mijn seizoen

Onbekommerd
slenter ik door
zachte aarde
en ritselend blad

Laat voetsporen achter
en kijk niet om

De wind veegt
ze met
een nonchalant gebaar
weg

Verdwenen is mijn leven

Ik adem
witte wolkjes

Blaas plagend door
flonkerende nijverheid

En strijk met
een vinger voorzichtig
over de kwetsbaarheid
van de herfst

een geur van vergankelijkheid

natuur herfst

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 2 stemmen 143