Netgedichten

netgedicht (nr. 81.202):

Bijzonder wonder

Een jonge vlinder
zweeft heen en weer in mijn buik
ik nies, ze vliegt weg

Hoe enige tijd een kostbaar weefsel
werd bedacht om uiteindelijk het levenslicht te zien
Geweven op een plekje met de fijnste draden van geborgenheid
liefde warmte die nodig zijn voor een veilig thuis en om zichzelf te kunnen zijn.

De wijze waarop het verbergt en toch
zichtbaar in een gedaante maar o zo frêle als het is
Dat het spinsel met tederheid en zorg wordt gekoesterd in een open
en onbevangen sfeer waarin diverse klanken in het leven ontstaan en ontwikkelen.

Geheel onverwacht raakt wind het tenger
lichaam waar men ook luistert naar een stem die steeds
dichterbij komt, ogen spreken terwijl de eerste scheuren verschijnen
Gedicht met nieuwe ervaringen, een aangrijpend moment om nooit meer te vergeten.

Een wonderlijk vlinder is geboren zodat het
zal fladderen in de vrije natuur samen met zijn ongekende
kracht en pracht tegelijk staan verschillende uitdagingen te wachten op ze
Vanuit diepte een lente zingen naar winter om te rusten en verstillen tot hoog in de sterren.