Alle inzendingen over mannen

wat ik zocht.....zag ik niet wat ik zei.......hoorde je niet wat ik vind.......vond ik niet voor mijn zogenaamde vriend, degene voor wie ik mezelf blootgaf, waarvoor nou achteraf, voor de leugens die je vertelde? of is dat de reden waarom je een ander belde... denk niet bij het lezen van dit gedicht dat ik ooit nog voor je zwicht, hopelijk…

hoe blijft de senior die zijn ogen graag stevig de kost geeft zijn blik laat dwalen zonder enig fixeren te innemend staren of inhalig gebaren naar schoonheid frivool en luchtig gekleed toch recht overeind het leek de juiste tijd mijn strategie terzake nader praktisch te bepalen door me te oriënteren want al sta ik stil ze tellen de…

Hij leek me eerst aardig hij hielp me met mijn huiswerk sprak met mij als ik in moeilijkheden was maar nu, nu is hij streng Ik snap niet wat mijn moeder in hem ziet het is zo ongelofelijk al dat kleverige gedoe wat moet ik doen Wat is dit een ramp ongelofelijk, maar waar... hij doet alsof hij mijn vader is ik moet een manier vinden om…

Mag ik je wat vertellen, wat geven, zomaar om niets, geen reden. Of wil je het niet horen, je oren dicht, je hart gesloten. Ik zal er omheendraaien, het verpakken, speciaal voor jouw aankleden. Of wil je het niet hebben, zal je het wederom afstoten... Hoe meer ik geef, hoe minder jij openstaat. Mij aan het verdrijven met al je kracht…

Hij zag haar op straat voor een winkelruit staan. Gelijk een gazelle, heel rank op de poten. En voor hij het wist had-ie zachtjes gefloten. Want zoiets moois liet geen mens zich ontgaan. Zij draaide zich om en hij kreeg het benauwd. Hij wist niet zo goed aan haar blik te ontkomen. Een ruw wakker worden uit hemelse dromen. Wat van achter zo…

Langzaam en niet meer te stoppen steeg zijn waardering verder naar goudkoorts toen haar zomersproeten als waren het sterren tevoorschijn spetterden uit de plooien van haar gezicht. Hij weet het .. het was niet alleen de magie van de zomeravond dat haar aanblik in gesmokkeld goud met hem verbond, maar doet berusten in deze schone schijn en…

Scheuten pijn in nek en rug Brengen mij uit mijn droom weer terug. Tien over twaalf. Jeuk, hier en daar. Mijn blaas is vol, De buik staat bol. Snel naar het toilet. Dat heb ik toch alvast gered. Sluimerend denk ik aan teveel problemen. Ik zou willen dat ze vanzelf verdwenen. Uiteindelijk drijf ik langzaam weg. Vijf over half twee. Nu verschijnen…

Foto's van Goldie Hawn sexy movy star uit Hollywood en ik zei tegen Ab zonder dak die in de etalage niet toevallig mee las opgekalefaterd second age first class Jos wat ben je toch nog steeds ongelooflijk vrouwblind mafkees brulde hij - wedden die scheet schuift al op naar d'r third age Blies die klojo hoog van de toren fotobiografisch…

Bestond er maar een bouwpakket voor het maken van je eigen man Speciaal naar je persoonlijke smaak en eentje die tegen een stootje kan Bestond er maar zo'n superman met het voor jou meest ideale lijf Die lekker alles doet wat jij verlangd aangestuurd door een harde schijf Bestond er maar zo'n lieve vent waarbij je zijn emoties af kan stellen…

Wat heb je me toen gegeven in al mijn eenzaamheid. Je brak mijn muren open, ik stond naakt in tweeën naar mezelf te kijken. Verre oorden en stranden lopen door de toekomst waarin jij verweven bent. Heb je wel gezien wie er naast je loopt? en bij jou wil blijven? Jij vergeten man in zwart.…

Met mijn hoofd in mijn handen Duw ’k vandaag heel ver weg IK hoor wat je schreeuwt! Maar JIJ niet wat ik zeg ’k Word er helemaal daas van Een treurig gevoel Waarom kan het niet goed gaan Jouw begrip mist elk doel JIJ ging al veel verder Dan ik zelf had bedoeld Onze liefde Hoe pril ook Is danig bekoeld Wat was toch de reden? Waar ging het…

Ik hoorde je gaan En ik wist dat je ging Om langer te blijven Was nooit echt jouw ding Jij leeft van momenten Soms hier Dan weer daar Ik kan er mee leven Anderen vinden het raar Het gaat er maar om Dat het is wat het is En ik weet dat je terug komt Daarom nooit het gemis Van een vlinder die fladdert En voor ’t eind van de dag Voorgoed…

dacht dat ik niet blij kon zijn zonder man heb nu voor 't alleen zijn gekozen en besef dat 't makkelijk kan en is 't moeten uit den boze, ik moest er altijd voor hun zijn nooit tijd voor mijn eigen ik dat deed me wel weer pijn, maar maak me nu niet meer dik voel me bevrijd van de lasten doe nu wat ik zelf wil, mannen zijn soms rare gasten…

ik zal proosten morgen met jou in mijn achterhoofd op al je leugens en dat ik ze heb geloofd ik zal mijn glas heffen op alle liefde die je zo gemakkelijk gaf op het koren dat ik scheidde net op tijd nog van het kaf op dat ik snel maar mag vergeten waar je mij mee hebt geraakt op de voornemens van anderen ik heb ze dit jaar niet gemaakt…

de slagen van zijn hart pulseerden als een pizza na circa tien minuten in een voorverwarmde oven niet zonder wanten aan te pakken daar wist hij alles van tot de stoppen doorsloegen en hij door een onbeslagen venster in volslagen duisternis staarde…

Boer kijkt naar lucht, ziet een wolk en denkt o dat de zon weer scheen en ik met vrouw of paard of koe of hond blij kon zijn en in de zon keek met de blik op het licht en het hart naar het geel van de zon.…

Okay, okay, wees stil, hier is het wederwoord mijn vriend, je woorden raakten doel als zaad, dat slechts eenmaal ontkiemt tot bloei gekomen onderscheidt het kaf van koren de wind blaast wat te licht is voor verdriet naar alle streken de boeren zeggen dat het sneeuwt doch het is mei en op de bodem van de zeef liggen jouw tranen als…

je drinkt je koffie kijkt naar buiten het koffiehuis een mooie vrouw komt voorbij en de regen valt uit grijze lucht druppels op de ruit dansen naar beneden op de schuine vensterbank ze opent de deur, schudt haar paraplu onder de overkapping uit even glijdt haar blik over me heen ze bestelt een thee bij het meisje aan de toog, ik glimlach…

Dichters, ingenieurs met manieren heren en beren boeren en matrozen met chocolaatjes of rozen en soesjes uiteindelijk komt het er op neer en nog een keer telkens weer met tussenposen smullen van onze poesjes de kunst echter, ligt niet in de openingszin maar weggaan zonder goedkope smoesjes.…

Je ogen blauwer dan de allerblauwste hemel, Je tanden witter dan het witste strand, Je lippen zachter dan het zachtste kussen, Je tong natter dan het natste regenseizoen, En toch ben je niet mijn type man.…

Zijn zongerijpt lijf glanzend en bloedmooi verbeeld brons in zilverzand…

Je lichaam slaapt dicht tegen mij aan als een warme, zwoele zomernacht Mijn ogen glijden over je heen Zien elke spier glanzen onder je huid Deze momenten koester ik en glimlach Je zó kwetsbaar lief te zien slapen Langzaam zie ik de schemer van de ochtend als strepen over je lichaam verschijnen Een gevoel van ultiem genot bekruipt mij Ik wil…

vanuit grijze wolkenflarden scheurt de hemel open: een God wil zijn boek dichtslaan maar hoort de donder rollen vertwijfeld gaat zijn blik naar het oosten, de witte bergen waar hij een eik ziet branden, getroffen door Zeus' bliksem kletterend valt de regen en koelt de geschonden eik terwijl Noach zijn ark stuurt, in de richting van een…

waar ik nooit echt aan wen is dat ik geen lefgozer ben soms denk ik hoi je komt er aan het is op til schop er nog wat branie bovenop waarna ik telkens weer in alle ootmoed constateer het wil niet en niet omdat ik niet wil maar ergens houdt het op…

hij hult zich in de deken van haar volledig afwezig zijn zwijgend als een monnik die gebukt zijn geloften ondergaat en devoot in stilte lijdt in de seconden vindt hij niets slechts een opeenhoping van getel naar het einde aan zijn afzondering wacht hem de louterende hunkering een jeuk die niet te bekrabben valt eens weer in haar armen…

blind mijn hart doof mijn oren ik zwijg zinnen zonder horen luister slechts naar wat ik weet en weet dus niets…

ik belde op naar een vriendin was het spoor volledig bijster ‘wat heeft het allemaal voor zin’ eindig toch als oude vrijster ‘wanneer heb ik nou eens beet het zit me echt totaal niet mee laatst had ik dan wel een date maar deze man bleek later gay’ ze antwoordde beslist ontdaan en gaf me graag wat goede raad ‘kind, doe het eens wat rustig…

’t gebeurde in een bruin café een tijdje terug in Londen dronk aan de bar ‘n kopje thee was duidelijk opgewonden ik wist meteen, ik wil een man bij voorkeur nog tonight geen enkel spoor van Don Juan volledig out of sight maar eventjes na middernacht begon m’n hart te kloppen spannend werd het onverwacht hormonen niet te stoppen daar…

het moet op vrijdag zijn geweest of anders zaterdag misschien op een of ander singlesfeest had hem nooit eerder daar gezien voor mij was het de derde keer dat ik op jacht ging naar een man ik proefde eerst bewust de sfeer en smeedde daarna pas mijn plan ik kreeg aandacht van twee heren bedankte vriendelijk voor hun eer vol goede moed opnieuw…

Het praat, het schatert, slaat hier en daar op schouders en kan aangenaam gezelschap zijn. Aangedaan ook wel eens, maar dan verborgen achter grimassen. Het masker wordt wel flexibeler in de tijd. Verwijten als zou het aangeboren zijn snijden geen hout. Of zou het toch aangeleerd zijn door moeder. Vindt hij zich daarom zo vaak aangeschoten…