Alle inzendingen over humor

Hij heeft een heel kort lontje en zijn tenen zijn te lang. Je hebt hem zomaar op de kast, daar zit hij hoog en droog, maar houdt zich aan een strohalm vast. Zij steekt haar neus steeds in de wind, al loopt dat dikwijls in de soep. Dan zit ze met de handen in het haar, waarbij ze zelf haar boontjes dopt. En schrobt dan maar haar eigen stoep…

Resumé van week 32 (met Arie Kwikfit, O.Blomov e.a.) * Bij "AVONDNIEUWS" van Alex Huppelrat Er is, ik geef het toe, uit Wijk aan Zee Uit Oude noch uit Nieuwe Pekela Veel nieuws te melden over Ben van Sta Men heeft meer op met Ieteke van Lee De bijenkoningin van Alkemade Kreeg van het vlindervolk het heen en weer En raakte…

De lepel met honing, kijkt mij angstig aan. “Waag het niet, mij in die hete thee te steken.” “Stop!” Ik doe het toch en zeg: “Ik blijf wel roeren, dan lost het zich vanzelf wel op.”…

Ik wandelde Zag man met hond langs sloot met riet waartussen licht. Aan takkenslierten hing blad dat geelbruin Een visserstentje bij t kanaal waaruit mannenbenen kaal Een blij wandelpaar met hond, vast goede nacht. Ze wachtten, mij door te laten voelden mijn fantasie deinen op hun beider dikke dijen? Kwam vrouw tegen met hond die…

een vrijstaand huis met grote tuin een met koi karpers gevulde vijver een tennisbaan een bad om in te zwemmen een dikke nieuwe Mercedes uit de C klasse waar mijn vrouw en al haar etterbakjes van kinderen in passen de aller braafste zelfs luisterende Afghaan een lieve vriendin met hele grote volle …... buren blakend van de ijver die…

de schizofrene dichter laat zijn gedichten meestal schrijven door zijn andere ik... hij kent mij zoveel beter dan ik mezelf dus laat ik hem zijn gang maar gaan en ik moet zeggen het valt niet tegen…

Een zwart-kijker is geen verre-kijker met geblindeerde glazen, welnee een zwartkijker ziet niks wit meer met beide ogen open! Daarom ben ik gek op blauw!…

Twee vrouwen op het perron hielden me een zak voor met chips hoewel ik juist goed gegeten en geen honger hoor, vond ik de geste leuk en zei: "wat lief!" en pakte er wat schijfjes van En zij zo blij dat ik die zomaar nam! Want ja, zij boden die ook een ander aan, die bang Zo dankbaar was ze me, dat ze nu nog een handvol gaf, me bijna…

Piet Fop was met de Vrouw aan 't kijven. Zij smeet hem, naar de aard der wijven, De sleutels naar de kop! Piet nam ze lachend op, En sprak: "mijn Kind, zal IK na deze De sluiter in dit Dolhuis wezen?" - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 1789.…

Kwallen, deze vliegende schotels van de zee, over bleke koraalstranden zwevend, wuivende jungles wier. Onderwater-parachutisten. Zusters van de champignon. Slakken zonder huis (De zee is hun huis.) Door getijdestromen voortgedreven. (De maan is hun motor.) Op het strand liggend voor snot wachtend op de volgende vloed. Kwallen…

Schildknaap Jaap vraagt aan Jildert, Die wat beteuterd zijn schild beschildert: “Schilt er wat aan?” Jildert: “Hoe zou ik je graag zeggen willen, maar ze hebben de lak van mijn schild weten te schillen.” “Dat laat mij als schildknaap ook niet koud, het hele slagveld lag vol met schilfers hout.” Jildert: “Ja, het zijn echte schildklieren, Die…

Niet altijd is een dipje te vermijden. Word ik weer eens door weemoed overmand Dan luister ik naar mijn gezond verstand “Door huiswaarts via Groningen te rijden.” Om thuis vol overtuiging te verklaren Dat Groningen een voorstad is van Haren.…

Nu we kozijnen zijn in deze keuken, kijken ze wel naar de leuke overbuurvrouw op haar balkon of een bescheiden lijnvlucht die over komt, maar niet naar ons, die alles omlijsten. En nu we planken zijn in deze vloer, horen ze ons voor geen meter, terwijl we bij de minste beroering vervaarlijk kraken en zij tijdens koken of woorden tal…

De schoentjes gaan er met paren, en jammer, de mensen ook. 't Verstand komt niet vóór de jaren. De liefde? Wat vuur en wat rook! Ach! wisten 't de vliegende gaaien, ze werden 't vrij leven niet moe. Ik zitte mijn schoentje te naaien, en trekke mijn draadje toe. Hoe groeide uit dat lustige Grietje die knorrige, dolle katijf? Een lief als…

Zoals met alles om je alle ellende te besparen, alle vervelende klusjes doe je best eerst ben je er vanaf; eens je geboren bent is het het beste zo vlug mogelijk te sterven dat ik niet gestorven ben na mijn geboorte is omdat ik tijd nodig had om dit inzicht te leren dat het nu pas begint te dagen is omdat inzicht verwerven enige voeten…

Ik hoorde een student in Rechten kluchtig zeggen Van een mooi meisje blond, Dat in zijn ogen stond Dat’s een braaf Pultrum om zijn Corpus op te leggen. ----------------- 1654…

Ik peuter maar wat en ik mier aan gindse wilgen hangt mijn lier onbereikbaar voor de hand in 't bekende polderland. Ik peuter wat en mier verder in de woestijn is geen herder de wolf in schaapskleren gehuld huilt, doch de jager brult Brult tegen de karavaan die verder trekt naar Ispahan brult vanwege de vette kamelen en de ruiters die…

Hij schrok van wat hij door de straat zag daveren en vroeg zich af hoe hij zich daar doorheen moest laveren Een kudde koeien en wilde kalveren wisten in geen tijd de afstand te halveren Welk vluchtplan zou renderen? Scenario’s bleven door zijn hoofd denderen En hoewel geloof iets is voor de zacht en wekeren was dit een goed moment om…

Marc groet des morgens vanuit de dingen de keukenkraanboog en kotste helder water Marc kon zoveel geweld van spetters tappen met achteruit stappen niet bedwingen hij boog dan nog dieper oorzaak en gevolg de som keek naar zijn broek greep naar de keukendoek stootte daarbij de vaas met bloemen om ploem ploem, jammer van de bloemen stom…

Het stikt van de stiggertjes Spuit elf geeft acht Maar is 't een blijvertje Weet u 't meneer? Leesvoer in stapels Mijn god en mijn heer Dat kun je wel zeggen Legt u daar maar neer Doch waar is de gein En de wiets en de jool De mop en de joke Overkill apekool Zijn West-Vlaamse punch Is voor mij slappe hap Het metrum loopt…

De hond is een kutdweil de kat is een loopse teef de papegaai moet dringend tegen de bek de kinderen jengelen de dartele kermis in mijn binnenoor als wespen die mijn kop in boren wespen zijn mierenneukers en mieren zijn kloothommels ik ben een tochthond gereed aan de deur bij het minste excuus aangeschoten door het schurften er moet dringend…

Een West-Vlaamse gaai uit Oostende Bijziende met twee linkerhände Dacht ik dicht er niet één Maar wel honderd-en-één Uit hetzelfde hout: Niets dan ellende...…

mooi lenteweer terrasjes stromen vol iedereen uitgelaten korte rokken hoge hakken mooie weelderige lokken toen wat ik nog nooit heb gedaan ik bleef verbaasd staan draai me om me te uiten: 'Zo zo!.' en m'n lippen produceren iets wat lijkt op fluiten 'Was dat voor mij bedoeld?' vraagt ze 'Sorry, het ontglipte me.' 'He he, eindelijk…

mijn vrouw neigt zich nogal lydisch uit te drukken wanneer ik het spleen van deze tijden verzucht het fingeren met een kroontje de vinger soms in de lucht ze zet zich dan schrap als een dorische zuil de voet op mijn indolentie en wijst me op mijn plichten de gemakzucht de modaliteit het verslijten van de fauteuil als ik dan replikeer da…

woorden worden uitgestoten (indien je iets te zeggen hebt) in verschillende frequenties (met verschillende windkracht naargelang d’ intentie) het oor vangt het op (soms wil je het gewoon niet weten) het venster van perceptie (soms is het gewoon van geen belang) tot de ander (de trechter gerichter naarmate men…

Doordrenkt en doordesemd Van banaliteiten Toont hij de smaak Van los zand in de feiten De lucht op IC's Wordt gepneumatiseerd En water en brood Gesensibiliseerd Daar deelt hij ons boud En dapper besmuikt Een broodje fecaliën Dat ranzig ruikt Gewikkeld in windsels Der gymnopédie Onzalige spijs In zijn menagerie Doorklieft…

Ik liep onlangs nog een oude vriend tegen het lijf online weliswaar tegenwoordig gaat dat zo het is niet anders Hij vroeg ‘Ik dacht je een paar weken terug te bekennen, ik riep nog of wij elkaar kennen, in de doe het zelf zaak, zou dat kunnen?’ ik schreef nogal educatief dat dat wel eens zou kunnen, maar ik voelde me toen vanzelf…

In de hitte van zomer, buigt' lisdoddeblad door om te drinken waarop elke plant het slim idee vat, alvast de lippen tuiten Het hele moeras loom leeggezogen nippend groene bladeinden begeesterd is de giraf, het tafereel zet aan tot deelnemen het beeld met giraf, doet alsof hij heel grote reiger is, gaat op één poot om te vissen…

het eerste stuk of wat jaren de liefde vers nog niet ’t bedillen weinig zuurte van d' ander laken trek je streepjes op het bedeind iedere keer tussen het laken het woelige baren is bedeind de betuiging aan mijn vrouw maken het betrouwen op de verliefdheidsdaad moet alleen de rekensom nog overeind gegarandeerd dat het minderen inzet na nog…

Ik ben blij met mijn kip ik kan nu eens deftig de hartkleppen open zetten en me aan het genot van het schelden bezatten ‘Gij rechtgeaard kieken!’ zonder al te veel emotionele schade aan te richten, ’t afkatten tot kunst verheffen ’t is het waard een beetje slaaf te zijn van het uitmesten, denk ik dan de investering verdient zichzelf terug…