inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 33.017):

Kokkelkorrels en pekelschuim

blaast de wind zijn misthoorn
sluit dan de luiken en wees gewaar
dat er wraak door fuiken raast

witte wieven die bedreven
zullen lonken met hun rokken
van doorschijnend filigrein

laverend tussen stam en takken
leggen zij hun wil op aan de wind
die stilvalt voor hun klaagzang
en de dood in ‘t water vindt

wee de zee, met het pekelschuim
bedwelmd door kokkelkorrels en
kalkvenijn spoelen vissen mee
haar adem zal verstikkend zijn

Schrijver: Hanny, 2 juni 2010


Geplaatst in de categorie: milieu

3.9 met 18 stemmen aantal keer bekeken 763

Er zijn 8 reacties op deze inzending:

lijda , 15 jaar geleden
deze was mij even ontgaan, maar wat een mooi gedicht, van mij een tien.
dick panman, 15 jaar geleden
Vilein uit plankton gefilterd!
Quicksilver, 15 jaar geleden
heel bijzonder mooi gedicht, doet me aan veel denken!
marije Hendrikx, 15 jaar geleden
dwars door kokkelkorrels en kalkvenijn schoonheid gezien.....
Hilly Nicolay, 15 jaar geleden
Versuffende scholen vissen in netten verstrikt.
Gevoel goed tot uiting gebracht.
switi lobi, 15 jaar geleden
Mooie volksgevoelens..
Hans Nusink, 15 jaar geleden
Alarmerende poëzie in doordringende woorden
pama, 15 jaar geleden
De "witte wieven" als wraakgodinnen, mooi geschreven

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)