19931 resultaten.
Liefde
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
297 Innerlijke rust voel
ik bij jou,
omdat ik van je
hou.
Het is zo prachtig
om met je samen te
zijn.
Als we elkaar kussen,
lijkt het net een droom.
De liefde tussen jou
en mij blijft bijzonder
en onder onze prachtige
muziek heerst er vaak
romantiek.
Liefde…
Schubert - D. 960 II
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
283 de eerste klank komt zonder
aarzeling uit de hemel vallen
gelijk met de emotie die me rustig
ingetogen laat dansen
je zit naast me en fluistert
'oh nee, dit niet, het is te veel'
jaren later bij diezelfde eerste toon
het gevoel, klein geluk dat kleeft
aan herinnering die niet
is vergaan in het snelle gewoel
van plaats en tijd
hoe diep…
IN ALLES ZIT LIEFDE
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
294 in
de deining van de zee
de geuren van de lucht
de warmte van de zomer
de geborgenheid van een gehucht
de mijmeringen van een dromer
in
een gesprek van vader tot zoon
die van een baas tot z’n knecht
het alledaagse zo niks bijzonders gewoon
de genegenheid tussen mens en dier
wat onwerkelijk lijkt maar toch zo echt
in
jouw bemoedigende…
congruentie
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
225 liefde is niet rechthoekig,
kent geen rechte lijn
zij komt onverwachts
en gaat met de trein…
Mijn pen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
256 Mijn pen schrijft wellicht niet die woorden
zinnen of gedachten die jij even zoekt,
ooit eens boekt om hen te bewaren
als adembenemende schilderingen,
die je van papier heel zacht toezingen.
In deze wereld ontbreekt niet het geld dat telt.
Wellicht mist enkel een rivier of golven zee
uit de mond van een kind nog onbevangen
om op te vangen…
[ Op mijn lange reis ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
244 Op mijn lange reis
woon ik in mijn gedachten –
aan onze liefde.…
Zaligmakend
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
274 Zaligmakend bedreven
wij de liefde.
Met strelende
vingertoppen
genoten we
van elkaar.
Zaligmakend noemden
wij onze koosnaampjes
en kusten wij romantisch
onder de prachtige
zonsondergang.
De liefdevolle cirkel
duurde tot diep
in de nacht.
Met zonsopgang lagen
wij in elkaars armen en
werd er een ontbijtje
bij ons binnen…
In ziele sfeer
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
298 jij liet mij
bijna alles
van liefde zien
de lach een
onverwachte kus
de warme hand
waar vonken
springen in ontladen
dierbare omhelzing voor
intieme samensmelting
toch hangt er nog
een licht taboe over
ontmoeten in ziele sfeer
begrijpen heeft dezelfde
woorden niet meer
voorzichtig kijken
baant nieuwe wegen
in het doelenperspectief…
Verlangen
hartenkreet
2.8 met 4 stemmen
350 Onvervuld verlangen.
Door het hart gekoesterd.
Wil niet ingelost worden,
maar hunkeren en smachten.
Eindeloos verlangen.
Droom in dromen.
Mijmeren en melancholie,
is de tuin waarin zij wandelt.
Zuchten en smachten.
Beter dat dan dat de droom ooit ten einde komt.
Is het beter te verlangen naar... verlangen!…
Droom
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
286 In de nacht droomde
ik over jou en sliep ik
heel zacht.
Gelukkig lag je naast
mij,
maar je hoorde mij
niet dromen.
In de droom
die ik had bedreven we
de liefde.
Het was zo'n fascinerend
spel:
je kuste mij en
ik kuste jou.
Gevoelens had ik voor
je,
intens tastte ik over je
wonderlijke lichaam.
Het verlangen
was groot…
Lege handen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
250 zij kende
de vraag
in hun ogen
legde het
antwoord
in haar lach
zij waren
uitgenodigd
werden verwacht
helend
luchtte zekerheid
alle oordelen op
vol liefde
en warmte
sprak hun hart
zonder woorden
verloren agressie en
boosheid hun kracht
lege handen
zijn gedaan zij kunnen
weer van elkaar op aan…
Huid van lavendel?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
231 We dwaalden om te vinden
met z’n tweeën alhoewel
we apart vertrokken waren
we raakten elkaars harten aan
een geur overgaat in geluid
gecomponeerd tot een fragment,
zinnebeeld als decor op het
fluwelen doek van de nacht,
we zochten naar duizend
vlinders van lichtzinnigheid,
vonden die in de magische
paringsdans van elk…
kleurige liefde
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
252 liefde laat zich niet verleiden
tot het maken van een keuze
van wie je houden mag of kunt
liefde landt in roze wolk gehuld
bij ieder die zich geborgen weet
in de genegenheid van een ander
liefde is een veilige haven
die jij bij de ander vindt
om wie en wat jij bent en betekent
liefde reikt ieder een roze wolk
die zich verlekkerd kan…
Dankbaar kussen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
216 Het wordt tijd om op te staan.
Nog zie ik onze twee hoofden,
op onze kussens rusten.
Hoofden, waarin gedachten komen,
en als zorgen verder gaan.
Hoofden, waarin we dromen.
Toch zijn wij onze hoofden niet.
Niet wat onze gedachten waren.
Niet hetgeen wij droomden.
Vannacht.
Wij zijn zoals onze kussens zijn,
waarop we dagelijks slapen…
Lijntje
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
255 63 lentes
zou je zijn geworden
vandaag
wanneer jouw lijf
niet op
was geweest
dan had je gedanst
gezongen, gedronken
heerlijk gegeten
je had geschreven
gebeld en
gezwegen
had je voorgedragen
tot in de
laatste uurtjes
want de nacht
bleek geduldig
en triviaal zwart…
Een juweel
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
288 jij hebt
het talent
om kleine lieve
dingen van jezelf
onbewust op een
beeldschone manier
te etaleren
zonder op
de voorgrond
te treden
blinkt er ineens
een juweel
met schoonheid
door hemelse zegen
jouw bewegen
de oogopslag
of warme lach
het onuitgesproken
woord dat
duidelijk mimisch
aandacht pakt
het zijn details
die je…
Vlieland
netgedicht
4.6 met 25 stemmen
1.435 Daar waar ik nooit jouw naam vergat
Met sporen op het schelpenpad
De boerenglop, het droge wad
En rozenbottelwegen
Daar vond ik wat ik nodig had
Veel meer nog hier, dan in de stad
Een stilte, die de zee verbrak
Naakt in de zon gelegen
Waar zeilboot met de vogels gaat
Mijn hart voor jou steeds over slaat
Waar lichtjes waken, 's avonds laat…
Fantasie en werkelijkheid
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
273 In mijn fantasie bestond je slechts
In werkelijkheid bleek je onvindbaar
Waar ik links ging, ging jij rechts
Dat is hoe ik het verklaar
Eens kwam de dag
Dat ik je voelen mocht
Compleet uit de bocht
Snel overstag
Nu fantaseer ik nog meer
Over wat er werkelijk mogelijk is
Over elke seconde apart waarin ik je mis
Sterk als je oogt…
Wat je gaf
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
271 Dat we geboren worden,
uit liefhebbende moeders.
Dat we verdwijnen moeten,
zonder te begrijpen waarom.
Tussen wiegen en graven,
leven mensen,
alsof ze concurrenten zijn.
Winnaars en verliezers.
Wanneer we overlijden,
sterven ook vragen,
over het hoe en het waarom.
Hoogstpersoonlijke vragen,
over onze bron van lijden,
over onze missie…
Pa
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
410 Hij schoffelt door z’n groentetuin
Mijn kromme grijze pa
Zo oud oogt hij
Vertederend
Gelijk zijn jonge sla…
De zon
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen
312 Wat er ook gebeurt
of zal gebeuren:
Blijf geloven in de liefde,
soms zal de zon je daar
naar toe willen
brengen.
Vergeet het niet:
de liefde
is er voor iedereen.
Alleen weet je niet op
welk moment in je
leven het je zal
overkomen.
Foto Dick Voogd…
Brug
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
240 Zal al wat ik heb vergank’lijk zijn
Ten prooi aan rot verderf of gisting
Geluk verwelken tot verdriet en pijn
Mijn spaargeld opgaan aan verkwisting.
Mijn leven worden tot gal en zuur
Mijn lichaam mij tot zware kwelling
Mijn geest verbranden als in hellevuur
Mijn gaan en staan op pielloze helling.
Wat zal mij dan op aard nog binden
Dan enkel…
Jouw stilteland
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
206 zelfs als ik
mijn ogen dicht
zie ik nog jouw
stroboscopisch licht
dansen in mijn geest
alle frequenties
heb jij geopend
in ritmiek van
mantra's die zich
herhalen in magie
kleuren zijn
harmonisch zonder
enige dissonant
geen schimp of vloek
verlaat jouw stilteland
jij wijst mij
het pad dat met
zijn krachtlijnen
al eeuwenlang…
Trouw
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
266 Hoe kunnen we ons middelmatig voelen,
wanneer we zeker weten,
dat gemiddelden niet bestaan.
Hoe kunnen we angstig blijven,
wanneer we zelf kunnen horen en zien,
dat vrees zwakker is dan moed.
Hoe we zelf kunnen ervaren,
dat we het zelf niet zijn,
die ons hart doet kloppen.
Hoe durf je dan de vonk zelf doven,
wanneer je je eigen levensvuur…
LIefde tot het eind
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
196 De blauwe zee, de koele bries, de gouden zon,
ik weet nog heel goed hoe het allemaal begon.
Ik nam jou liefdevol mee bij jouw slanke hand
en op de ruis van de branding op het zandstand
dansten wij onze eindeloze liefde in.
Na al die jaren schiet mij dit nog in de zin,
wanneer ik bij het wakker worden jou beschouw
en dan weer besef hoe zielsveel…
Liefde kan zijn
netgedicht
4.3 met 3 stemmen
270 Warmte die je hebt gemist
Gevonden in de armen van iemand die je liever wist
Veiligheid gezocht in de ogen waar je voor zwicht
Waarheid die je zoekt in een bepaald evenwicht
Iets dat zo mooi is
Dat je gelooft in de waarde
Zo prachtig dat je het alleen vindt op deze aarde
Hatelijk wanneer het een illusie is
Gevonden in de puurste vorm
Vergeet…
Slijtende liefde
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
215 Ik mag me vlijen tegen je lichaam,
een arm om je heenslaan,
maar als m’n hand je borst omsluit,
m’n vinger het gleufje van je poes besluipt,
dan ga ik te ver.
Ik mag zacht zeggen dat ik van je hou
als ik je blote schouder zoen,
maar niet dat ik met je vrijen wil
terwijl mijn lippen je hals beroeren,
dan kom ik te dichtbij.
Voorheen opende…
weerloos weerbaar
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
229 Verliefd, elke keer
weer, op slag
weerloos
van jou, jouw gezicht
wie jij ook bent
wat jij ook ziet
niet mij
want dan zou ik geen tijd hebben
om dit te denken, benieuwd
hoe de spiegel werkt
en wat jij ziet
als je mij ziet
Woorden hebben we niet nodig
ik zou doof kunnen zijn
en evenzeer geraakt
opengaan van liefde
om jou te zien…
[ Mijn man beschermt mij ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
240 Mijn man beschermt mij
onlogisch lief en rustig –
tegen mijn grillen.…
onder een oude plataan
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
342 een oude plataan
duizend slapen verder
op losliggend schors
ontwaken we onder
het bladerdak van
een oude plataan
een buigende tak
verwijst naar ons verblijf
vroege ochtendregen
brengt het blad in
glanzende pracht
traag pas jij je hand
op een blad
parels op je borst
soms is het verleden
ineens overal
duizend slapen verder…