Alle inzendingen over overlijden

De zon komt weer op de maan gaat weer onder, Voor de één vanzelfsprekend Voor de ander een wonder. Voor de één een start Een kans op een nieuw begin, Voor de ander een last, Want wat is de zin? Het lukte je niet om gelukkig te blijven, De ups en downs werden je teveel, Je had geen zin meer om te strijden En nu is alles stil.…

je wilt het toch niet wagen een In Memoriam een dichter deelt royaal met taal geschreven zijn eigen wereld uit wordt dan gelukkig opgenomen in de eeuwigheid…

zijn stemgeluid is ongeëvenaard naast zijn poëzie natuurlijk zijn stem was voor het volk z'n gedichten goud waard, ik zou ook graag in een volks- tuintje willen wonen met een leuke vrouw naast me, en vro- lijk als een directeur die het circus opent, de mensen op laat zitten van spanning, Simon, de mensen aten uit je hand,…

Dichter Vinkenoog Ik kreeg hem in het oog de vink die over zijn werken boog, een gedicht inspecteerde en zeer goed bij de laatste graantjes pikkend. De nieuwe bejaarde, dat was hij de geraniums voor zijn raam die hij vermijdt naar de tuin bij de welriekende rozen een strijd in tijd. Hoor aanhoor de kraaien zei hij, dat is het…

zelfs op één been poogde hij nog levenslustig rond te hippen zong nog gedichten als een jonge vogel nu zwijgt hij met gesloten ogen op zijn laatste vlucht…

Aan het einde van de horizon gloort voor jou een heel nieuw licht je mag nu met de engelen zingen samen voor Gods aangezicht Hij heeft je aardse lijden gezien en gaf antwoord op jouw vragen het was moeilijk afscheid te nemen maar Hij zal je voor eeuwig dragen Rust nu maar uit, je strijd is voorbij je bent nu voor eeuwig thuis God zag…

Wat wacht er na jou of wens jij nog geen onontkoombare vragen nu ik ben aangedaan loslaten waar ik van hou en af moet staan wat wacht er na jou was dit het einde of is zij overgegaan in een tijdloos bestaan toen ze wegkwijnde hoe zit dat nou wat wacht er na jou is het kinderlijke hoop van mij dat zij nu bij God in de hemel is nee…

Gelaten in het wachten, van wie het stof wordt verstrooid, waarmee de aarde is vernist, in met levenshouding getooide mist, verfrist de aangeboden beelden, wind verscheurt de in zout vervilte zee, verbleekt of kleurt de zon en maan, naar gelang ze verder of dichter bij ons staan, een belichaming van troost, stuwt levenskracht van de diepste…

Nu na al die jaren nog steeds pratend met jou tijdens maandelijks bezoek, wroetend in je aarde Fluisterwoorden stijgen God mag weten waar Herinnering als lood maar voelend liefde sterker dan de dood…

De eerste beat, de verwachting zindert door de zaal Een grote zwarte hoed bedekt jouw gezicht In de onderbuik begint de adoratie te bonzen Een zoeklicht wordt op jou eerste beweging gericht. “So smoothly” bewegend op het ritme Zwarte lakschoenen onnavolgbaar op toneel Een witte flits komt van jouw handschoen Ademloos bekeken, gepassioneerd…

Waar hij weer een schaduw wordt zal zijn ritme ontwaken en zijn lichaam weer dansen in het vragende licht met de stem die liefde wil in elke beweging en woorden geeft die omarmen en harten weer laat dansen. Met de melodie die nooit meer uitdooft en zijn naam weer laat klinken als de mooiste gevonden wens.…

Wat heeft het lang geduurd de uren gestrekt over verzwegen tekenen die letters geregen op wit, onschuldig papier te lang ernaar getuurd. Ik wist het niet tot ik de schaduw van de zon op de grond zag toen de brief nog steeds op het aanrecht lag. Zou over honderd jaar dezelfde boodschap erin verinkt staan of zou het door tijd en…

oh, kon ik je gezicht maar vatten uit de zoom van mijn gedachten schilderen in een gedicht waarin woorden beelden spreken oh, kon ik je hand maar nemen samen springen in vroeger voorjaar bloemen in zomerjurkjes dragen door slootjes langs de wei oh, moge alle vogels zingen van jou voor altijd in mei I.M. Joke…

na de junibloei sneeuwt uit geurende jasmijn haar witte bloemkleed elk jaar opnieuw herinnering aan sterven van mijn vader…

Onverdraagzaam is de stilte Onverwoordbaar is het gemis Er is mij zo een kilte Een gevoel dat onbeschrijfbaar is De tranen blijven komen Ik moet mezelf herhalen Dat jij niet terug zal komen Dat ik je niet terug kan halen Ik heb maar één wens Ik blijf maar dromen Dat de unieke mens Die jij was, terug zou komen Jij en jij alleen hebt…

al zoveel eerder dreef je weg op de rug van warme winden waar vind ik je terug in dat bodemloze land zonder het lichaam dat ik ken je glimlach in je ziel verborgen verloopt tijd daar in eendere uren zal ik je weten je voelen van ver of zal ik blijven dwalen eeuwig lang…

Blij is de wedergeboorte Zonnig wellicht de nieuwe toekomst Zorgzaam is het te beleven heden Sombere tijden zijn altijd rood Grauwgrijs is mistig in het verleden Fluweelzwart geeft rust, nimmer dood Groen geeft in stilte hoop Blij is wedergeboorte…

De King of Pop is niet meer Zijn dood kwam zo plotseling en dat doet velen zeer Hij was zo uniek en raakte vele harten met zijn mooie muziek He has gone too soon R.I.P.…

“Ben” terwijl de melodie van jouw lied door de woonkamer klinkt lieve Michael denk ik terug aan de jaren van weleer waarin jij toch zeker wel de muzikale klanken van mijn wereld kleurde van de wereld van heel veel tieners en volwassenen ook die van mijn kinderen bij het afscheid van mijn zoon in de toenmalige zesde klas vertolkten de…

Michael Jackson is niet meer Zijn muziek dwaalt door mijn hoofd Ik draaide zijn muziek zoveel keer Een absolute ster is nu gedoofd The man of soul, the king of pop Mijn jeugd stond in zijn schaduw Op het podium stoer, sterk en uitdagend, maar daarnaast verlegen en mensenschuw Zijn levenswandel leidde tot discussies Maar bovenal een fantastisch…

Troostende woorden, hoe lief of goed ook bedoeld Niemand kan voelen wat jij de afgelopen tijd hebt gevoeld Wil laten weten dat ik meeleef en er ook voor je wil zijn, zou willen dat ik het kon verlichten die vreselijk pijn Als je behoefte hebt aan iemand om je heen laat het me weten, je staat niet alleen Sterkte…

Als ik niet meer adem omzwachtel dan mijn lichaam met herinneringen en begraaf me in het vluchtige van je gedachten beitel mijn naam in de tijd die we samen liefhadden lachten en waren mocht dat niet gaan delf dan een slaapplaats in de aarde waarin ik dromen kan maar alsjeblieft… plaats geen kruis op mijn graf of een dekplaat met…

De ogen Gericht op de verte Terwijl de botten rammelen En het vlees scheurt De geur van brandend vlees Die op de ogen slaat En tranen maakt Zo zwaar als lijken in kasten, Lijken in kisten. Mochten wij Jou begraven, Liefste vriend van mij, Wat voor broodjes smeerden wij? Wat voor liedjes, Wat voor bloemen? En meer nog dan dat alles…

Verwonderd legde ik mijn oor Aan ’t nachtelijk duister ten gehoor Daar klonk ondanks dat late uur Een lied zo zuiver en zo puur Een vers niet eerder zo gezongen Ik had één dag daarvoor mijn oog Gericht op de wijdse Hemelboog Gezocht de ster die jou verbeelde Indachtig wat mijn oor daar streelde Jij bent bij mij De merel die voor mij toen…

Wieg me in de stilte Onarm me in het gevaar Geef me de veiligheid van gisteren Want de morgen is te zwaar Keihard sprekend, toch niet gehoord Letters vervlogen, woorden vermoord Toch leven en niet willen bestaan de dood gevangen in een enkele traan Gedachtes deinen in de wind De duisternis die dagen verbind Zonnestralen zijn het…

Tijden zijn al vervlogen Maar herinneringen blijven Heb op je gewacht, maar Kan geen nieuwe geschiedenis schrijven Na zo’n lange tijd Eindelijk wat gehoord Maar niet wat ik verwachtte Je bleek bruut ver..... En staat nu bij de hemelpoort Ik heb je al lang niet gesproken Zo lang niet meer gezien Maar toch ben je gebleven In herinneringen…

Wacht op mij Had je dat gedaan Dan was ik er geweest En had jij niet aan mijn graf gestaan…

Het leven is geen lolletje, daar in de verte zie je 't graf, zó sta je op de aardbol, en zó val je er vanaf!…

Gods wegen zijn breed Gods wegen zijn lang Gods wegen maken een mens wel eens bang Vertrouwen in Hem Vertrouwen in u Bang zijn hoeft dan niet meer Tenminste, niet nu…

Is dit, O heer, dit oppervlakkigheid, Dat ik mijn uren en mijn dagen Zo onbezorgd en zonder veel te vragen Zo ongeveer als vroeger slijt? Alleen wat machtelozer en wat zwakker En zonder levenstaak en levensstrijd - Des morgens word ik zonder plichten wakker En hul mij aanstonds in mijn eenzaamheid. Dan komen mijn vrienden die mij wat verwennen…