Alle inzendingen over voedsel

Met mijn uitpuilende ogen die ik graag de kost wou geven zag ik prachtig vervolmaakt op een bitter andijvieblad gestoofde blokjes pastinaken met vier reepjes bloemkoolstelen die met - iets nog van een zeebaars kiekeboetje wilden spelen op dat veel te grote bord waar ik een spruitje nog van at dat er alleen lag en niet snapte dat ik berenhonger…

Zachte vanilleglooiing, op geurig geruite wafels, gekonfijte limoenreepjes zonder normen, in spirituele zelfrijzende vormen vanille-essence erg geconcentreerd, als goedbekende smaakstof, uiterlijk door besef verkregen bakt marmer cakejes authentiek ambachtelijk gesmolten, gekarameliseerd, favorieten zonder namen, laten glooiing van…

Kunt u mij de boter even doorgeven? Gezelschap voor mij in actie! Heerlijk met mijn mes door die, zachte, onophoudelijke klomp verse halvarine. Kleeft zich reddeloos aan mijn mes, de dichtsbijzijnde hompjes die zich krullen, om mijn glimmende, nimmer gepoetste, maar zo zalig gebruikt bestek! Een kanteling en de substantie spreid zich…

'terwijl je een eitje kookt verdampt de tijd'... op de radio een discussie over het koken van een ei 9 minuten zegt de man van koud tot warm en dat bevalt mij zeer... maar dan is hij hard werpt de presentator tegen niet als je hem met koud water opzet aldus de ervaringsdeskudige zó blijkt het koken van een eitje de gemoederen…

We worden te dik, is een bekende kreet, maar er is één winkel die wel weet hoe dit op te lossen. De stoom schotels van onze eigen Albert zijn op de sticker wel voorzien van alle goede dingen, maar de inhoud zelf daar kunnen we het niet mee stellen en dan maar vragen, waarvan men nu te dik wordt? Niet van de schalen van Albert.…

Trillend op mijn benen! Heb een kick nodig! Mierenzoet druipt de stroperige rotzooi langs mijn knarsende tanden, een spoor van vernieling achterlatend. De nacht is nog langer dan de benen van de hete escortdame. Ik beuk op het gaspedaal van de Lamborghini en m'n kop knapt haast van mijn nek. Duizelingwekkend razen straatlantaarns hoeren…

Ik bijt kinderkopjes, het sap tussen mijn tanden vergeelt mijn oogopslag ze geven geen kik, langs de stoeprand veeg ik het speeksel glad, als gedachten aan mooie witte winters waar kou niet deert de restjes peuter ik -onordentelijk- uit mijn melancholie.…

verhit door het vuur lig je nu te sudderen in de pan eierenlegger was je beroep en daar kon je wat van maar ja, aan elke eierenlegger komt een einde zelfs aan jou tien jaar liep je fier door het kippenhok en eieren leggen deed je op de tijd van de klok je bent nu gaar en dus tijd om te worden opgediend als laatste blijk van waardering…

Gaat liefde door de maag? Daar wil ik niets van weten Het meest hou ik juist van jou als het koken is mislukt Want dan kan ik je verleiden en stel ik je die ene vraag: ‘ga je mee uit eten?’…

eerst strip ik zijn vel als een slinger wind ik hem rond mijn vinger gelijk het scherpe mes ligt zijn lot in mijn handen een oog valt op de grond dan ga ik hem vierendelen en te water laten de wonden bestrooid met zout opgevoerd tot het kookpunt zal ik hem smoren leren in eigen sop als een kannibaal moet ik ‘m prikken en prakken…

Peterselie Fijn geknipt En daarna in de soep verdronken Is Mooier nog dan jonge sla, Mooier nog dan jonge sla.…

Door de zure appel heen bijten Of hem wegsmijten Granni Of smith In een appel zit pit Deze zure appel zal ik geen kopen De vellen blijven steken Stropen Droogt uit mijn mond bij meerdere beten Oh, zo Ongezond Rauw werd altijd mijn keel Daardoor zag ik scheel Dubbel Zonder strubbel Koop ik nu lekker zoete appels Die ik deel Een nieuw…

Ik kook voor jou mijn lief, mijn hart ik borrel en ik bruis boter en room ik stoom en droom van jou aan het fornuis ik sis en smelt totdat je belt je komt weer later thuis © Hannelly…

'le temps de cerises' zegt men in Frankrijk en natuurlijk ziet de wereld er een stuk fruitiger uit wanneer je behangen bent met kersen…

Van eetpatroon is geen sprake mode is een verschijnsel passen je kleren nog niet te wijd of te strak en komt die kotslucht soms bij jou vandaan? Struikelend de dag doorkomen alleen op eigen benen staan is een klus die niet iedereen kan klaren met voldoening haatgevoelens voor de weegschaal en voor elk diner maar je masker van een…

Met acht Zoals verwacht Klein en ondernemend In het water Een hap adem nemend Met mijn kop rood Dat ding is groot Mo..ljoen Mil…joen, Vonden wij dus Samen met vriendin en zus Een meloen Trots als een pauw Vertelde ik het mijn moeder gauw Zo snel als wij dat konden Moeder ik heb een miljoen Een miljoen Gevonden Poen.... Daar wil ik…

Prei, selderij en marjolein gesneden ui en verse tijm poeder van paprika en van peper ook grote hamschijf met een dikke knook en als het nodig is.. voor de lekkerbek kleine stukjes gesneden gerookt vetspek gemalen kruidnagel, een beetje komijn ook zout en knoflook moet er zijn blokjes aardappel, blokjes peen oh, en rookworst moet er ook doorheen…

hoe toch blij te zijn met een heerlijk resultaat als lang tevoren vaststaat dat het razend rap verloren gaat als prettige belevenis het is als breed vertakte bomen snoeien die gelijk weer verder groeien, ruimte nemen zonder rem en die je dan met taaie twijgen in een snelle werveling zwierend om je oren slaan ik krijg het niet gedaan,…

En zo begint het, Dat smaakte lekker, ook wel naar meer Dat lust ik nog wel een keer. En zo begint het, zo ontstaat het Eventjes proeven, eventjes maar Maar daarin schuilt net het gevaar Want zo begint het eventjes nippen, eventjes likken een klein hapje een heel klein beetje, toe maar dan begint het grote gebeuren, je ben…

Wat is genoeg en wat teveel vraag die men te weinig stelt aan tienduizenden mensen kinderen zoals die kleurig rond vlinderen te Manilla op de Philippijnen Ze graven en scharrelen op zoek hoe jonger hoe beter contractueel tegen het grijs van vuilnisbelt Je kunt echt zien dat ze er geen genoeg van kunnen krijgen http://galerie.associationanak.org…

sla! een bevel tot lichamelijk geweld liever tere groene groente veldsla(g)…

Trots van België geforceerd in het donker waar we goed in zijn buitenbeen bij de groenten (g)een reden tot bitterheid…

theedoek op tafel, melk in het glas aardappelen afgegoten en de bonen van het gas vla in het schaaltje, de vork naast het mes vitrage half gesloten, net kwart over zes dan boven het bord, onder het schemer van de lamp schuif ik alles van mij af, vol afschuw van de damp…

hij kan langdurig naar de navels staren wanneer men hem vraagt wat het moet zijn zegt hij geeft u mij maar perssinaasappels…

Ergernissen kunnen niet groeien, wanneer ze niet gevoed worden.…

pizza krokante bodem tomaten, spinazie, kaas lekker vers en gezond smullen…

Het blinkt, het rouwt, het slinkt, slikt, kauwt en klinkt. Bedolven met sterk verlangen liefdevol afgeschermd, nee eerder bruut ondergedoken bijna zinderend afgesneden van de sprankelende zon. Zit er mee in mijn maag, maar het zoekt zijn weg toch wel omhoog. Bittergoud vervreemd, pril geluk genoeg ja resoluut weggestoken het maagdelijk…

de koperen kop een schijtlijster steekt over en miste me net een kunstige spin spannend draadjes door het bos vangt mijn aandacht monsieur jacques staat te staren in het licht een grijs schilderij grijze stuwadoors van muller en co lossen de zontomaatjes in de rij voor lunch een dagmaaltijdsalade op tafeltjes jacht…

geraakt door het vuur in allerlei staten staan we te wachten dat laatste uitje naar dat goede restaurant nog eens zonder jou de zon gaat onder een vietnamesche loempia in het stalletje heldere sterren eten bij de vietnamees duistere straten zo goed kenden wij - de vietnamees blijkt een thai elkaar nou ook niet…

ondergaande zon vertraagd daalt een vliegtuig vanaf het balkon in de grond een steel waar elk jaar blauwe bloemen wortels onzichtbaar in het zonnetje een tafel onafgeruimd ober afgepeigerd in de tapasbar weer zwitserse kaasfondu de goedkoopste hap ondergaande zon een wezenloze stilte vliegt door het balkon…