4473 resultaten.
Muren kenden schaduwen
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 244 met kaarsen
verloor de schemering
zijn licht
vlammen dansten
warmte en intimiteit
rond fraai gedekte tafels
maar de muren
kenden schaduwen van
mensen die worden gemist
waar vroeger het café
nog vol liep bij de reünie
speelt nu het gebeuren in zaal twee
het afscheid is weer zwaar
maar altijd zegeviert de hoop
op een weerzien…
januariluwte
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 197 in de zachte winteradem
bloeit een paarse lentezucht
haar slippen schragen minder kou
de lucht
wil zomer dragen
omringd door lichte zoete blaadjes
verschijnt een hart van goud
opgefleurd door luwe warmte
straalt ze
binnen zeven dagen
tot de vorst weer van haar houdt
een dag, een week
een wijle
als haar sluier liefde trouwt…
leegte
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 472 Nog nooit zo gevoeld
Hart leeggelopen,eenzaam zonder de warmte van de ziel wat het ongrijpbare gevoel van liefde mogelijk maakt.
Brein gevuld door de leegloop van m'n innerlijk dat rationeel denken staakt.…
Roze bril
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 329 Warmte voelbaar als ik stilstaand water bekijk.
Stil gefocust op vis aan de oever zoals reigers.…
In roze woorden
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 183 met stukjes licht
hebben we samen gecreëerd
een zon om in te leven
de eerste vonk
die oversloeg
bracht warmte en kleur
in roze woorden
zijn wij altijd
blijven zweven
in een universum
dat de andere
wereld buitensloot
een gebaar
het wenken van de ogen
elkaar moeiteloos verstaan
niet tijd en plaatsgebonden
straalt onze zon
geluk…
Laat de stilte je omgeven
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 152 Mocht de liefde je omhelzen
in een overvloed van licht;
wees geborgen in de warmte
van Gods vriendelijk Aangezicht.…
een fragment in beweging
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 384 alsof de gesprekken
die ik hoor
zich uit boeken losmaken
ik kijk haar aan
vanop een afstandje
soms is er geen verband
en toch hangt alles samen
- meisjes en vrouwen
uit andere seizoenen, een schoolblad -
het zijn flarden die een weg vinden
aaibaar zoals rood fluweel
iedereen praat
in de warmte van haar licht
een gedachte komt…
januariluwte
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 88 in de zachte winteradem
bloeit een paarse lentezucht
haar slippen schragen minder kou
de lucht
wil zomer dragen
omringd door lichte zoete blaadjes
verschijnt een hart van goud
opgefleurd door luwe warmte
straalt ze
binnen zeven dagen
tot de vorst weer van haar houdt
een dag, een week
een wijle
als haar sluier liefde trouwt…
Polderdijk
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 66 polderdijk
Naamloos fietspad
Ernaast voor hen
Die het duel
Met de eenzaamheid
Durven aan te gaan -
Juist hier de
Eenzaamheid die
Ik voel om wie
Ik verloren heb
De boomkruinen
Wijzen mij loom
De windrichting
Aan waarin ik
Mijn troost mag
Zoeken, ze wuiven
Met zachte beweging
Mij de troost toe
Die ik zo nodig heb
En de warmte…
Telkens staan we voor de dood
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 442 We zijn machteloos en stil, geen
kleur of lied kan ons bereiken,
geen warmte die doorgloeit
de kou die ons gevangen houdt.
Zelfs tranen kunnen niet de dorheid
tot een stromen brengen, er zijn alleen
maar vragen en zelfs die verstommen
tot een kijken zonder zien, een niet verstaan
van hoe het verder moet, maar leef maar, leef.…
Strelende handen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 111 Jouw gegeven warmte verdeeld door mijn poriën
het voelt als schrijden over mijn koele lichaam
de statische aantrekkingskracht creëert verbinding.…
Huis met zoveel kamers
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 617 wij kwamen aan
de deur in opengaan
begane grond
huis met zoveel kamers
de kelders
wilden we niet weten
vergeten wat daar
zo lang opgeslagen lag
maar koude tocht
trok door het trapgat
snel naar boven langs
warmte die samenzijn beloofde
we hebben ze ontdekt
de ramen gingen open
van kamers die in
in thuiskomen geloofden…
tweeduizend drie
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 97 toen ik jou te grave droeg
mijn handen wit
mijn schouders blauw door
onvoorzien
één mondhoek hoog
een mondhoek laag
geen schraag voor jou waarop
de stille kist, ik
wilde warmte onder lichte planken
de banken van het hof
vol zomerzon
bloemen rond te zware voeten, wuivend gras
en in mijn lijf slechts de herinnering
van wie je was…
Ooit zal ik branden
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 491 trommelde gisteren
de stilte aan flarden
alles weerkaatste de
herrie was niet om te harden
ontspande het vel
legde de stokken
die zo wilden knokken
in mijn eigen hel
ooit zal ik branden
in het vuur van
gedachten en handen
nee nooit was het spel
heb aan het leven
zoveel gemist pas later
kon ik mijn warmte weer geven
aan ogen en…
Briljantte in de setting
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 381 mag ik even
glinsteren op je hand
in warmte mijn kleuren tonen
jou de facetten laten zien
van het leven aan de rand
ben ooit gekloofd
in de hardheid van
mijn tijdloos leven
briljantte in de setting
van alleen maar geven
maar jouw lach en ogen
polijstten mijn oneffenheid
haalden karaten boven
in jou vond ik loepzuiverheid
en kan…
Showt in split
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 432 ik zag de buggy's
in een eindeloze rij
het leven ingepakt
in stukjes stof
maakte geen warmte vrij
lang drapeert
het haar de vormen en
ook de ongeschoren benen
alleen de jeugd snoert taille
showt in split dij en de schenen
de ogen zijn niet
ingetogen maar dagen uit
zij weten dat hun toekomst
ook als uitverkoren bruid
heel anders…
Oorlog
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 357 De herfst gewapend met donder en bliksem
verjaagt het zonlicht en de warmte
winter zijn handlanger bereidt zich voor
het land binnen te vallen met zijn vorst en sneeuw
de mens wandelt door
kijkt niet meer op van de oorlog
tussen de seizoenen
hij kijkt lijdzaam toe
hoe de wereld zich keer op keer
een ander kleed toe-eigent
hij troost…
Soul Food
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 183 liefste, mijn maag hunkert
naar dagelijks brood
naar jus, als vloeibare
warmte, ooit neigend
naar zachte stolling
in sneeuwzame zon
'hoe groter de tieten
hoe liever de vrouw'
sowieso 'n statement
maar wellicht troostrijk
iemand schilt een appel
voedt een kind
het lichaam, de droom
van honing op de huid
bloedmelk, eindelijk…
Mijn schone zelf
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 197 De warmte werkt als balsem
voor mijn lijf en stramme leden.
Het leeglopen van mijn bad
is voor mij een dagelijks feest.
Al mijn ingebeelde zorgen
verdwijnen kolkend in riolen.
Al mijn zinloze problemen
geef ik met de stroming mee.
Al mijn nodeloos gepieker
stroomt als water naar de zee.
Wie blijven zijn mijn eenden.…
Dichten
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 103 Dichten is even stilstaan
bij wat er echt toe doet
je terugtrekken van de waan
dat alles alleen maar moet
en met een opgeruimde lach
bemerken dat het ook anders mag
elk moment heeft genoeg aan een traan
een overstromend gemoed dat zwijgen doet
of de opfleurende warmte van een glimlach.…
we herfsten al kleuren
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 332 ik buig stelen
bloei bloemen
tot een meervoud
van boeket
wil je winnen
nadat ik lente
als een korenbloem
voor jou heb neergezet
we zomerden in
overdaad van zon
het was jouw warmte
waar alles mee begon
we herfsten al kleuren
weten koude zeer nabij maar
oogsten zoveel mooie dromen
dat de winter ongestoord kan komen…
koel is de schemer van morgen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 311 je stilte
vertelt mij de pijn
verhaalt hoe we waren
verzwijgt wie we zijn
je donker
verlicht ik met beelden
hoop die er tussen ons is
was duister dat wij samen deelden
je warmte
koel in de schemer van morgen
koestert het leven vandaag
versluiert de sluimer van zorgen
je stem is de stilte
gezicht zonder licht
liefde wordt voelbaar…
Als je ooit moet gaan
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 237 Ik zal jou een monument
van woorden weven
dat daarna elk moment
als een stille deken
warmte zal geven.
Als je ooit moet gaan.
Dit stille standbeeld
zal zijn als herinnering
aan wat je hebt gedeeld,
geweven tot een teken
van eeuwige verering,
als je ooit moet gaan.…
lijken zwarter op wit
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 588 het is stil
ik heb geen muziek
maar enkel mijn woorden
ze lijken nog zwarter op wit
kan kleuren niet vinden
door chaos die heerst
want onrust sfeert
weer in alle gebeuren
je zult me verstaan
als woorden ontdaan zijn
van letters die storen en
zinnen in warmte worden geboren
dan zal ik je raken
met muziek zwart op wit
in…
In amper 1 week
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 115 In een oogwenk, is de wereld anders
in een handomdraai gewijzigd
van licht-wit naar zomers licht
van kou naar warmte:
Wie daar niet voor zwicht?…
Pilletje onder mijn tong
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 24 Ik moet het zelf wel zijn
die dagenlang doodgeboren
gillend opgesloten zit
in de onechte wereld
van huis en tuin
waar jij de stoelen klaarzet
in het gras en de zon schijnt
maar geen warmte geeft
in de parallelle werkelijkheid
van het pilletje onder mijn tong
dat een spook van me maakt
zonder lichaam om te doden
enkel met uitgewerkte…
je lach van toen is nu voor mij
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 535 knipt vreemde
bloemen uit het groen
laat bladeren bloeien
in de kleur van toen
het licht is al geweest
je speelt met schaduwen
handen puzzelen de dag
maar maken haar nooit af
je verglijdt in tijd
die haast vermijdt
verslaapt het onderscheid
in korte dromen
het is weer kinderlente
en je winter lijkt voorbij
in foto's zoek je warmte…
Schaamte
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 84 Ik heb
meer dan genoeg
te eten, warmte
en een dak
boven mijn hoofd.
Ik kan slapen
zonder de reële angst
dat iemand
mij van het leven berooft.
En toch
leef ik moeilijk
en heb ook ik
mijn portie verdriet.
Maar als ik denk
aan vele, vele anderen,
dan zinkt mijn verdriet
bij dat van hen
vergeleken
in het niet.…
het hete geel glooit afgrond
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.254 het hete geel
glooit afgrond
oplichtend in het zwart
schemer drukt
de warmte dieper
eenzaam in het hart
tast met vingers
naar het duister
blinder dan de nacht
pakt en zal niet
kijken omdat zonlicht
nooit de avond wacht
morgen bloeit
het rotten in het
sterven van vandaag
laat de uren
gaan, lange dagen
doden langzaamaan…
De laatste zonnestraal
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 93 in de baan
van de laatste zonnestraal
dansen de stofdeeltjes
hun dodendans
nog zijn ze zichtbaar
voelen ze de warmte
de kilte nog even
ver weg
dan komt de kou
steeds dichterbij
de zon verdwijnt
de stofdeeltjes
zijn weer onzichtbaar
ze verlangen terug naar
de zichtbare acceptatie
van hun zijn
tot ze moeten vluchten…