Alle inzendingen over individu

een baaierd aan zinnen dwaalt door het rusteloze hoofd meanderend zwerf ik voorbij mensen en straten ik schooier de kruimels bij elkaar alles is nog mogelijk! slaap en verbeelding vechten verbeten om de eerste plaats ik hoef nog niet te kiezen een vergeefse gedachte uit bed dan maar de strijd is voorbij aan tafel gezeten niets…

zolang we maar kunnen schuilen onder de bomen een warme steen vinden om op te soezen of een bamboebos om in te verdwijnen zolang de nacht maar wacht tot het licht zich ontvouwen zal…

Twee halve gezichten heb ik. Twee halve gezichten. Doe wat je Vader zegt, zegt de sleutelhanger, en je zult veilig zijn. En het lege slakkenhuis? Het schimmelende brood? Het doosje condooms? Het muizengif? Het jankende feestmasker aan de muur? De blakende sinaasappel op het dressoir? Het kammetje van het merk Unbreakable? Haar handschoenen…

Wat ze ook willen, die dolle honden in mijn kop hebben altijd honger, altijd dorst. Niet over praten. Het daglicht weet ze te verjagen, voor even – maar zodra ik ga liggen begint het gedonder, ze krabben me steeds uit mijn slaap, piepend om teven of vlees, willen naar buiten gelaten. Hoe noemt u dat? Bestaat er een woord voor de…

wie zal het duister klaren als eenzaamheid opkruipt uit de grijze straten wie zal je vinden als je zand in ogen strooit het ijs ongebroken laat wie zal je blik scherpen als je de verbeelding aan de wilgen hangt en onleesbare poëzie liggen laat wie zal van je houden als de stilte in je woorden klinkt en je voorbij bent gegaan…

De goochelaar zegt: neem één dag in je gedachten, het geeft net welke en ik neem één dag in mijn gedachten, een willekeurige dag, geen wereldschokkende dag, en ook geen zwaarwichtige of lichtzinnige dag, zomaar een dag ik knijp mijn ogen dicht en herinner me die dag, de zon schijnt, ik bel aan en de goochelaar noemt die dag, beschrijft…

Als 's morgens het licht door de gordijnen dringt smelten je laatste dromen. Er klinken geluiden uit de achtertuinen een buurman stapelt stenen een rammelende kettingkast. Het is vandaag de eerste dag om met iets te beginnen waar niemand aan begon. ---------------------------- uit: 'Een ander pad', 1986.…

Ontloop de dans Volg de signalen Trek een streep Bepaal je grens Zoek een doel Dat je kunt halen Vervul je droom En leef je wens Ontzie het risico Van zwakke schakels Van valkuilen Vals sentiment Dubbele agenda's Tegenstrijdige belangen Ontwijk het pad Dat je niet kent Wees niet bang Te kunnen falen Ga er voor Met heel je hart Wees…

Het is allemaal, Gewoon erg basaal. Want, van onderen, Beginnen de wonderen Vanaf het eerste signaal. Zo is het verhaal Voor ons allemaal.…

Daar gaan ze fluisterend in de wind in nieuwe jurk of broek op pad om de lente te proeven in een bed bij een boom en ze nemen ons mee langs vergeten geheimen de verloren momenten in hartstochtelijk verdriet alsof ze even intiem zijn tussen ons en wat er gebeurt om ons heen in de ruimte, die handelingen ze zijn als lucht happen, door de wolken…

De regen ranselt tegen de ruiten en roffelt op het dak. Maar ik moet naar buiten, weggemoffeld in mijn jack. Windvlagen als zweepslagen tillen me bijna van mijn voeten. Binnen zie ik welbehagen door brillenglazen vol heldere sproeten. Het gaat tekeer Je slaat je er doorheen En denkt alleen: "wat een hondenweer" verkleumd tot op het…

Daar, is waar ik hoor, is thuis. Daar, is liefde, zijn wij. Daar leef ik. Daar, ben ik mij.…

Warm en gevoelig dankbaar hart Blij gevoel om wat misschien werd verwacht? Vrienden voor het leven er toch steeds in geloofd Ik trok me doorgaans op aan een kracht die me erg veel had beloofd. Oprechtheid is zeker een strikte vereiste maar wordt vaak beschaamd. Veralgemenen, iets wat echt niet betaamt. Zwakke positie verantwoordt geen wankel…

op de avond dat de wind alles wegveegt wat op haar pad komt los ik op in de grijze straten trek ik zigzaggend de lijnen door naar de modder van een gebrekkig bestaan kauw ik trager en trager op gedachten hoeveel vergezichten nog van de wereld verwijderd?…

De man die bij mijn hek staat, naast de berk Is oud en mager, bleek en zwart gejast Een eender pak draag ik, naar ik bemerk Ik schrik. Ik schouw en vind het ongepast Net nu het droef geschuifel naar de kerk Versterft en dan, de dood bij mij te gast? Ik zie mezelf toch graag nog zonder zerk En leid hem om de tuin, een duivels werk!…

Ik heet je welkom zonder enige vorm Je bent m´n optelsom Een beetje onzeker dat nog wel toch kan ik niet wachten hopelijk heel snel geduldig en met een brede lach Mijn rots in de branding als een team als een drieling…

zijn warrige woorden kunnen niet langer bezweren verstrooid waaien ze uiteen met karige bagage vederlicht onthecht staat hij aan de rand van de wereld de angst danst in zijn tollende hoofd: hij gaat vliegen niemand hoorde het breekbare geluid op het geruisloze asfalt…

Dit is wie ik ben, ik ben ik, Ik ben mezelf, Ik zeg wat ik denk en ik doe wat ik zeg Mag je me niet dan heb je pech Niemand heeft gezegd dat je me leuk moet vinden Maar geloof me het kan me helemaal niks schelen Ik maak mijn eigen keuzes in het leven Ik moet met me zelf leven Bevalt het je niet blijf dan uit mijn leven Je kan me niet veranderen…

Het grote zwijgen over mijn bestaan wordt eindelijk toch gaandeweg doorbroken. Terwijl men overal was heen gegaan werd over mij nog nauwelijks gesproken. Ik ben nou niet bepaald een topmodel maar die amandelkleurige van hiernaast met haar verfraaide huidje is dat wel. Je moet hier even nog de bocht omgaan dan zie je daar direct, in vol ornaat…

Destijds in kinderspelletjes kon je, bv. als je veter was losgeraakt, gewoon 'twee' zeggen, en dan stond je even buitenspel, niemand mocht je dan nog aantikken. Voor jou had dat moeten blijven gelden. Dat je 'twee' zei, 'ik ben even mijn man kwijt', en dat die laatste tien jaar dan niet hoefden mee te tellen. Of dat je, in plaats van…

Je weet nooit zeker wat het is dat door de lucht beweegt zo ver weg ook zoveel hoger je kan alleen maar hopen dat het iets is onderweg naar een mooi plekje een oude duif naar zijn duiven ---------------------------- uit: 'De twijfelaar', 1989.…

Ik ben een oude man die nooit een keus heeft willen maken. Dat is mij nooit in dank afgenomen. Ook de liefde heeft mij nooit echt kunnen raken. Ik weet niet hoe dat zo is gekomen. En geen vrouw in duizend bedden heeft mij ooit tot houden van kunnen bekoren. Noch mijn dwaze trots kunnen verstoren. Was het enkel om mijzelf te redden? Ik kan…

Je zag hem regelmatig op teevee. Hoe kan ik ooit zijn Dodenrit vergeten. Hij bleef maar zitten in die klotenslee terwijl zijn kleintjes werden opgevreten.…

Jij danst rond prille eenzaamheid aan de kolkende rivieren van een verdoken droomland je verlangt naar de onthulling van het geheim in dichte duisternis zonder enig licht maar de stem geeft geen geluid adem brengt slechts sereniteit om de diepte van jouw afgelegenheid te ontwaren hoor je de echo van jouw leegte het intieme vacuüm van…

Niets dat blijft is wat ik achterlaat. Niets dat getuigen zal van mijn bestaan. Niets naar mij vernoemd, geen plein, geen straat. En snel zal vergeten zijn mijn naam. Geen boek geschreven, geen mooie film gemaakt. Geen doel voor ogen, niets om na te streven. En weinig dat mij werkelijk heeft geraakt. Slechts wachten op wat komen zou,alles om…

Wat een geluk dat ik een stukje van jouw wereld ben dat ik jou van dichtbij kan volgen met al wat leeft bij wie ik ken Ik ben zo blij dat er bloemen bloeien en dat er dieren zijn deze blijdschap komt mede door jou omdat ik heel veel van je hou Je laat je zien als vrouw je laat je zien als dochter van mij Iemand waar ik heel trots op ben…

Elke dag opnieuw, zat hij daar Je kon er niet komen, of de plek was bezet Iedere dag weer zat ie klaar Voor zich op de grond, zijn pet. Hij speelde wat deuntjes op een harmonica Iedere dag opnieuw Alleen 's zondags zag je 'm nooit Geen idee waar ie dan zat. En ineens zat ie er niet meer Meteen viel het me op Hij is overleden, de arme man…

Wil jij de enige zijn die beslist wat overblijft van met wie je gesproken hebt, zoals je je eigen handschrift van gisteren niet wilt zien? --------------------------- uit: 'Nog een grap', 2013.…

We doen het allemaal Kijken naar een ander We gluren eveneens Heel stiekem naar elkander. We apen allemaal na Niemand uitgezonderd Of je zit of bijvoorbeeld staat Soms heel erg verwonderd. We kijken mensen Zitten in een wachtkamer Stiekem doen we wensen Er beter aan toe te zijn. Frunniken aan kleding Fatsoeneren aan je haar Het…

ergens moet ik beginnen met stappen zetten gewoon touwen vastknopen knopen ontwarren blind navigeren zeeën bevaren stranden bij eb ergens moet de evenaar samenvallen met de horizon zodat ik mijn sleutels weer vind Heilige Anthonius goede vrind verre buur, nou ja arbitrair bepaald altijd wat geen einde in zicht boogminuten…