5776 resultaten.
meerwaarden
netgedicht
4.5 met 2 stemmen
310 vandaag het brood gesneden,
de dag betredend met een zwaai
naar kind en kraai
duizend voetjes in de tijd
vogels zingen goedgebekt
doorspekt met vrij gefladder rond
hun voederhuis
bij mij
scheld mijn schulden kwijt
zolang het duurt
het leven schuurt al lang -genoeg
wel wetend, dat het immer vroeg
om zure woorden
na te laten…
Korrels in de kunst
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
409 Klaproos in al
Je teerheid in een
Zachte rimpeling
Van zomerwind
Weergegeven in
Pastelkrijt, die
Op tekenbordformaat
Tot leven komt -
Donkerrood dat
Levensecht scharkeert
Met het zachtste karmozijn
Waar nu net het licht
Op valt in dunne
Streepjes aangezet
Met een paar korrels
Krijt die achterbleven
En aangeven
Dat je…
Smeagoll
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
342 Smeagoll noemen
Ze jou, aanloopkat
Die hier naar
Me zit te lonken -
Zonder huis,
Zonder haard,
Bloot aan de
Elementen dag
Aan dag verlangend
Naar thuis zijn
In de geborgenheid
Van mij die om
Jou geeft,
Die mijzelf ben
Als jij bij
Mij bent, zoals
Jij bij mij
Vol vertrouwen
Jezelf kunt zijn -
En met jouw kop
Op…
Naar me toe gehaald
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
381 Als de dag geweest
Is en het tijd
Wordt dat de nacht
Alles wat er was
Gaat overnemen
Komt ook mijn brein
Tot rust - bij het
Sluiten van mijn ogen
Haal ik nog een maal
De dag naar me toe,
Neem van uur tot uur
Door wat er deze dag
Gebeurd is, en ben
Er tevreden mee -
Tijd dat de slaap
Mijn automatische piloot
Overneemt…
Ode aan het menselijk brein
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
354 Zelf grootmeester,
Geef jij kundig
Commentaar bij
Elk toernooi dat
Er toe doet -
Nu de twee
Beste schakers
Van de wereld
Met elkaar het
Duel aangaan, vertel
Jij dat de computer
Twee miljoen opties
Per seconde selecteert -
Tot je verwondering
Moet je constateren
Dat als het er echt
Toe doet het menselijk
Brein de alom…
gebroken tijd
netgedicht
4.5 met 8 stemmen
427 ik praat
jij zwijgt in liefde
het verleden bloeit
als duizendschoon
je mond was rood
je verwelkomde mij
het was het enige dat telde
ik sta op
uit mijn gedachten
en veeg de bladeren van je stoel
er was niemand gelijk aan jou
fluister nog een keer, mijn lief
uit gratie van de dood…
Rustig ademhalen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
322 Voor Smeagoll
Zit op het stoepje
Voor het huis,
Uit te rusten
Van wat geweest is,
En jij komt
Verregend op
Mijn schoot, en
Kruipt tegen me
Aan - legt je
Kopje tegen mijn
Borst en begint
Rustig adem te
Halen, net als ik
Die me in mijn
Eigen adem door
Drukdoenerigheid
Zo vaak verslik…
Bij het vallen van de nacht
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
318 Zo kort voor
Het slapen gaan
Glijden de
Laatste gedachten
Van deze dag
Door mijn hersens
Heen, en laten
De laatste schaduw
Van de dag achter
In mijn brein
Daarna vallen ze,
Als ik in slaap val,
In snippers uiteen…
Over de intuïtie
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
367 Was het maar zo gemakkelijk
Om uw intuïtie raad te kunnen plegen
Voor de een was dat dan een straf
Voor een ander een zegen
Om duidelijkheid te krijgen
Zocht ik bij het woord sedativa
Volgens Spinoza is intuïtie
de Scientia Intuitiva…
Onvoltooid?
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
307 Avonden vallen weer in het slot
ernstig novemberlicht waaruit de
rimpels tuimelen, versobert in het
raamwerk van het laatste gebod en
lijken hierdoor nog wijzer dan wij al zijn.
er daalt een stilte op mij neer vanuit de
oorsprong van de perfectie, zijn blindheid
leert mij wat ik had kunnen, zijn waarde tikt
weg in een wegvloeiend genot…
Conflict
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
373 woorden over de dood
wil ik niet horen
die zullen mij niet vangen
of onverwachts storen
woorden over leven
daar laaf ik me aan
kleurrijke schoonheid
in alle talen welteverstaan…
De laatste keuze
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
326 Die alle moed
Verzameld had
Zich op te
Laten nemen
In een kliniek
Die voor sommigen
De voorlaatste
Halte van de dood is,
Met het doel
Om de neiging
Zichzelf van het
Leven te beroven
Bij te buigen naar
Een hernieuwde kans
Het leven in te gaan,
Werd na een dag
Al door het OM
Onder druk gezet
Zich te laten verhoren -…
Draag jij mijn tranen dan
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
305 Gewicht dat te
Zwaar geworden is
Door de lasten
Die alleen nog
Maar verzwaard
Werden door de
Jaren
Onhuilbare tranen
Die zich ophopen
Achter de kassen
Van mijn ogen -
Een ding wil ik
Je vragen, als het
Me lukt om mijn
Last te verlichten
Door de tranen
Die van beton
Lijken te zijn
Te verzachten en
Ze eindelijk te…
ogen van zand
netgedicht
4.3 met 6 stemmen
541 ik herinner me woorden
als nerven
in hun groei
er waren kinderen
en kastanjebomen
vogelpootjes
'n kopje groter
en niets vroeg naar schaduw
we speelden met elkander
in een lichaam zonder honger
wisselden van leven, nooit om te vergeten
ik was moeder en dan weer meisje
ik was cowboy en indiaan
en ik werd zand
schuilend voor…
Het leven buiten de waas
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
360 Ik ben alleen, kijk in het rond,
ziek van het geluk van anderen,
zien het niet, roze waas, verkleurt de wereld.
Als een mist voor de ogen, beslagen brillenglazen.
Ik alleen zie het,
vrij van de kluisters maar gevangen in gedachten
onderga ik het leven,
een beproeving zonder beloning.
Ik zeul de lasten met mij mee,
gebukt onder het…
Over de appel en de peer.
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
640 Hoe ging dat ook alweer
Met de appel en de peer.
Ze hadden samen hoop
Op een levensloop
In een harmonische sfeer.
Zij bevestigden hun hoop
In een appel-peren-stroop.…
drijfkoud
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
365 in het midden van de regen
drijft gevoel
de buien in
een goed begin
is thans het halve werk
de kerk
slaat een kruis
en in de hoek
staat nu
de wind
te wachten
waar ik zwijg
nijgt mijn gemoed
zoet het water
tot een beeld mijn
ogen lokt…
Die nu al niet meer leef
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
348 Te vaak al
In het zwaard
Gelopen van
Wat zich leven
Noemt, leven
Dat stukje bij
Beetje mij verlaten
Heeft zodat ik
Nu al niet
Meer leef -
Eerder leef ik
Hierna weg bij
Het oude leven
Op reis naar
Mijn nieuwe
Horizon waar in
Dit leven geen
Sprake meer van is…
Die ooit mijn kind genoemd werd
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
364 'k Mag je niet
Meer zien van
De vrouw die
Zich jouw moeder
Noemt, en de
Rechter denkt
Met haar mee,
Niet met mij,
Afgesneden ben
Je van mij
Die zich jouw
Vader noemen mag
En die jou
Ten diepste mist,
Dag aan dag…
Aanslag
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
354 Beroer de snaren
Die eeuwenlang
De klank bewaren
Die door het
Leven in haar
Werd voortgebracht
Het oude leven
Dat opnieuw
Geboren wordt,
Gedragen door muziek
Die eeuwig doorklinkt
Lang nadat ik
Haar snaren voor
Het laatst heb
Aangeslagen…
Kaaljager
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
305 Kaaljager met
Je kale kop,
Ogen die de
Blik van de
Idioot in
Jou verraden -
Zonder verstand
Maar met auto
Scheur jij
Daag'lijks
Over 's Heren wegen
En breng je
Het leven van
Alle anderen
En ook jezelf
In gevaar
Hufter met de
Dood in je ogen…
De moeite waard.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
404 Komen en gaan, ergens naar toe en ergens
vandaan, maar hoe?
Jij weet waar je voor staat en je doet
het vroeg of laat...
Jij creeert je mogelijkheden zelf en
je bent niet bang dat iets je schaadt.
Niet langer twijfelen, want daarbij heb je
zeker geen baat.
Bij voor of tegen, hoe je het ook ervaart,
het is voor jou een zegen en ter degen…
Bouwen op fundamenten
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
389 Toen ik jou
Missen moest,
Je moest laten
Gaan, je verliezen
Aan de hongerige
Klauwen van de pijn
Die jou het leven
Benam, en mij de
Liefde van mijn
Leven afnam,
Wilde ik je ten
Diepste achterna -
Nu ik gehuild heb,
En elke traan die
Ik langs mijn wangen
Voelde gaan zich onze
Oneindige liefde
Herinnerde, besef
Ik dat…
Moe en murw
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
327 Pijn,
Pijn,
De hele dag
Pijn die mijn
Leven doortrekt
En met geen
Injectiespuit te
Stoppen is,
Pijn in mijn
Lichaam, maar
't Is vooral
De eenzaamheid
Die mij dag
Aan dag naar
Het leven staat…
Beslist ongewoon
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
350 Hoe snel ethische
Grenzen vervagen,
Moreel besef dat
Nergens meer huist,
Zie ik het vaakst
In de bermen van
De Nederlandse
Wegen en paden:
Tot voor kort
Was het nog gewoon
Dat mijn herder
Bij elke stap
Die hij verzette
Op een wegwerp
Verpakking landde
Met bijhorend geluid -
Nu wij met een
Paar gelijkgestemden
Andermans…
Een nieuwe dag
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
390 Ochtendnevel, alleen op straat.
Lopen op wolken,
elk geluid gedempt.
Voor eenmaal werkelijk alleen,
gedachtes…
warm
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
332 ik huis er,
onder boom en blad
elke stam vertelt me dat
verhaal van mooi en goed
daar verder wonen paarden
en er woont wat vee
tussen het tijdstip van een koude wee
en eindigen in niet veel anders dan
de smaak
van ergens aarden
voor mijn deur een tafel, ondersteund
door het gevoel
van elke stoel waarin
gastvrij geleund
het kussen…
Stookhout
netgedicht
3.2 met 5 stemmen
361 Uit het goede
Hout was ik
Gesneden, zei
Men toen ik
Tot volwassenheid
Kwam - van de
Oude stempel,
En meer van dat
Soort goedbedoelde
Complimenten die
Mij werden
Toebedeeld -
Nadat ik mezelf
Had verloren
Aan een wereld
Die in waanzin
Zijn waarde verzwelgt
Blijkt mijn excellente
Timmerhout niets
Meer waard dan…
op de heuveltop
netgedicht
4.4 met 7 stemmen
389 novemberlicht
raakt mijn huid aan
als een woord van eenzaamheid
windmolens staan langs de weg
ooit zag ik mezelf spelen
het veroveren was kinderspel
nimmer zal ik nog zien
het hobbelpaard, de lange, eerlijke armen
van een reus
de ongelijke strijd blijft
van helft tot helft ontwricht…
Kind van de nacht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
456 Het zachte, warme
Kloppen van de
Moederbuik -
De nacht!
Omgeeft me
Met warmte
En volledig
Vertrouwen,
Waarin alles
Dat geen naam
Mag hebben
Voor and'ren
Onzichtbaar blijft -
Helder zichtbaar
Alleen voor haar
En voor mij…