inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 56.809):

tweeduizend drie

toen ik jou te grave droeg
mijn handen wit
mijn schouders blauw door
onvoorzien

één mondhoek hoog
een mondhoek laag

geen schraag voor jou waarop
de stille kist, ik
wilde warmte onder lichte planken
de banken van het hof
vol zomerzon

bloemen rond te zware voeten, wuivend gras
en in mijn lijf slechts de herinnering
van wie je was

... in memoriam Sascha ...


Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...togedicht.php?fotogedicht=2003

Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 30 augustus 2015


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 97

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
hans_
Datum:
30 augustus 2015
Wat een last in verstilde woorden
om mee te dragen Switi.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)