inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 70.911):

Deze morgen

Als de maan wegvalt,
wandelt mistig
de morgen
mijn waken in
(zij
slaapt nog).

Het is stil buiten,
geen merel
roept zijn gebied uit.

Is er nog wel een wereld
voorbij de ramen,
nu de huizen achter ons
schimmen van zichzelf zijn?

Het werpt een deken
van grijsheid
over de kleuren van mijn droom.

Ik gaap, rek me uit
en laat de kleuren
opnieuw toe.

Deze morgen
(terwijl zij nog steeds slaapt)
maak ik mijn eigen huis.

Buiten wordt de komende zon
geroepen
door een dappere merel.

Schrijver: John Loopstra, 6 mei 2020


Geplaatst in de categorie: natuur

Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 51

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)