Netgedichten

netgedicht (nr. 50.004):

Versierster

Al Roos' vriendinnen waren al getrouwd.
Als oppas werd ze vaak door hen gevraagd.
Ze was jaloers op hen: ze was nog maagd
en deed d'r best, doch liet de mannen koud.

Ze wensten haar gewoon niet aan te raken
en bloempje Roos versierde slechts de muur.
'Wil jij', zo vroeg ze aan een arme buur,
van mij een ongehuwde moeder maken?'

Hij schrok ervan en was er eerst op tegen,
doch later kwamen beiden tot een deal:
Hij zou z'n zak en zij d'r spaarpot legen.

Hij schonk een joch voor 't zuur verdiende loon.
Het leek op Roos, wat bleek toen zij beviel:
niet mooi en niet gehuwd was deze zoon.