Alle inzendingen over bedankt

Hartje winter ging de bel voor de deur stond Fred witte muts en verder blauw vroeg hij om een bed Blij met deze buitenkans greep ik Fred zijn lurven niets dat in mijn open haard zo lekker brandt als smurfen Epiloog: Het was mij echter liever en evenzo mijn partner dat brand uitbreekt in de baard van de heer Pierre Kartner…

Hoe ik mijn hart volg als een breekbaar-en-kwetsbaar wonder van bestaan. Hoe heerlijk genietend het is om elke morgen te ontwaken met fracties blauw, frisse wind en een helder licht aan de open hemel op hetzelfde moment hoor je de bewegingen van groene en volle bladeren wrijvend tegen elkaar in een constant fluwelen geruis. Op een dag als…

Van de caravan en wij die daarin hoe vreemd, maar ook hoe knus de pap die je maakt, de bloesjes die ik maar zoeken blijf, die had ik toch meegenomen? van het geblaat achter de strook bomen van de wadden, de wijdte de oplichtende zandvlakte in de verte de vele vogels, de vuurtorens de oude huisjes met bloeiends op de stoep de verschillende…

Sterren fluisteren aan wolkeloze hemel vol glans en glinster. Hoe laatste restanten van een dag nog even aan mijn huid blijven kleven op hetzelfde moment neemt avond langzaam de overhand in mij waarin er een prille stilte vestigt Uitdagend zorgt het daarbij horend licht- en schaduwspel voor mooie verstrooiing. Na de vroege opkomst en menig…

O Poëzie, lieve vriendin van dromen laat me meevoeren op stroom van verlangen en liefhebben opdat ik kan varen met meewind langs kabbelend water waarop ik kan genieten van vergezichten en gezichten; horizon nabij. Vroeg in de morgen geef je mij al warme klanken en hartverwarmend timbre die ik samenvoeg tot een geheel van woorden en zinnen waar…

Bij mij zijn, geeft me vleugels, waarmee ik vliegen kan, dwars over oceanen heen. Die krachtig genoeg zijn, om jou te dragen, en stormen en orkanen te doorstaan, om uiteindelijk veilig te landen. Op een eiland, vol rust en vrede, waar de hemel diepblauw kleurt, en de oceaan kabbelend dit lied neuriet. Bij mij zijn, om voor een heel…

Nu de mei haar bloei voltooit, past waardering de Beheerder. Of kan er geen bedankje af, doorvoede burgers en toeristen? Niet zo simpel te verwoorden, ethisch schroomvallig als we zijn. Wanneer men mij welwillend toeknikt, buig ik mij deemoedig over een ode. Daarmee bedoelend hoe toegewijd ik dit verzoek wil honoreren. De hoogste lof ontvangt…

Wanneer onverwachtheid straalt in de open hemel waar ik kennis maak met stukjes taal van aantrekkingskracht en creativiteit tot zowaar de zintuigen verblind worden door hun schoonheden Een voor een ongekende composities als een stille nadering voor mijn verloren liefde. Op welke wijze deze klanken klaar klinkend door het leven gaan die bovendien…

Zoveel moois en meer gegoten in momenten aarde laat zich zien. Op welke wijze ik kan genieten van een schoonheid in rust en ruimte waar ik mij steeds weer afvraag hoe kan het dat ik haar niet eerder heb gewaarworden tot waargenomen met al mijn zintuigen Iets om te bewonderen, niet alleen maar om met hoogmoed, hebzucht of wellust te bekijken…

Wanneer in de avond een zon begint te welken achter het groen glooiende landschap waar het aantrekkelijk mooi lichaam zich zal verschuilen in de lucht terwijl het puur licht tijd vrijmaakt om zich van haar creatieve en inspirerende kant te laten zien. Het resultaat is een combinatie van verre horizonten en rijke kleurschakeringen gegoten in wonderlijk…

Na het ontwaken is het nog niet echt feest, gekleed in slechts een miniem schort voel ik me een beest. Geboeid door slangetjes van het infuus en katheter, draden verbonden aan een monitor voor de hartslagmeter. Zuurstof uit de muur naar mijn neus, gezien het verlies zijn twee zakken bloed geen slechte keus. Niet te vergeten een bal met een rode…

hoog te belopen treden eindeloos de duinen, het strand, de zee veel zee die wacht, het troostende water zie ik je drijven op zachte golven naar het schip met de drie zeilen naar de verre dunne lijn naar de zakkende zon en je zwaait maar ik kan het niet, armen die weigeren mijn reputatie als miserabele afscheidsnemer er is veel wat ik…

Ik achtervolg jou met een vogelkleur zo blijf ik nooit zonder beweging hemelkleurig in mijn dankbaarheid voor ieder likje kostbare verf haal ik de zuurstof uit mijn lucht Heimwee kleurt donkerblauw achter het wenken van de horizon geoefende schildershanden bereiken een korte stilstand in het denken zo blijft de horizon maar wenken. Met…

Strelende klanken gegoten in rijm en vers foto afgedrukt. O Poëzie, lieve vriendin van dromen laat me meevoeren op stroom van verlangen en liefhebben opdat ik kan varen met meewind langs kabbelend water waarop ik kan genieten van vergezichten en gezichten; horizon nabij. Vroeg in de morgen geef je mij al warme klanken en hartverwarmend…

Spreek je over dichten, Dan wordt iets dichtgestopt. Er wordt iets toegesloten, het deksel gaat erop. Dichter zijn is iets heel anders. Een dichter houdt van openheid, zijn hart voor schoonheid openstellen, Een heel groot onderscheid. Hij moet aan anderen overbrengen, de schoonheid die hij voelt en ziet. Geen geluk ligt er in zwijgen.…

Wanneer onverwacht en plots kleuren van stilte het lichaam binnendringen waar ze langs het adernetwerk onderweg zijn naar mijn hart Ik probeer hen te begrijpen en verstaan laat staan oplossen in het luchtledige. Dat is helemaal niets mis mee daar ze geen enkel vorm van geluid of ruis voortbrengen maar veeleer zich laten meestromen met emoties…

Hoe je blij kunt zijn om niets Natuurlijk is 't wel iets maar wat? Want anders had ook iedereen wel dat en waren er geen gedeprimeerden, zwaarmoedigen Geen moorden, verwoedigden, bebloedigden. Blijdschap komt uit vuur, verlangen dat zo nu en dan beantwoord, of altijd Alleen soms niet te zien door te dikke bril door te vermoeid…

Ze waren bezig met de grond om die netjes met meditatiekussens in een rond Een blij omhelzen was er En lekkernijen uitgestald ' k Had er nu zin in al De sarongs werden omgedaan Een houtkachel waaruit het gloeide We mochten zijn 't kindeke dat gestreeld, bewonderd, 'k bloeide Dan herders en de schapen, die andere schapen zochten…

Verdwaald in golven Geen geluid waar te nemen Alleen verstilling. Wanneer in de vroege morgenschemering mijn aandacht wordt getrokken door een sluier van verstilling in dichtheid en uitgestrektheid van waar de vage contouren van sil- houetten opdoemen terwijl gezichten en portretten lijken omhoog te zweven. Hoe het waas als een mist zonder…

Zo blij dat hier altijd slootjes met aan de kant wat bootjes, bossen met donker bebladerd pad boompjes die geel blad bewaren zwammen uit stammen vlammen wandelaars die groeten, praten, joggen, fietsen, hond uitlaten vaarten, waarin rode hemels, zwanen zwemmen Er een genieten van een luie zatermiddag is…

Eenvoud en meervoud ze stromen in haar leven onvolmaakt nabij. Ongekende schoonheid, waar kom jij vandaan, hoe jouw gezicht met haar goddelijke blikken en ogenblikken mij voortdurend in beroering en vervoering brengen, een verwarring klopt alsof ik jou nooit eerder heb ontmoet, steeds weer verrassend en elke keer anders. Waar je ook bent…

Had ik meer ruimte voor mijn gunsteling Om vrij van angst voor covid tijd te stelen En als het even kon het bed te delen Dan was ik nu bij jou, mijn lieveling Ik hoor dat het gezin de nieuwe 'haard' is Hoop dat die tijd voor ons des te meer waard is!...…

Leiderschap schept geen leven Al is het alleen om koffie Het gaat om geven Succes heeft geen datum Je geld Komt heus wel later Ondernemen kijk vooral Niet richting mij Reizen geeft lust Alleen de tijd gaat voorbij Dit is de code Geen ode Alleen maar tekst Levensecht…

Hoe een dichte mist mijn twee ogen bedekt zodat er weinig zicht vloeit uit op hetzelfde moment stroomt verdriet in de aderen waar ook een dor blad drijft met een of ander wind Waar komt deze oneindige treurnis vandaan daar ze nog eens wordt gevoed door pijn. De prachtige blauwe hemel van weleer wordt gekleurd met grijzige grauwheid, een zon…

Hoe ik het pad van het leven bewandel waarin de dagen bruin verlicht worden door het strogeel van de zon terwijl mijn bloed de kleur van de rode bladeren zal aannemen Ik raak van de weg en beland in het laatste kwartaal, de tijd tikt door. Wanhopig en machteloos probeer ik aan een tak te hangen waarop de vele fijne herinneringen van goede en…

Troost is het zwijgen wanneer stilte om vrede roept na jaren van verwarring de schoonheid van de natuur liefde die roept om antwoorden lijkt nooit te geven wat je verdient en dan eindelijk de beloning gelegen in jouw armen troost is meer dan troost alleen een klein beetje begrijpen over verschillen met de ander we bestaan grotendeels…

Als watten hing zachte lucht langs wangen. Mijn voeten werden 's morgens vroeg gekoesterd, gemasseerd Ik kwam thuis en zag haar bezig met mijn keukenkastje De buur kwam aan de deur wou mee naar schilderen, ik verder met een perspectief dat maar niet lukte ' k liet los, schilderde harten en hing ze aan de deur Ik kookte, er was eten…

Ik richt mijn woorden tot Uw oor, wil liever nog Uw hart bereiken. En valt er dan een stille traan, die zich met Uw glimlach mengt, dan dank ik U daarvoor. Het blijkt dan, dat U hebt verstaan, tussen de regels hebt gelezen, wat nimmer werd gehoord, en misschien werd verzwegen, of door tranen werd gesmoord. Ziehier, de kracht die uitgaat…

Omarmd door een wind witte slierten die volgen de hemel geraakt. Hoe uitdagend het is om vanuit de lucht het glooiend landschap waar te nemen als een lappendeken met allerlei speelse kleuren en lijnen van waar het einde nog niet is geschreven of gesproken daar het uitzicht me ook doet denken aan een Mondriaan. Geen abstracte ode zienderogen…

Verrassend om jouw 'Pas de deux' te lezen Herkende mij direct in je gedicht Zat jij niet vast, was ik voor jou gezwicht En had best jouw maîtresse willen wezen 'k Had jou met pas de deux willen verleiden Om jou van liefde's lasten te bevrijden…