6118 resultaten.
Steeds zonniger
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 38 Steeds zonniger
Prachtige dagen in het
vooruitzicht,
met een zonnige en
heldere hemel
lijkt Pinksteren te gaan
verlopen.
Een heel lang weekend
waarin de horeca
weer open mag zoals
we weten, de
voorbereidingen zijn al
in volle gang.
1,5 meter van elkaar, ik
ben benieuwd
hoe het allemaal zal
gaan!
Een extra lang
weekend, voorlopig het…
WEER ZO'N ZOMERGEDICHT
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 58 altijd in ieder zomergedicht
zijn het de vlinders die
met de eer gaan strijken
inderdaad ze zijn zo geduldig
vredelievend kleurrijk en mooi
en leren ons kijken naar de bloemen
maar ik hoop dat u ook inziet allicht
dat die andere groep niet weet van wijken
het zijn de vogels zo onschuldig
immers hun bonte kleurige verentooi
moet ik ook benoemen…
Levensgeluk
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 43 Ik werd verwelkomd
door vele zwanen
dichtbij de pier in Hoek
van Holland.
De camera had ik nog
maar net in mijn hand
toen een aantal zwanen
aanstalten maakte om
op te stijgen.
Waanzinnig is het om te
mogen zien en te
bewonderen.
De stralende zon gaf
nog eens een extra
dimensie aan het fraaie
geheel.
De zee met haar licht
deinende…
Zonneweelde
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 50 De zon blaakt van
zelfvertrouwen,
het magnifieke is dat ze
met alle warmte
voor ons schijnt.
Het licht is helder,
je kunt in stilte
genieten en dat mag je
invullen,
zoals je zelf wilt.
Bloemen bloeien,
de vogels
fluiten naar een nieuwe
zonovergoten dag.
Kleine waterhoentjes
spelen in het water,
ze zijn helemaal in hun
sas.…
[ Zie de volle maan ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 44 Zie de volle maan
o zo mooi! blijven kijken –
is o zo moeilijk.…
ekster
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 84 onterecht... een dief
genoemd in de volksmond, doch
deze vogel neemt
geen blad voor zijn snavel en
krijst zelfzeker “pica pica”!…
Linnaeus
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 61 Ziende door het fijngeslepen glas der microscoop
Observeert hij minutieus minuscule miniaturen
Als organismen vegeterend in een biotoop
Binnen Harderwijker universitaire muren
Ordenend het ganse plantenleven in families
Op basis van hun voortplanting en van regenereren
Doel en streven van botanici: taxonomieën,
Hoewel reeds lang verworpen,…
Nederland
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 49 Op een prachtige zondag maakte ik een reis
door een mooi stukje natuur in Nederland.
Het is bijzonder te noemen hoe ons land
er uit ziet qua natuur.
Mooie plekken zijn er genoeg,
dat is gewoon zo.
Het heeft ook zijn voordelen als de
zonnestralen door de bomen schijnen.
Je ziet dan de natuur in haar element
en waardig in bloei staan…
Gepluisd
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 86 we hebben
paardenbloemen
gepluisd
nooit wetend
waar ooit
die eindeloos
lange adem huist
gezucht om
zorgen die ons
sterker raken
dan we toen
dachten dat
onze schouders
konden dragen
we hebben
geluk gehad
want na een
uitademing
kwam eigenlijk
vanzelf onze
lucht weer terug
corona speelt
een gemener spel
hoe wij ook
ademen…
Zonnebloem
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 122 O,ranke bloem van licht
zo stralend als de zon
je groeit maar en je klimt
hoopvol... de wijde wereld in!…
Wolkentuin
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 84 ik probeer
jou te creëren
in mijn wolkentuin
nog vaag is mist
als tranen bevriezen
in de ochtendkou
in het eerste
licht komt jouw
silhouet tot leven
strak aangegeven
tot warmte accenten
geeft aan het speelse
jij kleurt uit
net geboren wit
naar scharlaken rood
lacht uit
pure vitaliteit
je tanden bloot
ik moet je laten…
Daar ginder, al over de heide
poëzie
3.0 met 17 stemmen 2.314 Daar ginder, al over de heide
daar ging ik te morgen een gang,
mijn voeten liepen zo blijde,
zo blijde klonk mijn zang.
Doorzichtige wolken, ze gleden
en weken àl wijder en wijd,
àl schoonheid omhoog en beneden,
àl zomerheerlijkheid.
Hoog-open de lucht met het gouden
gewemel van het zonnelicht, fijn,
en rustig de wachtenden wouden
en…
zandstorm
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 37 rood scherp woestijnzand
schuurt en fluit langs oren heen
de wind dirigeert...
en de Sahara beleeft
een wild natuur fenomeen!…
Omvallen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 126 hij praat
hij zwijgt
met de wind
soms groeit hij
niet tot in de hemel
is zijn grens bereikt
hij bezwijkt
zijn wortels aarden
niet meer
hij buigt zich neer…
Mijn leeuwerik
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 50 De leeuwerik verschijnt
in zijn wisselende coulissen
uit de dauw ontstaan uit
sterren en een mateloze maan
de zon als vaste toneelmeester
schenkt hem een open doek,
als een triviale meerwaarde
van een tijdloze repertoire
in een adoratie met een
hartstochtelijke zekerheid
uitnodiging met zijn opvoering
gratis opgevoerd, als toegift…
NATUURLIJKE MONUMENTEN
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 50 Moeders en bomen *
verdienen monumenten
natuurlijk geen beginnen aan
- er zullen te veel van komen
en daarom maakt iedereen
voor zijn moeder een
monument in zijn hoofd
naar eigen wens
dat staat niemand in de weg
en blijft altijd staan
bomen vallen om –
als ze goed ziek zijn
of slecht geworteld –
door de wind
leggen zich neer…
De buitenkind kleuren
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 66 merkwaardig
toch hoe warm
wit licht je huid
goudbruin kan
kleuren van binnenuit
als zon gemeden wordt
door parasol of zomerloof
verschieten toch de
meeste stukjes bloot
naar alle variaties rood
pijn waarschuwt te laat
voor het goede medicijn
tegen verbranding
verkoelend smeren hoef
je niet meer te proberen
toch straalt jouw lach…
Zegeningen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 42 De ochtend is zeer fraai met de magische zon
en de blauwe lucht waarin vogels
de morgen wakker fluiten.
Het is fascinerend, hoe de dag begint.
De deuren zetten we langzaam open, om de warmte
te kunnen ontvangen.
Het ontwaken in stilte is verbazingwekkend, genietend van de kleur van de natuur.
De koffie staat te pruttelen,
zodat…
ongesteriliseerd
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 254 Het is de middagzon
die keet schopt
en striemen licht spettert
de goesting uit haar bekken strooit
het is haar lust
die de einder raakt
en alles van goud maakt
met de dood in het onderpand
zoogt zij met haar borsten
de glorie
in de mond van het leven…
Deze morgen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 51 Als de maan wegvalt,
wandelt mistig
de morgen
mijn waken in
(zij
slaapt nog).
Het is stil buiten,
geen merel
roept zijn gebied uit.
Is er nog wel een wereld
voorbij de ramen,
nu de huizen achter ons
schimmen van zichzelf zijn?
Het werpt een deken
van grijsheid
over de kleuren van mijn droom.
Ik gaap, rek me uit
en laat de kleuren…
Koor
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 97 De oudste taal ter wereld
Klinkt sinds mensenheugenis
Met pasen noch met kerstmis
Wat op zich geen leugen is
Het gemis aan kerklatijn
Doet velen terugverlangen
Naar pracht en praal der kanseltaal
Gregoriaanse zangen
Het zijn de opgezette kelen
Die zoetgevooisde klanken kwelen
Van blauwborst nachtegaal en merel
Wijsjes die geen mens vervelen…
Stilleven
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 33 Als er één stilleven schoon is,
dan is het er wel één met
de fascinerende zwanen.
Weinig of geen KLM in de lucht,
maar de zwanen kwamen met
een prachtig machtsvertoon uit
de startblokken.
Het is schitterend, wat brengen
ze een kracht teweeg met hun
enorme vleugels.
Uitzonderlijk mooie dieren
in een stilleven op een foto
kunnen krijgen…
Hart
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 62 Vol hart
uitgezaagd uit stam
van geknotte wilg
door kunstenaar
de holle vorm verwerd als uil
door hart heen plas
waarin zwanenpaar zwemt en koost
straks met kroost
doorboorde geknotte wilg
hoe jij gewillig
leven blijft jaar na jaar…
roodborstje
hartenkreet
5.0 met 4 stemmen 92 ik volg zijn doen en laten
vanuit mijn keukenraam
de tuin lijkt op een vogelhuis
met de vele kastjes en fonteintjes
een klein bruin vogeltje op de grond
lijkt ietwat sterk verward
het huppelt onrustig tussen struiken
en is ook schichtig voor de kat
het scharrelt als een dolle kip
met zijn kleine sterke pootjes
de slappe grond gaat wat…
Regen helaas
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 51 Weer regen helaas
zegt het nieuws op tv
daar zit ik wel mee
na al die droogte
ze hebben geen benul
zijn niet op de hoogte.
Regen is gul
donker en rul
midden in lentegroen
ligt de grond open
was eerst nog stoffig
geelbruin stuivend spul.
Niks regen helaas dus
regen is zege
voor het gewas
stedelingen
zeggen domme dingen
dat geeft…
Kabouter
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 55 Westerwolde slurpt regen
dorstig, plassen op de wegen
gras kan er weer even tegen
dor en geel als het al was.
Het gorgelgargelt in de goten
sijpelt door in droge sloten
Poes blijft thuis, krijgt natte poten
stof wordt modder, paden dras.
Op de keien spettert water
in de regenton geklater
onder het afdak staat er
kabouter in zijn natte…
Water het nieuwe goud
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 41 Water het nieuwe goud
want wat heb je aan echt goud
als er geen water, leven stroomt
we zien het toch aankomen
vandaag wat druppeltjes regen
na zes weken strikte droogte
al twee natuurbranden gehad
tientallen worden nog verwacht
en verdroogde landbouwgronden
Covid 19 is het onzichtbare virus
water is vooral zicht- voel- en
tastbaar,…
Homo sapiens natuurlijk
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 89 De mens die denkt,
dat hij superieur is.
Homo sapiens.
De mens die gelooft,
dat hij regeren kan,
over de heersende natuur.
Mensen hebben vijanden nodig
om mensen te beschermen.
Met beschermingsmiddelen.
Tegen onkruid en ongedierte.
Zo controleren mensen de natuur.
Wanneer een nieuw virus reageert
beschikken we niet over vaccins.
Blijven…
MENSEN ZIJN ALS BOMEN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 78 mensen zijn als bomen
ook zij hebben hun stille dromen
bij ons gaat de vervulling soms veel te snel
maar een boom heeft tijd
en gebruikt haar wonderwel
om daar waar ze wil te komen
en haar geduld raakt ze zelden kwijt
lopend over het brede bospad
zie ik hun takken naar elkaar reiken
o zo menselijk als wat
het proberen een overbrugging
van…
Wonderen
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 86 Een regendruppel,
die gelijk een oceaan is.
Stofjes,
waaruit een mens bestaat.
Goddelijke gedachten,
die uit het niets verschijnen.
Innerlijke stilte,
die ook in herrie woont.
Goed beschouwd zijn het wonderen.
Zoals een hond die blij blaffen kan.
Zoals vanzelfsprekende woorden
mensen raken kunnen.
Zoals druppels ritmisch druppelen
uit…