Alle inzendingen over humor

Er zit altijd een man van steen in tuin met soms een kat op zijn kruin een zwarte, rode of heel harige die ook zijn staart drapeert om zijn hals als ware 't mans baard. Ik maak een foto, toon deze aan dochter, maakster ooit en aan mijn zoon of zus om inkijk in mijn uitzicht en hoe rijk bloemen rondom bloeien, boven hem appels groeien…

Er zijn een aantal zaakjes in mijn lijf van slag Misschien dat het aan het eten lag? Het borrelt en het knettert en ben bang dat het straks spettert!…

Mijn beter ik en ik streden erop of eronder Mijn beter ik bezweek nu ben ik, goddank, zonder ---------------------------------------------- uit het werk van J. Goudsblom (1932)…

Zo scherp van smaak, zo zoet van name! Spraak-vormers, eij, hoe gaat dat samen? 'K weet niet hoe 't anderen verstaan, Ik proef er niets most-aardigs aan.…

Voor wie het niet meer wist of wie het echt niet meer wil weten Voor wie het kleinst gemene veelvoud, grootste deler is vergeten Wacht in zijn temporele linkerhersenkwab coulissen Meneer Van Dalen Op het Antwoord dat u bent gaan wissen Als ezelsbrug...wie zal hem met z'n zakjapanner missen? Vraag het Lelie of aan Madelief ____…

Een Heer zoekt Vrouw in volle bloei en blad Maar krijgt als rijkeluiszoon nimmer vat Op vrouwvolk dat zijn hart steelt en omdat Geen meid iets kan beginnen met zo'n fat Als hij expres vaak uitgaat in de stad Denkt mevrouw Mijnheer doei, je kunt me wat Ik neem vanavond eerst een bubbelbad Met Coco mon amour, wat dacht je wat Dacht…

Een olifant heeft een slurf, in Drenthe stak men turf. Oh ja, wat is de samenhang, luister, de uitleg duurt niet lang. Door het jarenlang turfsteken verkreeg Emmen en omstreken een groot onbebouwd terrein en de gemeente vond dat fijn. Want ze hadden met de grond grootste plannen, ze gingen zich voor een dierentuin inspannen. In 1935 werd het…

Nu ik weer even kan dichten Als ware ik een mens in de vrije natuur En de eenvoud beheers openlijk In aanschouw van u mijn hemd te lichten En zowaar thans ergens binnen in mij Een vuurtje wordt opgestookt (Ik sta bekend als ene mens, zo warm) Daar, ja aldaar, groeit een waanzinnig poezie-gebrij Vormloos doch opstijgend Blazen luchtbellen…

Haar uiterlijk was glad en strak, volmaakt Haar huid glom als een gele boterbloem Haar nagels had men vlak gepolitoerd Gebrandmerkt in een sleuf op maat gemaakt Haar achterste egaal als een zamboni Van afgemeten stukken dennehout Geen reuzen uit het tropisch regenwoud Maar ceder, eiken, essen en mahonie Hoe kon ik echt van prullen onderscheiden…

In het donker van de nacht, heel keurig, allemaal in gelid, wachten ze op de morgen. De zakjes waar de thee in zit. Angstig en huiverend, ze wachten op hun beurt. Wie wordt er gekozen, wie wordt goedgekeurd. De voorste probeert het zich klein te maken. Hij vreest het al ten zeerst. Hij is natuurlijk ‘ eerst.’ In de vroege morgen,…

Wie was er eerder De kip of het ei Een half ei is geen ei Een heel is een paasei 'k Weet niet, zei 't kuiken Ik was er niet bei 't Schiet ook nooit op Met zo'n legbatterei Een half ei is geen ei Een heel ei een paasei Maar wie is er eerder De paashaas of wei? 'k Weet het nog steeds niet Ik was er niet bei 'k Word ook niet…

Ik gooide een spiegel in de vijver een kikker sprong op en verklaarde mij voor gek. De rapen zijn gaar de kok valt van zijn geloof another fine mess. Ook de vogels moeten inleveren de nachtegaal klust erbij. Ik was nog net op tijd om de brug te halen 't was een ophaalbrug. Deze haiku is door een ander geschreven maar ik weet niet…

De Oosterse zeeman staat stoer naast zijn zeil, verwelkomt een ieder, kind of volwassen: rondvaart in slingerbootjes mag verrassen; lampions geven de tocht bonte stijl. Vanaf menig strand loert een boze pijl. Bij reisgenot is het steeds oppassen. Maar zucht naar 't onbekende zal wassen: voor avontuur heeft men het leven veil. Aanleggen,…

(Rika Csardas) (Wijze: Ritka buza, ritka arpa) Aszik vamme werc komcseggic szunne menou rika, rika, laane menou. Evve nochwa tetegec kerd toenoula melos mal legec, mal legec toenoula melos. Em ma proppe, etep proppe Em ma sèzchela melos Tottic nedde crantep emme leckurre segret, danszeg tse kanapee, kanapee toenoutyn…

Het was een lentedag, de vogels floten, de bloesem bloeide met een zoete geur. Aan bomen was een fris, jong groen ontsproten, een prille lentezon gaf alles kleur. Daar stond opeens een hondje aan mijn voeten, een pluizig, vrolijk diertje, nog heel klein. Het kwispelde, als om mij te begroeten, en had een vriend’lijk baasje aan de lijn. Toen…

Rot op met je welkomstdrankje ik wil geen all inclusive bandje rot op met je kaasplankje hoepel op met je afdankertje Krijg het rambam en het apezuur met je bubbel en je bittergarnituur rot op met je koopkrachtplaatjes, lulpraatjes en je gevoelstemperatuur Zak toch door het ijs met je 'meeten' en 'nice' zak toch door de stront met…

In mei zingen alle vogels op hun mooist. Het was dan ook geen toeval dat de finale van hun jaarlijkse zangwedstrijd in deze maand plaatsvond. Op een open plek in het bos zat een groepje Hollandse huismussen zaden snackend te wachten tot het concours een aanvang zou nemen. ‘Tietsju, tietsju,’ klonk het in de avondstilte. ‘De koolmees,’ zei een van…

op het voorhoofd geschreven ( alias Ds. B.H.Tazelaar ) de vage dominee Tazelaar die dichte als een hazelaar zó heerlijk ongecompliceerd en alles gefingeerd…

( voor H.H. Ter Balkt ) hier in het dorpje bij de oude kerk schijnt ook nog een begraafplaats voor niet-rokers te zijn…

Soms loopt mijn hoofd te tollen, de haren rijzen dan daarbij. Maar 'k val niet op mijn achterhoofd, ik houd de kop erbij. Dat komt dan door mijn neus, die steek ik ergens in. Nee, ik heb hem niet gestoten. Men wrijft er wel iets onder. Of soms ook nog er in . Ik bijt wat op de tanden, en wrijf wat vaker in mijn handen. Dan gooi ik het…

Hevige aandrang te eggen of te gieren? Een tractor te kopen? Nuchtere kalveren voor de mesterij? Red één ongeschoren schaap bij nacht en ontij uit de sloot, bekijk het liefste varken op worstkwaliteit, eet twaalf sneeën zelfverbouwd roggebrood. En vergeet niet bij rooien of poten op klompen te lopen en overal bij. Meestal waait het dan…

Moderne ballade Zij heette Kee. Hij schreef zich Frits. Zij zag wat scheel. Hij liep mank. Een englenpaar. Maar zij erg bits, En hij verschriklijk aan de drank. Zo woonden ze in een lekke schuit, Als twee marmotjes in hun hol. Geregeld schold zij hem de huid En dronk hij zich met bitter vol. De tijd vliegt snel, vooral wanneer De liefde…

Soms als ik koppen in de ochtendkranten Van gister lees en dan een kabeljauw Te grazen neem en tsjak! in tweeën houw Zie ik onder zijn kieuw Wendy van Wanten Haar voorgeborchte spat zowat uiteen Nu klaagt miss Coppenolle steen en been…

Het was een blauwe maandag, de noorderzon scheen. Je wou weer eens gaan vissen. Een schop tegen het zere been. Ik verzette eerst een hand, En later ook een tand. Maar recht zoals ’t ie gaat, Jij poetste toch de plaat. Jij kneep de kat in het donker, Het beest ging krijsend op de loop. En bij het laatste stergeflonker, verloor ik alle…

bij Utrecht moet ik aan de dichter Ingmar Heytze denken in Borne heb ik dat nooit…

Achter de mooie vrouwen met de sierlijke hoeden, zo kreeg ik het vermoeden, zou de wellust mij berouwen. Dus waakte ik over mijn ziel en weerstond ik alle gebaren, waarmee vrouwen mannen vergaren, ook wanneer zwakte mij overviel. Ik heb mij heldhaftig verweerd, al stonden zij naakt te lonken en met hun borsten te pronken, ze zijn niet…

Mijn evennaasten als mij zelve te beminnen? Ik weet het is de helft van 's Heren groot bevel. Maar hoe besta ik met mij zelve te beginnen? 'k Bemin mij zelve niet, ik ken mij al te wel.…

heel voorzichtig met haar ragebol veegt de huisvrouw in de oksel van het plafond giechelend lacht het gebouw zich in puin ------------------------------------ uit: Het Kruidenboek (1970)…

het is niet zo dat ik alles beter weet wel lijkt het, nu en dan, een rijkdom als ik blijmoedig mijn schaduw kant vergeet…

Wie lacht niet, als hij de mens beziet. Ja, hij is mens ten allen tijde. Met al zijn hebbelijkheid. Vooral als hij eet. De één schrokt, gunt zich geen tijd. De ander eet als een muis, zoekend naar ongerechtigheid. Stel je voor een lief oud vrouwtje, ze zegt geen woord, omdat ze het niet kan. Maar wordt stilletjes gevoerd, door een aardige…