de duikvlucht van een duif

in de stilte voor de storm
verschool zich een oneindigheid...

nu berkengeel en waterwit
elkaar vermengen met het hemelsblauw
waar vorst in zit

beef ik, door de kou
van duizend oude dingen

maar daarboven in mijn kruin
struint zoetelief als vogel en
een kogel -door de kerk

het zwerk betrekt, maar ik niet meer
ik laat de regen dalen
en vergeef me,
voor
de tien- miljoenste keer

Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...ht.php?fotogedicht=duikvlucht2

Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 25 november 2013

acm.visserquicknet.nl

Biografie van deze schrijver

verwerking

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 2 stemmen 139