Engeltje achter de maan

(Voor mijn zusje M.)

Langzaam lopen
is wat je doet

tussen de graven
en de nagedachtenis.

En al helemaal
met je zusje

- geen vogels -

naar het graf
van haar zoon,

een zondag
als andere.

Je draagt
haar bloemen en

zoals jullie daar lopen,
de tred die hij ook had

vergaat de tijd
in een moment
dat herleeft
als een mantra

De oude moeder
met de man die niet meer is
en het kind dat daar ligt
als een steen.

Een vader
een zoon
een dochter
een broer
en een moeder

Een kind
in de nacht
en de dag.

dood kind begrafenis

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 6 stemmen 1.074