Alle inzendingen over overlijden

vandaag ligt het leven achter mij ik was er van begin tot einde bij nu ligt er iets nieuws in het verschiet laat er vreugde zijn boven verdriet zij die mij reeds zijn voorgegaan zijn voor mij altijd blijven bestaan zoals een rivier stromend in een zee draag je mensen altijd in je mee vaarwel zeg ik u dan ook niet de tijd heeft iets moois…

In het zwembad glijdt een jongen rennend uit - dat was het dan buiten knikt vol onbegrip een meerkoet ja en amen…

Ik mis je nu al En dat is gek Je bent er nog gewoon Niets aan de hand Ik stel me aan En toch die pijn Nu al te weten Dat je straks moet gaan…

Je zei nooit veel. Niet dit of dat, niet zus of zo, maar altijd had je tijd te over. Voor mij en hen die aan je lippen hingen. We stonden dikwijls haast te dringen om de wijze woorden die je sprak. Je lachte vaak. Zo veel en mooi en uitgelaten. Dat deed je liever nog dan praten. Met mij en hen die zoveel om je gaven. We konden ons aan je…

Afstand nemende in leven of de aankomende dood Een relatie die zo mooi ooit een begin nam Geen enkel woord tussen beide geliefden Ook al is een leven of een liefde toch zo kort Tijd is in een mensenleven niets... Maar begrip, respect en het graag zien Ook al is het voor weinigen gegeven Jij zal nooit vergeten worden Omdat je gewoon een pracht…

Je liefde zal nooit vergeten zijn Je warmte draag ik bij me als een jas We hadden elkaar lief zonder woorden Geen tekst die daarbij nodig was Je leefde je leven zoals alleen jij dat kon Geen ander mens die het bijbenen zou Je leefde op de toppen van je kunnen Het is wie je was, het was jou Ik sterf liever jong en geleefd, was je…

Ik wil je nog niet missen, was je nog maar hier. Ik kan je nog niet missen, we hadden zoveel plezier. Nu moet ik je toch missen, want je bent gegaan. In het aanzicht ben je er niet meer, maar in onze harten blijf je bestaan!…

Je bent al zo lang bij me weg En ik weet het nog zo goed Hoe je hand voelde Hoe je gezicht voelde Je reuk….. Ik denk nog zo vaak aan je Betrap me op een traan Die dan altijd komt Elke keer als ik aan je denk Mis ik je….. Twee jaar na jouw dood Werd ze geboren Mijn kleine meid Precies op jouw sterfdag Ze leek zoveel op jou….. Was…

vandaag zal ik de man worden die ik voor jou had willen zijn jouw woorden zullen de weg wijzen in mijn dromen van vroeger mijn weten zal leven in ons verleden de idealen zal ik veroveren en aan mij onderdanig maken ik zal bewijzen dat wat we ooit dachten maar nooit deden, ons verwachtte ik zal voor ons beiden leven maar weten…

Er is een tijd van komen er is een tijd van gaan die tijd is nu gekomen en laten we een traan het pad is gelopen de horizon bereikt je ziel meegenomen op de vleugels van de wind Lieve Dora, moge je ziel in vrede leven en rust zacht want de herinnering aan jou blijft bij ons dag en nacht in memoriam Dora van Kampen 28 april 2008…

mijn lieve kleine engeltje die nu daar boven zit die ik elke dag keer op keer mis lief klein engeltje jij hebt een speciaal plekje in mijn hart waarom ben je heen gegaan? waarom liet je mij in de steek lief klein engeltje ik zul je nooit gaan vergeten mijn lieve kleine engeltje…

Ze zeggen dat het went. zonder jou door het leven gaan met alleen de herinnering aan jouw liefde Kijkend naar de hemel Zoekend naar de plek waar je bent zo onbereikbaar zie ik de sterren in het uitspansel als een schijnsel uit lang vervlogen tijden. Zo ver weg.... Ze zeggen dat het went Dat ik door moet gaan met leven maar.. Hoe moet…

Ook als het koud is in je hart en je geen warmte uit kunt stralen. Ook als je denken je verwart en je moet gaan door diepe dalen. Ook als je niets dan zorgen ziet en je alleen moet door de dagen. Ook als je eenzaam je verdriet en onbegrepen pijn moet dragen. Ook als je zelfs geen woorden vindt voor je ontmoedigde gedachten. Ook dán zoekt God…

Opgebaard lijk je wat stijfjes ik heb je niet meer aangeraakt Herken je wel, maar te rustig zo heb ik je niet meegemaakt Je bent nu overal en onzichtbaar ook in je laatste woorden van ik ben moe en het is mooi geweest jij blijft en groeit gewoon mee…

alle lieve mensen zijn nu heen moederziel zit ik hier alleen de klok slaat middernacht terwijl ik nutteloos op je wacht 't was een mooie dag vandaag lichte nevel, de zon scheen vaag vol liefde hebben we je begraven in de laatste aarde-haven een mooie dag vandaag... vol verdriet enkele vogels zongen het hoogste lied een koorzang, alsof…

Verbondenheid in de tijd vormt cirkels van liefde en maakt grenzen onverwacht vrij. De tijd laat je voelen aan het lijden en de pijn en aan het verdriet in het heengaan van een geliefde De geleende tijd mocht iets langer duren het verdriet iets minder maar de tijd gaat voorbij. De tijd gaat voorbij, stil, onopgemerkt bevroren…

Ik zou zo graag... heel even willen kijken, en zien hoe het in de hemel is. Want er staat over geschreven, er is daar geen rouw, geen droefenis en een ieder die in Hem gelooft, mag daar heerlijk eeuwig leven. Ik zou zo graag... 'k weet dat het onmogelijk is, toch... heel even willen kijken. Daar waar degenen die ik liefhad nu zijn. Ze…

ongehoord ongezien onbegrepen onverzacht onmacht onbegrip Ongestoord Ontkracht begrijpelijk…

In mijn hart, Dat weet je, Is er altijd een beetje, Dat vat op jou houdt, Omdat ik van jou houd. En dat moet je weten, Ook nu je er niet meer bent, Moet je weten, Dat ik voor altijd van je houd.…

Elke beweging, elk geluid doet me opschrikken. Verlamd van angst zit ik ineengedoken in een hoekje. Rillingen lopen langs mijn rug. Sinds ik hoorde wat er moest gebeuren ben ik bang, bang om te verliezen, om alles kwijt te raken. Niemand die me geruststelt, me komt troosten. Ik voel me verloren, schuldig omdat ik niets kon doen om het te voorkomen…

De tranen rollen over mijn wangen, als ik aan je denk voel ik mij zo gevangen. Hoe moet dit nou verder? Ik voel me zo alleen. Ik weet wel dat het goed is. Hier moeten wij allen gewoon doorheen. De gevoelens zijn niet in woorden uit te drukken, het is zo vreemd, onbegrijpelijk. Hoe kan dit? Hoe slaan wij ons er doorheen, hoe gaat ons…

In de duisternis Tast ik De dag is gekomen Dagen zijn gegaan Zoals zij komt, zal zij gaan frigeo cohorrescens desolituri adfantur Het einde is nabij Het is goed.…

Knip mijn dode nagels scheer mijn dode baard ik mijmer wel als laatste over wat ik achterlaat…

een ronde, stenen tafel niet zo oud nog toch getekend door geborgen stof het groen in groeven oogt verzachtend en ik proef scherp de stilte in jouw naam…

(Do not stand at my grave) (Bewerking van de briefkaart versie, rekening houdend met de in een interview in 2000 voor de Canadese radio opgelezen originele versie) Sta niet stil bij mijn graf en huil Daar ben ik niet; ik lig niet in die kuil. Ik ben de stormwind voor iedere meeuw, Ik ben de diamantglitter in de sneeuw, Ik ben het zonlicht…

Er wordt een schat begraven in het koude stille zand ik herinner me mijn moeder de warmte van haar hand. Als wij samen wandelden het strand van de noordzee onze voeten in het water de blikken ver gericht meeuwen langzaam zwevend de zon op ons gezicht. Dat beeld zal bij mij blijven we stonden hand in hand er wordt een schat begraven…

Hoe zou het zijn met mijn vlinder? Mijn vlinder uit de nacht Hoe zou ze zich nu voelen Zonder dat ik nog wacht? Hoe ver zouden haar vleugels reiken? Zou zonlicht haar zachtjes strelen? Hoe zou ze zich vermaken? Zou zij zich ook vervelen? Zou ze alleen zijn soms En zou ze vrienden maken? Met wie zou ze spelen? Wie zal haar hersens…

lieve vriend ik hoop dat je boven gelukkig bent strijden voor een langer bestaan heeft geen zin gehad het hart stopte ermee en je glimlach automatisch slaap maar door rust maar uit je hebt het verdiend lieve vriend ook al was je nog maar éénenzestig reis maar naar een eeuwig bestaan waar benauwdheid geen rol meer speelt…

Toen de kersenbloesem bloeide zachtjes wiegend in de wind riep de God van alle mensen kom maar boven mijn lief kind. Je hebt je strijd moedig gestreden geef je nu maar over aan mijn wil ik heb een tuin waar je kan wonen net zolang als jij dat wil.…

Haar wilskracht kende weinig grenzen de pijn verdreef zij met een lach een schittering had zij in haar ogen haar liefde sierde elke dag Zomer schreef zij met vette letters in het dagboek van haar leven bloemen fleurden altijd haar huis door kind of vriend met liefde gegeven De winter met zijn te korte dagen verteerde zij niet zo goed zij…