Alle inzendingen over individu

woord voor woord spel jij je leven schrijf je geschiedenis praat van je af markeren je tranen waar je was gebleven een ware getuigenis verre van laf woord voor woord verlicht je je zorgen verzacht je je pijnen vergeet je verdriet schonen je tranen wat was verborgen maar altijd blijft schrijnen… …ik wist het niet…

alles wat hij zei wilde zij niet horen alles wat hij hoorde had zij nooit gezegd zo ging elke boodschap telkens weer verloren en strandde hun relatie in een zwijgend woordgevecht…

op de regenboog spring ik op elke kleur onbewogen toch bedrogen zo blauw ik zie een schim die kleur bekend is als een dode ik weet het niet niets meer laat het gaan en spring niet niet op zwart…

wirwar van draden in de knoop door elkaar ergens is een begin en een einde…

links rechts heen en weer in beweging constant zweven tussen twijfel en daadkracht van het ene naar het andere onderweg donkere tunnels passerend neonlicht flitst voorbij als een raket op weg naar jupiter…

Het leven is zo wonderlijk mooi er is zoveel te beleven. Ik zou er niet aan moeten denken als ik het zomaar te grabbel gooi. Ik heb al best veel rimpels rond m'n ogen, bij m'n mond. dat komt gewoon van het lachen en lachen is natuurlijk gezond. Ik moet geen botox in mijn hoofd en ook geen messen in mijn lijf, ik ben gewoon zoals ik ben…

Ik had vanavond naar het stadspark willen gaan om voorgoed af te rekenen met het verleden, maar 'k bracht het niet verder dan halverwege, toen heb ik voor een venster stilgestaan waar ik iemand piano hoorde spelen. Achter de bomen wies een stille maan en al het leed is van mij afgegleden. Langzaam ben ik de weg naar huis gegaan. ---------…

In mij is een jonger vrouw dan ik met lichter ogen en smaller handen. Zij staat op kleine gespitste voeten door mijn ogen naar buiten te zien. Zij kijkt naar de dagen, naar licht en naar kleuren, ziet alles verwonderd, ziet alles heel schoon. Beiden verlangen we, dat zij kon spreken, dat zij kon bewegen en leven en breken de donkere, die om…

Wat betekent diepgang eigenlijk? vroeg de filosoof Veel weten! haastte de intellectueel Die komt pas na een paar bier zei de drinker Een tunnel graven zei de clown in alle ernst en de dichter was vooral op zoek naar de simpele ziel die hij zelf misschien nog 't meeste was.…

Eigenlijk heeft het niets om handen Het is gegeven voor je het weet In goeie aarde zal het landen Als je dat maar nooit vergeet Op zich is het een kleine geste Niet verplicht maar mierezoet Je weet het zelf toch wel het beste Wat een compliment-je doet…

Ze rijdt pronkend door de straat in een grote dure slee maar het contrast in groot als ze náást haar wagen staat. Ze loopt met een air in een truitje van Zeeman een broek van de markt en een versleten colbert. Op slippers van Van Haren op haar hoofd een knot onverzorgd, niet opgemaakt gedraagt zich als een zot met haar arrogante gebaren…

Ik sloot mijn ogen en was in een donker bos, zodat ik ze weer kon openen; de rechte stammen stonden ordelijk en los, het loof was zwaar en hing tot op gelijke hoogte, de kruinen grepen op gesloten wijze in elkaar en het was er vochtig en verademend; een ruimte waar ik mijn ziel bevrijden kon uit het on-eigene en wat haar inspon en verstikte…

De vrouw, zij smelt tot 13 met de tijd. Of dat aan mij ligt; weet ik zeker dat mijn lijflied reeds geschreven was of is ieder mens uniek, zo flauw als spontaan. Wie rijdt er mee, langs teerbevlekte en schuimige zee en vertelt mij dan dat ik gelijk heb? Overdag of 's nachts zie ik de maan en zoek ik de verschillen Een overdaad aan sterren,…

Lach niet, als je die kerel ziet staan, je kunt er alleen maar om treuren. Giechel niet, als hij stopt bij de buren, het kan jou net zo goed gebeuren. Zo'n man met een map, ook wel deurwaarder genoemd, die man doet zijn vak, wordt ook vast niet beroemd, maar lach niet, als je die man voorbij komen ziet, voor jou mag het humor zijn, voor…

toen drift haar grens verlegde en pijn genot ontzegde begreep zij niets van liefde die hart en ziel doorkliefde toen drift en lief verdwenen en zo onwerkelijk schenen bleef zij zichzelf trouw ….. het meisje werd een vrouw…

Ik ben een roos nog in de knop maar ik wil openbloeien Ik ben een roos nog niet geplukt ik mis nog iets ze moeten me besproeien...…

in een glazen huis kun je niet wonen laat je alles zien wil je niet tonen een plaatje ben jij ik voel me niet vrij wil met je delen en samen spelen laat me toch gaan of schiet me neer maar plaag me niet, niet iedere keer…

Sporadisch vallen tranen Als herkenning Op mijn pad Veel draag ik mee Op mijn schouders Naar de zee Zonder tussenpozen Zonder rust Hoop ik daar verdriet te lozen En dat de zee mijn leven sust Zij zal een meter stijgen Door het huilen dat ik doe En ik zal mijn schouders strelen En ik zal voelen: ik ben moe Dan voel ik zeewind…

ik wacht ze op langzaam kruipen ze langs de muren omhoog slangen als draken die kronkelen en sissen met giftige tong mijn hart bonkt iedere nacht weer weet ik dat ze komen ik tem ze met woorden voer ze een verhaaltje ik vecht met de draak mijn ogen worden zwaar in het ochtendlicht slangen-draken gekooid op de muur ik laat ze…

Ben niet van steen maar vlees, en bloed stroomt door mijn aderen Als jij me wilt benaderen, alsof ik slechts een ding ben Ken ik jou niet want 'k ben geen steen waar je tegen schopt Ik ben een mens, van vlees en bloed…

Het kan een last zijn Jezelf zo te moeten "dragen" Het is de schrik van ieder mens Maar achter elk persoon en zijn onzekerheid Zit iets moois, waar je niet om hoeft te vragen Verander niet voor die ander Ook die draagt wat met zich mee Probeer gewoon wat van jezelf te zijn Want dat kun jij alleen!…

Men vraagt mij wel eens welke inslag, welk onverzadigbaar talent of wat het dan ook wezen mag dat maakt dat je een dichter bent. Omdat ik op zulk naïeve vragen geen zinnig antwoord geven kan, wend ik me dan af en met een vage glimlach antwoord ik ze dan: “Er is meer nodig dan papier, een pen en een bureau, en ook met al het dichtplezier…

ik spring met nooit geziene hoop in de poel van levensloop een druppel een kind van grote woorden op reis naar onbekende oorden naar verzadiging van langverwachte daden moed houdend vastberaden alwaar nu hier aan rand van water een val in bron van later en verlies mijn waterloos gezicht in tijd van te vervullen plicht…

tussen de stijlen de genen het leven en alles op zich onze grens van mijlen het menen van ideeën op de wereld meegevoerd met stromingen het beslissen van een gedachtegang de onderlingen het dissen van buitenaf het raam waardoor men kijkt indoctrinatie van de geest de faam en alles wat het lijkt het verschil tussen ieder…

ik zou je zo graag willen beschermen voor alle pijn voor al het verdriet maar vooral tegen de beelden die je 's nachts in je dromen ziet het blijft je steeds maar achtervolgen die angst, de haat al zoveel jaar ik wil je zien lachen en genieten gewoon gelukkig zijn met elkaar…

Soms wil ik dat ik anders ben Niet moeilijk, niet zo’n slet Gewoon een beetje anders en Misschien ook heel erg net Dan wil ik dat ik anders doe Niet stom, niet zo direct Gewoon rustig met wat kalmte toe En wat meer zelfrespect…

een tijdje geleden las ik een bijzonder boek nu bekijk ik de wereld vanuit een andere hoek het bevat een paar inzichten en door ze na te leven kun je 't hedendaagse bestaan heel anders gaan beleven het is echt niet zo moeilijk maar ben wel consequent zo maak je kennis met wie je in werkelijkheid bent het is fantastisch te ontdekken…

Ik word ouder en dat is op zich niet verwonderlijk. Maar wanneer ik op een canapé lig, die ik zelf niet bezit en een sigaret neem uit een dure, ivoren doos, die niet bij mij past, besef ik, dat ik al veel tijd verknoeid heb en dat het in de toekomst net zo gaat al kan ik dat niet zien. -----------------------------------------------------…

niet wát je bent maar dát je bent daar is het om begonnen wie dat erkent heeft elk moment bij voorbaat al gewonnen…

Een grauwsluier omgeeft golven van emoties een woeste zee splijt mijn gedachten Lopen door het water de horizon onbegrensd waar mijn eigen ik verdwijnt in de verte en het denken de macht bezit Het rijzen en dalen van mijn gedachten het zuigen naar het diepste diepere van de zee verdringt mijn pijn Overpeinzing doet met schuimende…