Alle inzendingen over tijd

Ooit een dag of wat terug in de tijd viel een pen in mijn hand op een stuk papier vol met spelfouten zo zou de mens zeggen als een junk die zoekt naar een shot voelt mijn ziel zo gewoon zonder letters in dit kasteel zonder letters in de goot zonder letters net zo goed dood vraag af vraag maar raak raak en kraak observeer vermijd het…

Als de vogels weer keren terug naar laag land in het midden van meren zal men zingen in cirkels van ringen in midden een vuur en men zal dansen midden in de tijd in uur van waarheid betrouwbaarheid gerechtigheid en zorgen weg in tijden van licht en glorie zijn we een zucht in het tijdloos het zorgenloos leven.…

Daar is een dag geweest alweer een geest in mist een dag voorbij heb niks gemist alleen de mist trekt langzaam weg weg van mij op weg naar alweer een dag voorbij…

peet hoe jij heet en zeg niks anders want zo ben jij niet hoop dat je geniet je been heelt en wel snel hoe snel ben jij als ik vraag drink en dicht wat saampjes dan kun je kijken naar de sterren door je nieuwe raampjes gewoon voor de gein o wat is een wereld toch klein alleen een probleem m'n mail doet nogal gemeen die zendt niets terug…

Ze pikken het op Ze pikken het mee Onbewust gaat men in zee Hogerbewust zegt men ok Mee omhoog Omlaag Ga maar Al te graag Tussen regels en rellen tutjes en lellebellen paradijsvogels vuurkogels De druppels nog aan toe Vlieg mee Nog niet moe Vlieg heen Ook al is het niet met vleugels Maar te been…

we lopen op de lijn soms even somber soms fijn o zou het niet fijn als de lijn ooit eens recht zou zijn zo recht nooit krom altijd echt nooit onwaar altijd johnny cash nooit klaar loop de lijn recht of krom we zijn er daar gaat het om samen met my neighbour the men in black.nr 6…

hoe groeien legendes hoe verdwijnen bergen waar groeit het oerbos waar leven levende struiken en wandelende paddo`s in ziel en aarde wind waait in laag land van hoge waarden luister naar rock rollende zaden tot in het zuiden of noord in geisers waar mens zit te baden daar ziet men zon naar noord oost en west op weg maar altijd de zon…

wat verschuift is de zon... langzaam wordt mijn schaduw langer Lejo van Kuijeren…

balken ezels lang gerekt ze zijn misschien cretenzer het is hier ochtend in november geen haan die kraait de wind staat stil het licht gaat temerig aan de zon bewolkt de lucht wordt bevlokt stralend wit op straat gesmolten de zwijger wordt gewekt in stof die noopt tot spreken reeds dagen aan een stuk de wereld staat onder druk de telefoon…

als een lamp boven een lege tafel speelt de tijd het loze vissertje aan de kant wie plaatst tegels om te lichten wie bouwt huizen om te slopen wie legt de weg om te mijden wie geeft mij adem om te stokken wie de tijd om af te lopen als de slaap mij droomt waar het daglicht naar verlangt tot de telefoon gaat vraagt of de stem…

het lukt maar net om te beseffen tussen zoenen en lekker kleffen dat het nergens om draait ja allen op deze aard daar gaan we weer draaien om alles heen en weer kom en dans door de kou jij ik iedereen in het verhaal kom en observeer heelal alles keer op keer zie je snel weer of geen weer…

was je vreemd en verloren dat je jouw eigen huis niet zag liggen? had je gezocht? of was je gedachteloos via het fietspad dat je altijd fietste naar die nu verlaten woning getrapt? om daar dan te herkennen, te voelen dat het niet meer rijmt met wie je bent maar met wie je was…

hier in de lage landen laten we de kaarsen branden zetten we alle deuren open worden we overgoten met warmte van kachel tot brandend verlangen open tot we van de kou gaan verlangen naar vuur elk uur samen amen…

voel me vallen vanaf die wolk vallen als een druppel die in één keer zich op de grond begaf vloeibaar vloeit hij door door muren uren van tijd altijd nergens op voorbereid drup drup drup op weg naar de tunnels en dalen ja ja ook regendruppels vedwalen om weer te verdampen in het niets alles opnieuw o regen er is nog niets opgebiecht…

Diep in mijn herinnering ligt mijn kindertijd geborgen als een appel rijpend in het warme hooi. De plek in de donkere schuur, de hoogte, de diepte, je vingertoppen over de gladde schil, glimlachend: hij is er nog.…

Het natrium opspattend uit deze verre ijzige zee, is mij als vlees en bloed gedwee, verdenk mij in deze middernachtzon, zie mij thans klaar verbeeld, verschanst en nimmer gedacht, een heimwee die deze dag en middernacht versteelt... Dit zout grieft mijn ziel en wonden, in deze ijskoude doortocht heb ik rijkdom niet gevonden, maar gestrand…

zoeken naar een verandering een teken ergens in in van verlangen verlangen naar de zon zon die mij verwarmt verwarmt op het gezicht gezicht tussen de mensen mensen om ons heen heen naar waar wij gaan gaan tot aan de andere kant kant van de kade kade aan land land van alles alles zo mooi ahoi…

Daar in de vuurplaats van steen schuilt men voor het duister laat het vuur fikken zie de mensen lopen met vage blikken de mens op weg naar wie weet wat laten we wat stralen door wegen en straten door regen en wind alle ouderen en het kind blinken en finkelen laat de bellen alvast maar luiden sint pieter en al de bruiden bruidegom sla…

Zomer duurt een maand, herfst kent vele jaren, een winter duurt een eeuw, sleur vertokkelt zich in schijn, onderdrukking van een geeuw na het strelen van de snaren gaat het seizoen weer verharen, refrijn laat zich niet bezingen in de roerige staart van Maart, is de toekomst niet te ringen.…

Altijd kijk ik eerst naar links, daarna ook altijd naar rechts, zodoende heb ik mij nooit bezeerd. Nooit keek ik echt vooruit, dan ging ik slechts uit van een ver geluid. Intuitief zocht ik als een blinde mijn weg, zonder plan of groter doel. Als ik verdwaalde in het rechtdoor, ging ik doelgericht linksaf. Als ik de horizon angstig dichtbij…

Uit het niets geboren alles zien proeven ruiken voelen beleven leven met elkaar soms zo simpel soms zo raar onverklaarbaar soms zo alleen soms tegen je aan tegen beter weten in niets is het einde niks is een begin laten we samen varen tegen al de golfkes in.…

in de tinten van een cyclische palet rood oranje geel en groen blauw indigo violet draaien weken dagen door bestemmen golvend mijn octaven hogerop en dan weer neer ik verkeer bevreemd in fase met een voorbepaalde kronkellijn zal ik ooit nog slagen daarin vrijuit mezelf te zijn…

Tik tak tijd kan ik uren over praten ik ga aan één stuk door en heb zelf niet in de gaten dat ik twee uur verloor met het kwebbelen over niets.…

Hoe stil stond de kar van de bakker met koek banket en gewoon brood ’s middags op de hoek open en bloot in alle verkeer toen nog geen rakker of fietser die een greep deed Veilig achter gesloten gordijnen lag hun moeder met droge bleinen had geen broek meer aan de reet waar ook pa stil van profiteerde De verhouding lag op kantoor scheef…

Ik ben als zwaan op zoek wat niet is te vinden, de residuen van het eens beminde, een tijdloos verstaan, in de ogen van het gekroonde kind, of gedroomde vrouw, al vroeg verstooid in integere wind, vermaard door speelsheid, verleid,spiegeling in het betraande meer. Door trouw getooid, was het beter het mij gewaande, getoetst aan…

Het kwartje valt om te begrijpen in ons land weten van geluk en trammelant pak het beet mijn hand pak het beet hoe men heet niet van belang men weet aan het einde van de gang men weet van landen zoals dit zoals jij ik wie niemandsland kom en geef kom beleef doe neem geef het licht door you and me and so much more under…

De roes zie ik als rust De weg is al in zicht Maar waarom al die haast Het is maar dit leven Wat voorbij raast Waarom iets veranderen Als het pad Waar wij wandelen De tijd zal het leren De rest En al die anderen.…

Waar is de tijd? Hij lijkt te zijn verdwenen Alles vliegt voorbij Waar is de tijd gebleven? Gisteren nog daar, overmorgen weer hier, Waar was ik eergister? Was ik daar of nog steeds hier?…

Dit is geschreven voor iedereen in het universum zweeft men als een geheel de ruimte door onder het zwart en blauw dag en nacht na nacht wacht de dauw nieuw geboren geluid onder invloed van ruis alles van belang gaat in de kluis er uit ooit gegaan in om ooit te verdwijnen om ooit een dag of een nacht te vergaan als een verhaal nooit…

De tijd vliegt Of vliegen wij door de tijd?…