Alle inzendingen over school

Leraar legt de de tafel van twee uit met het vijfstappenplan…

Och, mijn geleerde boeken, Trezoren onzer taal, Geef me oorlof, dat ik buiten Eens eind'lijk ademhaal. Die taal- en spellingskwesties Zijn nuttig ja en fraai, Maar 'k word daarvan ten leste Zo akelig suf en saai. Geef me oorlof, - och, daar buiten Wenkt mij de zonneschijn. 'k Moet, waar de vog'len fluiten En lui en ledig zijn.…

Het was in een oud schooltje, en de ramen waren hoog, dat zich de schaduw van een man tot in de lichtkring van oud stof voorover boog. Linden, kinderen in een onverstaanbaar nieuwe taal, herkenning van een uitzicht bij het raam; en binnen trekt het pleisterwerk zijn eigen krijtkring in een oud lokaal. De schim van lang verloren leven kan…

De klas is kaal, de paar tekeningen aan de wand zijn stuurs gekleurd met een bevroren hand. Een kluizenaar die wacht op een verschijning, zo staart hij op uit het correctiewerk. Zij zijn de vogels die niet in zijn landstreek horen - dwaalgasten met geesten om de geest te storen. Het komt nooit goed, hij zingt niet met ze en de…

Hij die, - uit vrije keus - , En in zijn achter kamer, Met hoofdpijn als een hamer, En volgestopte neus, Met klemming op zijn water, En lusten als een kater, En met een stijve nek, En vijf gebroken ruiten, En deuren, die niet sluiten, En 't Pootje* in zijn kuiten, Er uitziet als een gek; Is min nog te beklagen Dan hij, die drie paar dagen…

Iedereen maakt fouten in het leven je ouders, jijzelf maar ook jouw school. Sommige fouten zijn te vergeven maar van sommige schiet je vol. In de tweede klas werd mij afgeraden Duits niet in mijn pakket te nemen omdat ik het niveau niet aan zou kunnen. Ze zeiden: ‘’Misschien krijg je met Biologie geen enkele problemen’’ maar besloten mij een…

Op hoge poten stond het voor de klas met platen door de juffrouw aangewezen en letters om de namen mee te lezen alsof je niet vanzelf zag wat het was. Het lam had van het vuur niet veel te vrezen, de schapen stonden grazend in het gras. Als letterkundige begreep je pas dat mies geen jet en jet geen mies kon wezen. En 's avonds met…

op school hebben wij sinds kort geschiedenis de juf vertelt ons iedere week over alles wat geweest is over wat opa's en oma's en hun opa's en oma's vroeger deden en hoe zij soms onder oorlogen en aan besmettelijke ziektes leden overal heeft zij plaatjes bij en vaak ook filmpjes met geluiden zoals over de 80-jarige oorlog met het spaanse…

Screenagers als alfabeten met hun digi-rijbewijs leren op de basisschool tekstvaardig programmeren maar selecteren eerder het door hen geprefereerde; storm van beelden consumerend maakt hen quasi-wijs ze zien wat virtueel is aan voor 't rijk van het reële. Aanhangers der digiworld, millennials op reis, aanbidden in miljoenen…

Zwijgend zwoegend zitten examinandi op vragen en opdrachten hun hersens te pijnigen zonder confidentie om met intellectuele krachten de eindstreep definitief te passeren na jaren van woordjes en wiskunde leren. Een stoel kraakt luid, als die ‘t maar houdt. Een pen krast rigoureus door een grote fout. Een kandidaat vraagt om meer papier…

Na studievoorlichting van hun keuzerichting rest níets deze lichting der onderwijsstichting aan huiswerkverplichting, mentale ontwrichting geen zalenverlichting, lokaleninrichting nee, van die stichting hoeft er geen gedicht in, het legt geen gewicht in de vermaledichting van score-ontwrichting door cijferoplichting -…

Getuigen van een treurig stemmend feit, onbarmhartig staande in 't gelid: resultaat van één jaar ledigheid of domme pech, aan 't einde van de rit? Het proces voorafgaand aan de kwelling van kansloos voor een zes, maar wel een vijf, heeft in het eindexamenjaar geleid tot speculaties, als proef op de helling. Advocaten mochten niet…

De ganse bijt is in de ban van de ultieme grand finale, straks slaan ze hun vleugels uit na ploeteren zonder te falen - vogels van dezelfde veren, die tot steun zijn voor elkaar om naar vermogen te presteren, week in week uit, in vijf, zes jaar, vogels van dezelfde soort zich voegend naar saamhorigheid, die elkaar niet licht verstoten…

De kinderziel was toen nog iets om ondeugden van af te wassen en schoon als Onze Lieve Heer van school te laten gaan met niets dan liefde te laten beginnen aan de puberteit Een mooi ideaal, mijn leven te geven voor de mensen en de hemel en vrede op aarde Bereid om me op te offeren lag ik onbeschermd als een lam onder de blote blauwe…

Aaltje en Aagje van 'Het Zuiverste Water' klappen uit de school...…

bordewijk met bint en literair taalgevoel gestaafd met de sint naar de vierde klas mijn broertje gaat over ik ga met hoornik spijbelend van school het feest der herkenning met een bloemlezing op het lyceum verliefd op juffrouw wiewel gouvernante frans hoe schoon is god gewassen en gemangeld op de schoolbanken zondag verzucht…

Ik zou sam hawkins Weer levensgroot willen zien Als na schooltijd Lessen in het gras Meester koolmees gaat voor Een klas met mussen Tussen de ballen Atlanta achterna rennen De rietlanden in In de volle zon Voorlangs de schoolramen Meeuwen en bootjes Mexicaanse hond Op de wereldontvanger Papa met koffie…

Eruditie Zo zou het kunnen zijn. Inspirerend inzicht informeert en eloquent geformuleerd gegoten in hongerend gehoor een bijeenkomst op het forum van wijsheid, zich lavend aan deze bron, een revelatie als een rijzende zon, velen zich koesterend in diens schijn. Ja, zo zou het kunnen zijn. Een man, een vrouw, alleen een stem om…

Het zeer gewaardeerde en gerespecteerde nieuw pedagogisch-didactisch concept Heeft ruim tien jaar geleden - ik weet het nog goed en herinner het mij nog als ware het heden - Van buiten de muren van mediatheek en computerlokalen zijn intree gedaan In de hoofden van scholen -bestuur en rectoren - en is, op advies van externe actoren (…

Waar treurige blokkers in hun cel voor 't schrikkelijk examen waken, en zich van 't zoete leven een hel, ja zich een helle van 't leven maken, wij, minnaars van het blijde lied, daar zijn wij niet! Maar klinkt aan ons oor een feestakkoord, een vreugdig en ongebonden zingen, een schaterlach, een geestig woord, een luid en prikkelend…

O jongens, zeg je prevelementjes, de geschiedenisleraar komt binnen. Op de mutor is slecht nieuws voor doven en horenden. 'Er is een schuchtere rede die wij afschaffen.' De realiteit sloopt de mogelijkheden. Met de strekking naar de speelvelden; welk gevoel roept het product op? Ouwe Truffoto heeft de mutorreclamebron geslagen, Kemp rimpelt…

Jonge meisjes, korte rokken Losse lange blonde lokken Grote stappen zij aan zij Lopen lachend op een rij Meisjes van de H.B.S Gaan als schapen naar de les Denken over sommen na In de mathematica Wonderogen als violen Achter wimpers weggescholen Kijken naar de lucht misschien Om er iets geheims te zien Meisjes van de H.B.S Gaan als…

Gij zegt dat het zeer dom is, Dat ik geen som kan maken. Dat is wel zo, mijnheer, Doch ik stel u ook een vraag: Stel het leven x en God de ij, Kunt gij uit dit probleem geraken?…

Niets Ik voel mij niet thuis Heb geen speelgoed Niets Moet vrienden zoeken Ben alleen Alles wat mijn droom is Komt niet uit Niets…

In mijn herinnering blijft zij altijd een kind. Zij viel niet op. Zij was niet bij de slimste en niet bij de domste leerlingen. Niet bij de grootste en niet bij de kleinste. Zij blonk uit in lopen, maar dat deden we niet vaak. Ooit hield zij een spreekbeurt over de kikker. Zij stond kaarsrecht voor de klas, met haar handen geen raad wetend.…

Zij daalde de grote schooltrap af, lichtjes, lenig en vlug - de wind woei haar dunne rokje op, haar hand sloeg het terug. Doch sneller dan die fijne hand was de koestrende blik mijner ogen: zij keken en zagen een schone lijn, die een kunstenaar tot een refrein heeft bewogen.…

mijn straat is nog doorlopend te bezoeken haar stenen hebben alles doorstaan lantaarns, stoepen, winkels op de hoeken alsof ik niet ben weggegaan mijn school is heel dichtbij gebleven lokalen vol leven, net als toen ik blijf er graag komen, al is het maar voor even waarbij ik haar dan vol heimwee zoen mijn ooit, tot bijna tastbaar verworden…

verlegen ondergedoken in mijn blote kont bij het vluchten geraakte ik niet eens de grond bij het duiken mijn zwembroek verloren na een supersprong van de grote toren nochtans, ik was een gewaarschuwd man men zei: spring nooit zonder … twee zwembroeken aan!…

Zestien. — Ik liep de poort van Hageveld uit in de rij. Seminarist. Dat ging op zondag zo: twee uren welgeteld de lanen door. Het heette wandeling. Zo kwam ik voor het eerst in Groenendaal. Het breedste pad: wat was het op het spoor? Ze marcheerden zo’n beetje allemaal. Maar ik keek steeds tussen de bomen door. Midden juni geloof ik dat…

De penhouder wordt magnetisch uit mijn grof onbehendige rechterhand vandaan aangetrokken door de me verboden linker, daarmee zet ik tussen horizontale lijnen alle diagonale beginnersstreepjes als regen de verkeerde kant uit. Juffrouw Koster, choco ladebruin kleed, solide schoenen, mepmeetlat, stapt hoogrood van achter haar lessenaar,…