Netgedichten

netgedicht (nr. 76.999):

Lelie Madelief

Voor wie het niet meer wist
of wie het echt niet meer wil weten

Voor wie het kleinst gemene veelvoud,
grootste deler is vergeten

Wacht in zijn temporele linkerhersenkwab coulissen

Meneer Van Dalen Op het Antwoord
dat u bent gaan wissen

Als ezelsbrug...wie zal hem
met z'n zakjapanner missen?
Vraag het Lelie of aan Madelief
__________________________________

LELIE MADELIEF

Meneer Van Dalen Wachtte
Op een Antwoord
Hij riep zijn buurvrouw maar zij kwam maar niet
Uit alle Macht Verhief hij toen
z'n stem
Verloor zich in z'n stijl en in
z'n stamper
Vermenigvuldigen ging zomaar niet

Hij wou het grote nieuws met haar gaan Delen
En riep zijn buurvrouw maar die kwam maar niet
Hij schreeuwde "Madelief Vergeet-mij-niet
Ik heb een nazaat! Lelietje
van Dalen!
Ik hoop dat jij me nu wèl hebt gehoord!"

"Wat zeg je, Willy Wortel, 'k hoor
je amper
Ik slaap nog half, ik Open net
m'n Ogen...
Is het een Anemoon of Agricampus
Een Afrikaan of nee... een Agapanthus!
Ik zie het aan z'n stijl en aan
z'n stamper!"

"Ach nee, je brengt me danig uit 't gerief
Kijk dan! En zie en huil en lach, bewonder
Het is een meisje - en nog wel van mij!
Ik noem haar Lelie, blanke bloem van mei
Wat vind je van mijn nazaat, Madelief?"

"O, zij is schoner nog dan een Margriet
En ook Sneeuwwitje haalt het
bij haar niet
Vergeef me buurman, 't kan me niet zo schelen
Ik denk meer aan het wonder
der natuur
't Geheel is immers méér dan Som der Delen!"