrelend pracht steigert moeiteloos tegen zwaartekracht elegante stappen zwetende spieren door `t Friese land Fries trots trekt sporen gans ons land ziet gouden koetsen trekken oogstrelend zwart verblindend glimmen Koning van `t Friese land.…

je weekt op een rotsbank een ruwe grijze schelp bewaart lillend vlees met kleppen verzegeld ik slurp en proef de branding een huwelijk van zout en zacht de zandkorrel die naar binnen dringt wordt in parelmoer gewikkeld hij past in jouw kroon…

ooit kwam hij uit het ei gekropen genesteld in een vermolmde stronk onder een dun bladerdak nu kruipt hij uit de winterslaap over een tak in de tropen in een woud dat dagelijks kaler wordt het broos skelet houdt hem lenig gladde schubben dekken zijn leren vel als vingernagels die elkaar overlappen er spant een vlies over ogen die zwijgen…

Stellig kijk ik naar beneden, hoor voeten onder deze zoldervloer, zijn er soms spoken om mee te spelen? Beren in de hoek ze lijken me tevreden. Dan komen de passen rap omhoog, klinkt er gestommel en gebrom, bliksemt het ganglicht fel naar binnen, waag ik mijn zevende leven, springend in een boog, recht op mijn aanvaller af, die geschrokken…

Eenden zwemmen in de sloot al is het meer lopend drijven. Ze vrezen niets, geen nood waarvan ze uit angst verstijven. Geduldig happen ze brood dat gestaag van honger bevrijdt. Ze peilen alles lichter dan lood een aard die ik haast benijd. Het fruiten van brokjes in het zo smeuïge water passeert de keel in slokjes gevolgd door olijk…

mijn hond laat mij uit in feite trekt hij me voort het is het schuldgevoel dat mij vaak zo uitbuit ik zet me dan aan hem te riemen ja, ook hij heeft zijn rechten en op de geijkte tijden moet ik tegen mijn luiheid vechten vroeger liet ik hem los en draaide een shaggy keek dan lusteloos over het water riep hem dan weer met een fluit…

ik ben hem kwijt mijn grote ruige met sexy wimpers omfloerste blik op vier poten die mijn billen nietig doen lijken de onvervalste bariton blaf als heerlijk welkom voor zijn speelkameraad, de dame niet van haar stuk te brengen door zijn imposante verschijning ging lustig door zijn brokken op te eisen en hij zag en onderging met…

Felix ligt lekker lui op de vensterbank is zijn vacht centraal aan het verwarmen als hij doortrapt zin in kroelpartijtje heeft springt hij aanhalig de baas in zijn armen en spint als een tevreden huiselijke kat hij laat zich het getroetel overkomen van de baas die denkt echt baas te zijn maar dat is hij slechts in zijn dromen als Felix het…

De rups trekt zichzelf in twijfel steigert op de twijg, lijkt blind rond te tasten in de richting van de vlinder die hij wil stort dan neer recht voor de bek van de merel. Hap! Weg vlinder. ------------------------------------------ uit: 'Bagatellen voor een landschap', 2001.…

vergevorderd vakmanschap hij timmert immers gaten houtspaanders verraden zwoegend geroffel van een week of twee aan de voet van een boom deze roffel klinkt anders dan zijn lonkende liefdesroffel hij bouwt een nest wegens roffelsucces en die andere boom met een berg lege kegels na het feestmaal was ook een succes…

Kom binnen geachte lezer, zet je neder en doe of je lekker thuis bent. (Intussen knagen wij ongestoord tussen haakjes verder) De harde realiteit is hier een droom, een wereld in een wereld. Pas op voor onze woorden want ze vreten tussen de regels door en elke poging van een pointe onderstrepen wij met een knipoog.…

en dan dit – zonder reden lag ik daar in het koren bloedend in het ochtendgloren spontaan een tweespaltig verleden verliezend ten doele een richting -een plotline- te vinden uit alles wat vrouw was en ik ooit beminde stond daar een reiger roerloos in het bloedend verschiet sneed het riet -dramatisch een fluist’rende ode zo zacht en…

Toen onze mop een mopje was, Was 't aardig om te zien; Nu bromt hij alle dagen En bijt nog buitendien. 'Je bent een recht bedorven dier! Eerst at je, wat ik bood; Nu wil je lekkre beetjes En lust niet eens meer brood.' De mop zei hierop tot de knaap: 'Hoe dwaas praat gij daar toch! Had gij mij niet bedorven, 'k Was een lief…

Een vogeltje vliegt door de brievenbus En penetreert het blokjesheiligdom. Een laffe schutter legt het beestje om. Wij zijn niet blij met deze dooie mus. Na Pim en Theo wéér zo’n wrede daad! Geen straf te zwaar voor deze onverlaat! ______________________________________ ...een mus gooide wat domino-stenen om die opgesteld waren voor een…

een onschuldige mus uit Leeuwarden schoot men zonder achting aan flarden 'vanellende' gebood zijn werknemer schoot dit drama vind ik niet te harden…

Och, mijn plannen, och, mijn dromen! 't Rijk der muggen is gekomen, En de vliegen zonder tal Geven in mijn zonnig huisje, In mijn warm en stoffig kluisje, Wesp en bij haar zomerbal. 'k Ben vannacht schier opgevreten, Uitgezogen, stukgebeten, Door een kannibaalse mug; En, sinds de eerste morgenglansen, Hoorde ik niets dan vliegen dansen…

de rups kruipt over loof en doorn korte sprieten keuren alles wat haar maag verdraagt tot zij uit haar jas groeit kaken malen in het pantser van de kop zij hult zich in een rode pop vier vleugels van geel en grijsbruin loodsen haar voorbij een bries een inktvlek siert de pijlstaart zij warrelt rond een lamp strijkt neer met kleefklauwen…

Berend Botje z'n lied kan men dromen. We hebben de vrijheid genomen, - al vindt u het stom - te verklaren, waarom deze beer niet weerom is gekomen: Een gier en een struisvogel waren een brede rivier aan 't bevaren. Ze kwamen een negen- tal luipaarden tegen; die waren op weg naar Zuidlaren. In boten is elk voor de nacht naar z'n eigen…

dolfijnen dollen fijn voor de gein om fijn dol te zijn…

ze staat in mijn hof te grazen met vlokken op de lippen trappelend in het rozenperkje nippend aan mijn vijver ik raad de spons onder haar schedel dode cellen die een leemte laten als ze me zo stomp staat aan te gapen droom ik dat ik in melk verdrink toch loof ik keer op keer de Goede Heer dat ze me in mijn hangmat laat slapen ze doet…

Toen z’uit Shang Hai per boot eertijds vertrokken naar Europa’s lage landen aan de Noordzee waren we slechts bekend met Chinese thee al waarden ook daar spaanse griep en waterpokken Nu bij herfst ziet men hen echter steevast verkassen gaan geil op trek voor paai zeg bijtjes bloemen om later op hun hom en kuit te kunnen roemen gaan voor zout…

Hoe ziek zit het menselijk brein in elkaar hoe krankzinnig lopen hersengolven wanneer opnieuw een paard, drachtig en wel, zo gruwelijk te grazen wordt genomen dat beiden sterven. Hoe verknipt zit een mens in elkaar, zeg het me, maar als paarden konden praten….…

Als ze praten konden over koetjes en kalfjes én die imbeciel, terwijl ze in de wei stonden, simpel in het gras, als ze praten konden, wist iedereen wie die gek was die het nodig vond opnieuw een van hun mede-grasbewoners met kind op beestachtige wijze af te slachten. Als ze konden praten zou de hele gemeenschap die hufter op staan wachten,…

de klok tikt onverstoorbaar in het donker van deze nacht als er niemand meer om mij heen is en alleen de hond naast me ligt in schijnbare slaap ze is al oud mijn hond ze kijkt mij zo nu en dan eens aan haar gedachten net zo onbekend voor mij als de mijne voor haar koesterend ook zij geniet in het donker van de nacht als…

deze kolos lijkt slank op volle zee zij drijft onder spiegelscherven die vreemd opbollen rond haar kop waar één neusgat gaapt zij niest een stoompluim op haar longen nemen een verse hap voeden het lauwe bloed rondgepompt door die homp een hart van een halve ton dan duikt zij lang en diep want boven vindt zij niets de rugvin - even…

twee katjes in een wasbak dat is zo'n mooi gezicht ze zijn zo lief en o zo mak zacht snorrend in het keukenlicht. ik wil graag water in mijn glas mag ik er even bij? en als ik nu mijn handen was? blijf je dan liggen zij aan zij? oké ik ben al weg ik zoek een ander kraantje hoezo...waarom heb ik nu pech? dit hoort toch bij mijn baantje…

een gapende maandag ligt zindelijk bij de deurmat, blaft katers van het veld. knarsetand van speelse woede, dondert en vrijt met zaterdag ik ontwaak met een gedempte zon van dubbel gebakken spiegelei. m'n haren los door elastiek rekken het voorbije rusten Later onthoud ik je maar frees de ruwheid van je kanten, streel je jonge vacht…

Je ziet het plezier van de zwaluw als hij zwenkt en zwiert het luchtruim kietelt links en rechts stijgt en daalt genietend zweeft op de warme lucht die zwoel boven de aarde hangt. Hij duikelt en zwalkt zonder te twijfelen schijnbaar chaotisch maar doelgericht en moeiteloos licht op deze stille zomerdag.…

Bekoord door helderheid glijdt ze uit het duister hunkerend beroert ze de fel verlichte wand Het is haar bitterzoete lot de warmte in te dansen zwevend richting valkuil, waar het onheil toe zal slaan En ze spastisch neerstort gehandicapt voor het leven tot de reusachtige dader haar licht voor altijd dooft…

gekakel in de gang hoe is het mogelijk dat die kippen in bloemetjesjurken de lift namen naar de vijfde instappen knopje pikken uitstappen gescharrel op de kokosmat tijd voor een vos, passie en iets om over te roddelen…