Alle inzendingen over ziekte

Hij kruipt weg op de zolder Zit daar heel alleen met zijn shag en met zijn stemmen Ja, mijn broer is schizofreen... Hij was altijd hoogbegaafd En de beste van zijn klas Nu kijkt hij in kinderboekjes En weet niet meer hoe hij vroeger was...…

Het lot al wetende Toch vliegende naar beter Levend als een tijdbom Neem je elke meter Je vleugels zijn zo teer En de zon die je graag zag Met je lot dragende Ga je ten onder op een dag De reis na het hiernamaals Ooit zal je hem maken Met je vleugels gesmolten Zal je ons allen diep raken Te weinig herinneringen Je bent nog zo jong…

Ik kan niet meer, wil soms ook niet meer. Laat me toch, want het enige wat ik wil is mijn gezondheid weer. Maar ik heb alleen nog maar angst en verdriet verborgen achter een masker, zodat niemand het ziet. Mijn leven brokkelt steeds meer af. Ik weet dat ik steeds korter ga naar mijn graf. Zeker had ook ik met mijn gezin mooie dromen…

Van de prins geen kwaad, geef je iedereen de schuld, van het feit dat jij dingen vergeet. Als jij zegt gisteren, was het vorige maand, wanneer je over vanmorgen praat was het vorige week. Vanavond zei ik, je bent zo stil en jij zei, ik heb niks te vertellen. Je bent een ander aan het worden en toch ook weer niet. Maar ik heb heimwee naar…

gevangen in twee werelden in toen en nu je weet niet goed wie je bent of waar je bent je bent angstig je hebt verdriet en je wilt weg iedere keer weer naar huis woorden worden vergeten want je zit gevangen in twee werelden ondanks jouw verdriet kun je ook wel genieten een aai over je bol een arm om je heen heel veel jaren…

De grijze massa van je brein, dat gedeelte wat geheugen heet, kan aardig met je op de loop gaan. Dat geheugen kan enorm groot, maar ook angstig klein zijn. Op het moment, dat je dingen vergeet, is 't niet zo, dat je het niet meer weet?! 't Is dat het niet belangrijk genoeg is om te blijven onthouden, dus wie ben ik dan, om je op je…

We gaan met de familie bij een zieke op bezoek we geven hem wat appelsap en een gevulde koek We zitten met zijn allen te zeuren aan zijn bed van voel jij je al beter hoe maakt de zieke het? En als de tijd weer om is en we moeten gaan dan is de zieke opgelucht en lacht dan heel voldaan.…

In de doolhof van gedachten raak je steeds meer geheugen kwijt. Dementie is een nare ziekte en een nog naarder woord. Jij en wij, kunnen en weten niet wat te verwachten of je nog wel een beetje jezelf blijft. Als jou in een vlaag van helderheid opeens weer wat te binnen schiet, dan gaat het niet over jou toch en is er niks met je aan de hand…

In 't woord dementie, zit een deel 'demon'. Een demon is een duivel, die in dit geval overwon. Hij 'won' het van geheugen, en 'overwon' z'n eigen, ik wou dat ik dat ook kon, ik zou dat kreng wel krijgen.…

doodziek binnenkomen woorden bereiken je niet lijkt op een van je kwaaie dromen je pa huilt van verdriet je denkt dat het wel meevalt maar niks is minder waar infuus, spuiten en pillen leven in het ziekenhuis valt me zwaar moe van het vechten en ziek zijn spuugzat zijn van je leven dank de dag dat ik er weg mag gaan en weer kunnen lachen…

Nu ik weer zonder afschuw in de spiegel durf te kijken, niet meer achteruit deins voor chocolade en ijs, niet langer 'geen honger' veins, en afkeurend naar mijn lichaam wijs, besef ik wat ik allemaal gemist heb door mezelf ziek te maken al die tijd. Verstrikt in mijn eigen web was ik de draad van het leven kwijt en vergat door alle honger…

De spiegel was rond, zo was ook haar evenbeeld. De spiegel was rond, zo dacht ze, de spiegel was rond, zij zo broos, zo bleek. De spiegel was rond, in haar gedachten. De spiegel zo breekbaar, ... net dat ene tikkeltje te veel, te weinig scherven van verdriet want... de spiegel was hol, maar... hij was rond, in haar gedachten…

Leven in de schaduw van het verleden Deel van het schimmenrijk van geblokkeerde gedachten Op de tast door de brokstukken van de geest Gevangen in de schemering van een betekenisloos bestaan Prooi van rafelige herinneringen Het verleden als uitzichtloos perspectief Het leven gedoofd opgebrand een spook in de nacht Een misschien nog levendige…

niemand kan het lijden van jouw lijden begrijpen als je het al zelf niet begrijpt maar niemand lijdt alleen zij die jou liefhebben lijden in hun liefde voor jou nog het meest hou van ze keer de spiegel in jezelf toon ze jóuw liefde en respect kijk niet lijdzaam toe…

’t Is goed ’t is best ’t is beter dan de rest maar goed dat ik het weet. En moest ik het vergeten wil jij ‘t mij laten weten op de dag dat ik het nodig heb. Maar toch hoe meer dat ik ontdek ben ik op zoek naar die ideale plek zeker als mijn ogen plengen mij even tot rust brengen het houdt mij recht maar waarom dat voel ik echt is…

Pijn overheerst, Neemt de overhand Pijn eet je van binnen op. Pijn maakt je onbeheerst, berooft je van gezond verstand. Pijn zet je leven op zijn kop Pijn die je geest beheerst Je energie helemaal opbrandt Pijn zet je normale leven stop…

De luchtvaart laat de lucht vaak circuleren. Als passagier zit dit me danig dwars vanwege zeer reëel gevaar voor sars, daar iemands adem mij kan infecteren. Het is een luchtreis, die me zorgen baart, wanneer die in een ademtocht ontaardt.…

Ieder jaar opnieuw zal ik bij de eerste sneeuw jou voor me zien totdat de vertrouwde sleur van het dagelijks bestaan de scherpe kantjes van mijn verdriet heeft afgeslepen en tot een draagbare dofheid zal hebben gereduceerd maar zelfs dan nog zal ik je voor me zien bij de eerste sneeuw…

Jeetje Jan, wat doe je nou, ben je ziek, heb je een kou, da's snel genoeg weer over, tenzij 't wat anders is, in dat geval tover, ik een lief rijmpje voor jou in elkaar. Ik denk namelijk dat je je veel te druk maakt, en als dat de reden is, nou dan zeg ik je Jan, da's niet mis, want weet je Jan, ik wil wat aan je kwijt. Die toren…

Ranzig, onzin, vetmakende troep, dat is wat de duivel in mij roept. Waarom zou ik het nodig hebben, ik kan het zonder ook wel redden. Kom op, eet nou wat brood je wilt vast niet zo jong al dood. Het kan echt helemaal geen kwaad, zegt de engel die in mijn praat. Ach joh, steek gewoon je vinger in je strot, je moet slank zijn, tot op het…

Ik wil een klein gedichtje voor je maken, over het licht, de warmte en de zon ik weet dat ik je niet meer kan bereiken, omdat je leeft vanuit een andere bron dan de onze, kinderlijker, misschien stiller je leven is, de koffie, en bezoek een beetje aandacht en een beetje zingen teruggaan in de tijd van spel en koek... Ik wil een lief gedichtje…

Bijna niemand begrijpt wat ik voel, bijna niemand begrijpt wat ik doormaak. Bijna niemand voelt wat ik voel, zoiets gebeurt niet vaak. De pijn die ik voel, is niet te verdragen. Geen mens die dit voelen wil, dit duurt langer dan een paar dagen. Het lijkt of ik weinig pijn heb, maar ik bijt mijzelf er gewoon doorheen. Ik probeer vrolijk…

Geteisterd door gedachten Niet eten zegt een stem Bang om er tegen in te gaan Gehoorzaam ik hem De toekomst niet hoopvol Ik zal toch niet slagen Mijn wensen vergeet ik Ik moet de stem behagen Steeds zwakker wordt mijn lichaam Steeds sterker wordt mijn geest Tegenstrijdige gedachtes Daarvan baal ik nog het meest Mensen die denken dat…

1 Een nerveuze nuf schuift aan de tafel. Knokige handen zoeken een vingerhoed, het oor van de mok, een rafel, losgeknapt van de sleetse doeken die ze ooit verbond tot een lappendeken, toen ze nog in bont boerde. Ze woelt in wat was, delft in die warrige brij van vervagen: namen van slagers, de kleur van de overjas, verhalen die zelden ontknopen…

Zij wentelt zich in zoete vergetelheid De wijzers van de klok zijn gestopt Een vlucht uit de wrede werkelijkheid De vlinder verschrompelt en verpopt Zich terug naar haar veilige kindheid Vermoeid dwaalt haar rusteloze geest Teveel is haar doelloos kil en vreemd Het vreet aan haar als een wild beest Zelfs thuis voelt ze zich ontheemd Dit…

De nacht is grauw en kil en vult zich met regen. Om me heen is alles stil 't is rustig op de wegen Gedachten vullen mijn hoofd flarden hoop, maar ook vrees wisselen elkaar af Voor me doemen plots de felverlichtte ramen op Binnen vecht een mens voor haar leven Ze heeft zoveel gegeven en mooie herinneringen komen naar boven, maar terwijl…

Tranen van onmacht. Een waterval van verdwenen hoop en desillusie De belofte verkracht. Een triest geval van "niet te koop" en excecutie…

lieve opa mag ik nog even op je schoot wie ik ben? ach, dat komt wel weer misschien volgende week tussen zeven en acht mag je weer bezoek en hoe is het hier nog leuke dames? misschien die vrouw van kamer vier krijg je nog wel je glaasje jonge ik smokkel je volgende keer wel wat mee heb je weer een nieuwe buurman? ik hang je zwarte pak wel…

We zeiden: Samen sterk We konden dat mannetje in jou wel aan Na vallen en opstaan Versloegen we hem En net op het moment Van vreugde Viel het verdict En de strijd begon opnieuw…

Help me om uit deze donkere gloed te komen, Help me uit deze dromen. Geef me kracht om te leven, Geef me macht om te geven. Ik ben gesloten of juist open, Ik durf soms niet alleen op straat te lopen. De wereld is oogverblindend en luidruchtig, Mijn wereld oogt zelfzuchtig. Flitsend gaat de wereld aan mij voorbij, Het gaat allemaal te snel…