Alle inzendingen over woede

In mijn maag voel ik een plek, Zacht, kwetsbaar, door een dun vlies bedekt. Daaronder kookt mijn woede: Gele gal, oranje vlammen, gevangen onder mijn strakgespannen trommelvel dat trillend tot stilstand komt na jouw beroering. Ik ben strak, ik ben sterk. En jij, mijn lief, jij raakt mijn vlies, telkens weer. Je stem oorverdovend zacht,…

Kijk dan.. Zeg me wie je ziet.. Een meisje vol met woede.. Nee, je ziet het niet.. Kijk onder de woede.. Kijk verder dan je deed.. Daar zit namelijk verdriet.. Ik denk dat je dat niet weet.. Doorbreek de ijzige laag vol woede.. Smelt het ijs, maak het warm. En is het ijs gesmolten, Geef me dan je schouder of je warme arm...…

Zwart voor mijn ogen Een kolkende brij in mijn maag Adrenaline stijgt gestaag Ik voel me bedrogen Wie heeft het lef om buiten mijn vertrouwen om mijn ziel te verscheuren tot op het bot? Zonder schuldgevoel, zonder pijn Probeer ik moedig te zijn, innerlijk zo klein Want mijn hart is zwaargewond. Maar ooit komt de dag waarop ik dan…

Als ik voorproef Wat ik proef voor Een voorproefje En ik weet dat Dit een voorproef is Om te proeven hoe dit Proeft, dan heb ik genoeg geproefd En hoef ik verder geen Voorproefjes meer…

Ze voelt hem dromen in haar armen, de onrustige schokjes door dat mooie lijf: zacht en kreunend mompelt hij een paar onverstaanbare woordjes. De volle maan gluurt stiekem door het open raam, en strijkt met helder schijnsel langs zijn lief gezicht, verguldt zijn glanzende krullen. Het is koud licht: ze rilt, ze huivert nu ze zich realiseert…

Regen klettert in de kilte van de nacht Sluipend langs achterstand woningen Je weet nog niet wat er op jou wacht Maar het zijn bepaald geen beloningen Ik heb mijn messen scherp geslepen Scherp als mijn blik, geslepen als mijn wraak Mijn woede bloed als nooit tevoren Bezoek het doelwit van mijn criminele taak Dan zie ik de plek waar ik moet…

donder en bliksem zwarte nachten bereden alles is wakker…

Ik eis u hier nu naakt, uw lichaam, uw gedachten. Vanuit mijn ballingschap verwerp ik elk gebaar, waarmee geliefden de beloften aan elkaar onachtzaam braken met het offer dat zij brachten. Met dit attest bekrachtig ik thans en verklaar de strijd aan alle aan verstand ontleende machten en aan de op de rede inwerkende krachten, zo ook aan al…

Kijk uit mijn keukenraam Zie door bomen Arbeidzaam onbuigzaam heipalen staan en straks verrijzen grote huizen voor elite groep vol afgrijzen maar gehoorzaam accepteren wij de groep elite troep!…

Een grote zaal, de muren kaal. Gepraat, gefluister en gelach. En ik? Ik wacht, ja heus, ik wacht, op dat ene moment dat iedereen wel kent, wanneer het muntje eindelijk valt… Ik kijk behoedzaam om me heen, gluur even fronsend naar degeen, die daar opeens vlakbij me staat, terwijl ze ergens over praat. Ik voel me niet lekker, ik voel…

Begrijp je niet Als ik mij rot voel De wereld mij ontgaat Ik niets meer wil beseffen Ben opgefokt en kwaad Zonder zelf te weten Irriteert mij elk moment Voel ik mij aangeschoten Vernederd en miskend Begrijp je niet Als mijn dag slecht is Ik niet in rede waad Mijn hoofd een stukje tekst mist Ik dingen zomaar laat Zonder…

zij bouwt zichzelf op zodra ze wakker wordt omringd door herinnering rekt zij en wikt licht en geluid dat van buiten komt snuit langdurig haar neus trompettert luid in de nieuwe dag zij gaapt als ze voor de spiegel staat vindt haar borsten te groot, te zacht besluit de wereld op te blazen met de middelen uit haar make-up tas trekt daarbij…

Mijn liefste, schreeuwde uit zijn colbert het maakte mij tweede viool drie kruisjes drukten alles uit het stond er iets te frivool dan kust hij onwetend van de vondst dag vrouw,nog zit hij niet in de knijp het snode plan ontwikkelt zich terwijl ik vast de messen slijp pruttelt het stamppotje voor drie de rapen zijn nagenoeg gaar als…

zo op het oog schat men haar benen even lang, links en rechts als haar armen eveneens wordt beweerd dat haar borsten loodrecht op de horizon staan, wat onnatuurlijk is, gezien de zwaartekracht de jubel van tenen en het kriebelen van vleugels in plaats van haren op de rug hij weet dat niet en denkt aan lammer- gieren op de thermiek in…

je bent niet alleen nee nooit ben je alleen nooit hoor altijd mensen die je lachen hun gehuil recht door m’n kop gebruik misbruik mij nog een keer jij monster met je mooie ogen ik laat je komen zo vaak jij wil pak me maar pak me dan pak me dan je krijgt me toch nooit helemaal later ja later mooi later fijn geen later nix geen leven…

Het onmogelijke werd bewaarheid In een relaas van onmogelijkheid Uitgesproken in bijtende woorden Met open vizier zonder schroom Geen verhaal op fluisterend vertrouwen Warme liefde bevroren wederzijds Slechts blinde woede en verwensing Gegooid met etterend pus brandend in hel En lijdzaam onderga ik dit alles En zie hoe het dons op je…

wil je scheuren? scheur dan! dat ik in snippers val op natte grond weer samenklonter lelijker, vormlozer nog bozer dan ik was niet meer te versnipperen breekbaarder dan glas…

Op een fouton voor massage zeer geschikt ligt hij en sluit de wereld buiten Het licht doet zijn zin ook het stof waarin zilvervisjes hun sporen trekken Een waanzinnig vissersschip getrokken door een prooi die naar het einde leidt op een bodem van zacht…

waar elke angstkreet zich aan mijn lichaam bindt en met mij de nacht ingaat staar ik steeds kinderlijk klein naar een ontwakende vrees in verzegelde ribben ik zoek godvergeten woorden op mijn onbewogen mond daar waar ik het sterven leerde in ontzielde meisjeshanden en het opgedroogd onzuiver bloed staren mijn beroofde wimpers naar…

raak me niet aan zelfs je schaduw heeft mijn huis verteerd mijn eiland brandt erbarmingsloos op dit uur raak me niet aan ik schoffel al eeuwen as uit het vuur.…

draai me om en ga liggen mijn goede oor gedrukt tegen het kussen gevuld met boekweit zaaddoosjes je stem dringt zo nauwelijks tot me door en je hebt gelijk dat boos gaan slapen weinig goeds voorspeld maar laat me nu maar kan alleen maar zwijgen…

Als ik diep in je ogen kijk Zie ik een rode gloed Een flonkerende ster Omringd door zwarte roet Het brandt in je ogen Dat felle vuur Je ogen rood Een ondoordringbare muur Zo hoog gebouwd Onmogelijk over te steken En dat vuur nog erbij Vriendschap verkeken Die blik zo woest Zo vol van pure haat Dat als je ernaar kijkt Je door een…

in mijn pantoffels gestoken bezie ik mijn scherm vol van afgrijzen zojuist hebben zich wederom onwetenden geopenbaard die zich via textuele neuzelarijen een plaats hebben verworven met hun eindeloze ego op het podium van menselijk onvermogen. ik staar naar mijn pantoffels zij geraken sleets en vaal zij beginnen te stinken maar ik durf…

lege kamers scheefgezakt tegen de ogen van de nacht stilte en een geschuif van voeten over haar graf sterf met de stervenden draai de doden tot ze opspringen en dat kale pad waarheen het ook leidt met raven zullen begroeten je doorkraste de ramen…

daar in de achterkeuken scheurde haar lijf en alles verbrijzelde zwart borsten en buik werden getooid met een lijkstoet van razernij bomen huilden naakt en gekromd om haar ogen in het gras en de kinderhoofdjes lagen stil , ongeneeslijk ziek achter het raam van angst ik zag wat ik morgen nog zie…

Jij kwelt met gebaren en taal vernietigend het hart met sneden mijn huid verdwaasde waar heb jij gekeken waar gezocht daar domheid en geilheid toon voerden en woede is nu mijn woord uit toorn is dit geboren en in vrede zal het sterven zijn in het gras zal liefde liggen naast de stroom het hart vergeef de verdwalingen waar ik wist dat…

Ik ben losgeslagen In een schoonheid die ik ken Zonder vooroordelen of gedachten Zoals jij die hebt Ik ben losgeslagen Want het heeft toch geen zin Te luisteren naar wat jij zegt Wat je niet weet Losgeslagen In een schoonheid die ik ken Die me omarmt en streelt In de dagen vol vuur…

Wat baazlen zij van zede en wet en recht. Die zijn zo grillig als een vrouwenvlecht, Dan glanzend en dan streng, los en stijf saamgebonden, Altijd verwarrend en maar zelden echt.…

jouw kwaad in een dik gewaad met gebalde vuisten vrat het rillend door het duister je kon het buitenskamers horen het stapelde zich op klaar om geslagen te worden met jouw lange handen op haar smoelwerk in de laatste ontmoeting heeft zij zijn geest gebroken en de kans bestaat dat dit eindelijk voorgoed is…

men zoekt het voor je uit verbindt punt met punt verzamelt wat past in een mandje valt liggen blijft geboren wordt een nieuwe identiteit inkomen en werk elke grote woede slijt ----------------------------------------------------------------- Toelichting: Wat houdt het wetsvoorstel "inburgering in het buitenland" in? Het betekent…