Alle inzendingen over milieu

Tandenknarsend in het heelal staalvretende monsterproleet suisend in de ruimte ontstuitbaar geluidloos brok geladen angstaanjagend radioactief verpletterend verterend element gespleten kracht begrensde macht opbiedend "ëïgen ik" besef genadeloos afslachtend krachtsbejag…

(infrarood fotografie) Life is all about warmth achter de kleuren van zijn creaties schuilt een wereld van warmte en koude meetbaar door trilling van licht verbeelden een verscheidenheid aan sterkte van hetgeen wordt waargenomen en zodanig aan energiegebruik kan worden toegedicht hij, die waarneemt…

Bollend schraal is het koren kalend rijp het fruit kersen zijn niet te pruimen afgemat het veld uitgeblust de bongerd geprefabriceerde natuur!…

Mijn hart is gevangen in beton en longen verstopt door asfalt een brein in nevel verstikt bloedbaan door vuil dichtgeslibd ingewanden verkrampt verwrongen van huid ontdaan sierraden en kleding gestolen. Ontzet mijn hart ontstop dan longen en verdrijf nevel van mijn brein filter de loopbaan van het bloed ontneem mijn ingewanden druk…

Wat is een ketting Vraagt de nieuwe schalm z'n buur Wij met z'n allen; Dan kan ik gemist worden En hij stapt er tussen uit…

Op jacht naar de kakkerlak Je hoeft de winterspelen niet te winnen je hoeft de Olympische spelen niet mee te doen politiek stelt zich kandidaat om als inwoners mee te dingen naar de gouden kakkerlak. Een trofee die men winnen kan bij ’t opruimen van rommel, bij ’t kuisen van de omgeving bij ’t oprapen van de hondendrol. We gaan vervuilers…

Vandaag ben ik ergens ingetrapt dat gebeurt mij niet zo gauw ik kwam er ook niet achter men wees mij op mijn schoenen als je het dan weet, dan gaat het stinken je denkt dan waar ben ik geweest het schoonmaken is ook niet zo leuk komt nog bij, dat ik het haat schoenen poetsen is niet mijn sterkste kant in dienst moest het voor het vaderland…

We mogen weer hopen Hoorde ik van een buur Er zwemt weer haring In zee Maar wel in het zuur…

de zee brult en spuwt al schuimbekkend rotte vis kokmeeuwen halzen…

vogel vlieg de weg open naar de hemel ik volg je vallende veren besmeurt met olie en gif…

Een boom geveld gedachteloos de takken zijn geknakt liggend, langer dan rechtop terneergeslagen in dat besef gebroken bukkend, tel ik ring na ring jaar na jaar staren mij nu aan geboorte, oorlog, dood te lezen in zijn ziel gegrift zijn lief en leed gekerfd, een hart, een pijl een schok gaat door mij heen daar staat mijn wieg…

Zomaar een zondag, een zuchtje wind, een vleugje wolk van ergens naar ergens. Zomaar een middag, waarop niets anders hoeft dan wat wachten op de avond.…

blaast de wind zijn misthoorn sluit dan de luiken en wees gewaar dat er wraak door fuiken raast witte wieven die bedreven zullen lonken met hun rokken van doorschijnend filigrein laverend tussen stam en takken leggen zij hun wil op aan de wind die stilvalt voor hun klaagzang en de dood in ‘t water vindt wee de zee, met het pekelschuim…

Wie nog denkt wilde weelde kan in de stad kan het in Leiden bewijzen in september vallen daar grote prijzen voor meer variatie volgens plan Meng in je oude teil en schoen kers verse koeienmest met potgrond schrijf op wat er in groeit en uit komt de pissebed zal het goed doen Hoewel ze het liefst zien aanwaaien staat nergens dat je niet…

Nee er is geen organisatie die in’t fris geschoren woud tussen het wegrottende hout van een subtropische natie oranje klontjes heeft gevonden waarin versteende bijterbijen -die ooit op raptorsap gedijden- door tijd en ruimte ongeschonden waarmee een maffe wetenschapper (die het idee kreeg bij de kapper) het dinosaurus klonen klaarde…

De darm verteert tot uitwerpsel de wereld kotst het uit in wolken stank en stromen drek wordt hier ons lot beslist de ademnood is zeer nabij grijp maar vast naar je strot vecht terug nu het nog kan doe mee met de oprechte mens die je de kans geeft op bestaan de ogen open vol begrip hij hier wij daar en allemaal de pioniers voor…

Hamburgertje happen ? Regenwoudje kappen !…

Hij fietste of zijn leven er van af hing, aan een zijden draad, vandaar dat je hem nog altijd ziet trappen, of zijn leven ervan afhangt.…

Het merelnest van vorig jaar is niet meer te vinden in de groenende bruidssluier. Een winterstorm nam het mee. Ik mis het. Ik mis de bedrijvigheid, de stille schrik van moeder merel, haar ogen die mij volgen als ik haar te na kom. een dichter durfde de lucht een duif te heten op het aardenest toen werd nog niet geweven de wade alverstikkend…

juist las ik in het ochtendblad na die van twintig en dertig is nu een bom van vijftig megaton ontploft bij nova-zembla verwekkers van chaos maken ijzige muziek regenwolken uit het noorden dragen de echo met zich mee tik tik tik tik tik tik de hele weg naar huis heb ik de morgen niet gezien het is al negen uur ----------…

Albert Heijn heeft vandaag een scoop ‘U kunt nog meer genieten van vis als deze duurzaam gevangen is.’ Klus nu zelf aan hun biotoop Je weet de zee die is niet kuis maar de leiding geeft nog schoon water werk aan behoud van soorten voor later Recycle nu je eigen huis Bouw het om tot vissenkom druppel zuiver zout voor de zee van zolder opgelost…

Eens vond ik dit gegeven mooi nu zie ik er doorheen want onder iedere boom hoe dik hoe dun hoe klein of groot is de aarde, dus de moederschoot dit fundament is vaak verscheurd, verdord vertrapt met bloed gekleurd men heeft hiermee verkeerd geleefd de boom is ziek vecht voor bestaan soms eenzaam op een hoge berg verlaten in de zandwoestijn…

Zeg mij, waar de gletcher is Waar is hij gebleven? Zeg mij, waar de gletcher is Wat is er gebeurd? Gesmolten tot regen en mist En de mensheid zeurt Zeg mij, waar schone regen is Waar is hij gebleven? Zeg mij, waar schone regen is Wat is er gebeurd? Vuile regen die de lucht bemist En de mensheid zeurt Zeg mij, waar al het vuil is…

de vogel vliegt en vliegt z’ n vleugels moe waar moet ie naar toe om in het land van zijn dromen te komen in een boom blad met roet ontspant hij zijn veren en denkt stilletjes aan een plaats met schone lucht en heldere meren de realiteit doet hem bekeren ontwaakt door uitlaatgassen voelt hij dat de tijd daar is om op te krassen…

de vergiftigde das ligt in het gras en denkt met heimwee aan hoe het vroeger was en dan wij de mens wij trekken geen grens wij denken niet aan die hulpeloze das die ligt in het gras en die met heimwee denkt aan hoe het vroeger was we zorgen ervoor dat wijzelf aan onze trekken komen maar denken niet aan die das die lag in het gras…

gewoon doortrappen, en mijn fiets brengt me meestal waarheen ik maar wil als het maar niet te nat, koud, ver is, want ik ben een doorgewinterde mooi-weer-fietser…

Hele horden hoeren zijn - zo is gebleken, Zeer onlangs in Kopenhagen neergestreken, Om er met hun lichaam en hun charme, Mens en aarde verder op te warmen.…

nog torst atlas onze wereldbol maar recht de schouders zij wordt uitgehold de motorzagen razen gieren door het amazoneland leggen de rivieren bloot de kaalslag is gigantisch groot in groene longen heerst de pest de bloedsomloop is stopgezet hun dood historisch vastgelegd waar atlas torste met gebogen schouders heeft de mens zijn…

De vogels, ze willen niet meer vliegen, het rijpe granen niet meer oppikken. Vissen blijven lui op het strand liggen. woelen happend in het bruine slik. De woorden die mij ontbreken.. zouden vertellen wat ik in mij voel. De zwarte smurrie, een nachtmerrie. Milieuverontreiniging is aantasting, een handicap en een onmogelijkheid. Verborgen in…

Vanuit de tuin van Eden is er een panoramisch uitzicht, mensen van de blauwe wereld zijn tevreden met wat ze hebben. Luchtige foto's van straten, huizen blauwgetint gelijk inkt. Iedereen bij de blauwe wereld per land gerangschikt.. per soort. De rust, die stille impressie vermeende beschouwing, bijzonder speciale mensen, blauwer kan het…