inloggen

Alle inzendingen over natuur

6316 resultaten.

Sorteren op:

Kom laat ons gaan

poëzie
4.6 met 5 stemmen aantal keer bekeken 802
Kom, laat ons saam de weg op gaan. Ik weet een bergbeek en een brug, Daar vindt het hart zich weer terug. Men kan er uren blijven staan, Want niemand zal ons vragen doen. Daar op de donkere terrassen Groeit jonge rijst in zilveren plassen, De wereld is er jong, en groen. De bergen zijn er donker blauw, Zo hooggestapeld in hun bouw.…

De zon en mijn balkon

hartenkreet
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 362
Zittend op mijn balkon, gezicht gericht naar de zon, bedenk ik, dat waar het allemaal eens begon, de zon altijd opkwam, ’s avonds ook weer onderging, om plaats te maken voor de maan en sterren. Zittend op mijn balkon, gezicht genietend in de zon, bedenk ik, dat ook nu ik moet genieten van de warmte van de zon, wetend,…

Oplevende natuur

netgedicht
3.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 349
Lucht bezwangerd van licht in stralende ochtendkleuren waar duister der nacht zwicht tussen droom en dagelijks gebeuren. Nevel over vergezicht tot wouden parelen over velden van smaragd landerijen die daglicht trouwden zon als bruid die vriendelijk lacht. Langzaam tooit zij in bloemgewaad haar bruidsboeket geurige rozen terwijl haar bruidegom…

Oergevoel

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 393
de zeeën zijn oeroud, en wij mensen, ach, wij komen en gaan. maar het zout van onze wateren stroomt in ons bloed, kalk zit in onze botten. en, elke keer als wij op het strand lopen geven we spontaan toe aan dat oergevoel, zonder schaamte gooien we ons schoeisel in de ruimte en ontdoen ons van de geritste en geknoopte ballast, rennen…

Spel

hartenkreet
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 425
Het zand en de wind wilden wat, wilden spelen met ‘t water, de zee spelen met ‘t strand haar herinnering golvend verinneren, alles wilde het doen met elkaar: de wind ‘t verschuiven en stuiven van stuifsel, de zon achter elk schelpje een schaduw verschijnen, de keitjes kuilden al kuilend een kuiltje, de steentjes kiezelden keutels, ’t geweken…

Biggesee (Sauerland)

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 315
Biggeseetanka Grillige inktvis, de lieflijke Biggesee: verzwolg hij dorpen? bood hij de ontheemden troost? de weemoedigen wortels?…

Strandwandeling

hartenkreet
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 436
Wanneer ik de boulevard bereik, de woelige zee zie, word ik eindelijk rustig. Als strandtenten met kreten van eten achter me, ‘k alleen met de vogels ben, voel ik me thuis. Kanten randjes van schuim, sieren de kust, zeewier, schelpen, flesjes en blikjes een armzalige ketting. Grijs-groen wapperen duinen, welvend als borsten,…

Feilloos

netgedicht
4.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 310
ik vang de wind in jouw zeilen en klim naar boven om van daar af de wolken te bespelen van mijlen ver en dan weer dichter zie ik jou vieren, en overstag de natuur naar jouw hand zetten trots kleurt de avond geel…
LadyLove18 april 2013Lees meer >

Als bestonden ze niet

hartenkreet
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 396
Vaal het late voorjaarslicht Dat zonder verd're gedachten Plotsklaps van kleur verschiet In uitbundige zomerzon - Waarin alle pijn en verdriet Onzichtbaar versmelten Als bestonden ze niet…

De kou

netgedicht
3.2 met 4 stemmen aantal keer bekeken 328
omarmt mij hoe lieflijk ook rillend tot op 't bot beroert zij mij jaagt ze me aan tot dingen waar ik mezelf voorheen niet toe in staat achtte…
LadyLove14 april 2013Lees meer >

lente

netgedicht
3.6 met 5 stemmen aantal keer bekeken 324
als ’t zonlicht zich weerkaatst op de bast van de bomen in meeste wezenlijke manier van zijn op vlinderjacht gaat vervliet voor mij de horizon…

Pijnlijk in al zijn schoonheid

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 338
Ontdaan van overbodig leven Kaal zo op het eerste oog Minder dan de helft Van wat je was Leven doorbloedt jouw Ledematen en je mist Het weggehaalde niet Pijn die voor nu Onherstelbaar lijkt Verwelkomt latere Schoonheid toegelachen Door de tijd…

Pijnlijk mooi

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 365
Met een bitse glimlach Ontdoe ik jou van Overbodig leven - Te veel, te groot, Te langgerekt in Ruimte gegroeid Licht ontnemend aan Mijn horizon Gevederde vrienden Vluchten onthutst En wat overblijft is Pijnlijk mooi in de zon…

Wandelmeditatie

hartenkreet
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 336
Schaduwen van kleine blaad’ren spelen op straat. Ze sieren, kleuren de stenen, vullen het vlakke met diepte. Vrij fladdert een vlinder erdoor. Het riet, dat groeit en dat groeit, wuift wild en het ruist tussen vogelgetjilp en gefluit. De wind waait door m’n haar. ‘k Hoor mijn adem, zie mijn stappen in dit spel, dat nooit stilstaat, dat…

Ik heb

netgedicht
2.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 370
de wind ten huwelijk gevraagd opdat hij mij altijd strelen zal de maan als getuige gevraagd opdat hij mij laten schijnen zal de regen om hulp gevraagd om mij te reinigen van mijn zonden de zon om haar warmte gevraagd en mij met haar liefde te omarmen hou me vast…
LadyLove11 april 2013Lees meer >

Voyeur

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 337
Een koepel stralen schijnt de late zon. Op ‘t IJsselmeer ligt een gouden streep, 't verguldt een overstekend bootje. Gewillig wiegelen kleurtjes water in en uit elkaar, alleen zacht klotsen. Een sliert aalscholvers slingert boven een horizon van nevel. Een gat in de wolken lijkt een blauw meer, omringd door fjorden. Warme lucht dekt ons…

Web

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 332
Het wonder van webben, wirwar van draden van druppels van werk en van weven in bos op de paden, in de tuin, in je leven, behoedzaam gesponnen de parels gewonnen, in de morgen, een uurtje, onvermoeibaar, de spin en haar rag, zo fijn en zo teer, trilt in de wind wiegt heen en weer, de dag die begint met een lach dank dat dit mag en ‘…

Kriebels in het hart

netgedicht
4.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 399
trompettengele bloemen omringen de wortels van uitlopende kruinen voorjaarsklokjes tonen een bodem van klanken het eerste lentelied kriebels in het hart voeten maken huppelpasjes gelijk de lammetjes zo klein nabij de ooien de tedere beschermelingen voor de nog zo frisse wind een fris groen takje heeft zich verknocht aan een oude…

Natuur

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 419
De natuur zou moeten zijn een oase van rust en stilte schoonheid, reinheid zachte geluiden van vogels en krekels groen, kleuren van planten en bloemen Alleen de mens hij weet geen raad meer denkt niet meer leeft voor zichzelf laat de natuur langzaam verdwijnen totdat hij ook zelf er aan ten onder gaat…
Ineke5 april 2013Lees meer >

Bomen, Oostvaardersplassen

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 325
Wild vrat aan basten, aan hun huid, niet langer vol te houden was het voor de bomen. In wind hoord’ ‘k hun krakende geluid. Ik zag er eentje knielen, ja zelfs bomen, als nederige zielen. Ze braken in de storm tot stompen met relief, waar, uitvergroot, de splinters, flinters hout ruig berglandschap verwerden met steile diepten en geheimen.…

ik zie de zee

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 501
ik zie het beven van de zee in de branding van eb en vloed krachtig afgescheiden pijnlijk verlangen in stilte weggevloeid ik zie het nemen van de zee in een onstuimige stroom het strand is weer klem gezet piekeren in slapeloosheid een machteloos verzet ik zie het geven van de zee als zandloper langs het water de jutter zwerft nog rond…

Het voorjaar

netgedicht
3.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 487
Het komt dus toch, ik zie de lucht al kleuren met tere tinten uit een droom ontwaakt. Heel binnenkort gaan weer de bloemen geuren en zoveel dat ons koude hart weer raakt zal gauw verschijnen in de ochtenduren; ik kan het wachten nu haast niet meer aan. De lente met haar licht zal weerom duren tot alle bloesems langzaam zijn vergaan. De mensen…
Adeleyd3 april 2013Lees meer >

t Winterkoninkje

netgedicht
3.7 met 6 stemmen aantal keer bekeken 477
in de vroege ochtend kwam hij mij vertellen dat de zon was opgekomen of ik nu eindelijk mijn gordijnen ging openen en wilde ontwaken uit mijn dromen zodra het voorjaar daar was zou hij 't mij laten weten (middels 't hoogste lied) hoe de lente is gekomen…

Zo raar

hartenkreet
2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 376
Wanneer eindelijk de zon schijnt is er niemand die nog moppert, de kou is vergeten, maar zodra de zon achter de wolken verdwijnt is mopperen weer het onderwerp van gesprek!…
Johanna2 april 2013Lees meer >

Symfonisch

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 316
de viool strijkt de narcis glad in zes richtingen, terwijl de trompet trompettert, toch lokt het de Lente niet uit haar schulp zij houdt zich verborgen achter een kwintet van wolken, al laat zij sneeuwvlokken dansend op de aarde neervlijen of heeft zij wellicht 'n pact gesloten met koning winter die haar in 'n wurggreep houdt tot zij…
LadyLove31 maart 2013Lees meer >

Zichtbare ijsvogel

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 401
Bomen rijpen. Met op de takken een laagje ijs Sneeuw dwarrelt of valt met vaart naar benee De ijsvogel is zichtbaar Voelt onraad en vliegt weg De sneeuw knispert Onder onze passen 't Is stil in 't wit en het blijft gestaag, zeker vallen Onze schoenen vormen een spoor Ga mee…

Luchtacrobatiek

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 267
(voor Rimmer) Een wolk spreeuwen als een grote, enorm wendbare golf die klotst en deint aan het gewelf ~~ ~~ ~~ Op de grens van dag en avond, worden blauwzwarte besjes van de Kornoelje verteerd ~~ ~~ ~~ Met z'n allen één, scherend door de lucht Een zeer artistiek schouwspel van bovenste plank ~~ ~~ ~~ Na het struinen…

Zee

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 313
Vandaag voel ik me als de zee ruim schuim vol wit vol water de lucht vol licht vrij vergezicht de wereld is voor later.…

Craquelé-slib

netgedicht
3.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 327
Bovenop een hoge berg bivakkeerde ik als sneeuw Langzaam maar zeker stroomde ik als water op weg naar de zee In grote hoeveelheden door lange, diepe bedding slijt en rond ik vele stenen water van armen slok ik op Craquelé-slib als in kunst nadat water in massa verdween door laagte getrokken, op weg Immer. In zomerse hitte Lijd en leid…

magnolia en oleander

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 402
magnolia en oleander wees schrander en verander nooit van naam bid om blauwe luchten als u bloeit…
Meer laden...