3119 resultaten.
Nachtleven
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 107 Wanneer ik de slaap niet vatten kan,
ga ik naar beneden, steek een kaars aan,
en ga aan tafel zitten.
En luister, naar het bewegen van de tijd.
In het suizen in mijn oude oren.
In het stromen van mijn adem.
In het tikken van de klok.
Ik zie, hoe dode dingen leven.
In kleuren die kleuren gaan.
In de nerven van de tafel.
In tulpen in een…
Een frisse duiker
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 169 Het nieuwe jaar we duiken
er weer in. Bij weer en
wind, een nieuw begin.
Met frisse tegenzin is daar
de zee. Het te water treden,
en het deinen op de eerste
golven van 2016 mee.
De eerste confrontatie met de
koude vloeibare zilte minerale
waarden, waarvan er ons zoveel
omspoelt op de ganse aarde;
prepareert de mens met pit op de
tijdingen…
Ik ben van die tijd
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 91 Ik ben van die tijd;
van voor deze tijd.
Ik heb geen spijt
te hebben geleefd
voor deze tijd.
Want de tijd voordien
heeft mij ingewijd;
en de tijd van nadien
heeft mij van zijn
beklemming bevrijd.
Ik ben van die tijd;
zonder voorkennis van
deze tijd. Ik heb de
uitkomst van deze tijd
niet voorbereid; maar
de gang haar te beleven…
Ook dit jaar
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 213 Tot in lengte van dagen
klinkt een lied zonder woorden
als tongen versmelten
beweging gehinderd
denken bemoeilijkt
het onnavolgbare komt
zoeken naar ruimte
vragen die blijven
sprakeloos omzien
roepstem die wenkt
uit glazenhuizen.
Loze blikken gewisseld
de stille wensen
het blind verlangen
naar wat was verloren
geen zekerheid gekregen…
De tijd vliegt
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 137 De tijd vliegt.
Maar wat niet liegt
dat is de tijd.
Een oud jaar raakt
zijn verleden kwijt,
dat hem ontnomen zal
worden door het
nieuwe bewind. Het omzien
naar geleefde tijd wordt
door de toekomst even verblind.
De tijd vliegt.
Maar wat niet liegt
dat is de tijd.
Het oude jaar torst
een zandloper met vlijt,
die iedere laatste korrel…
tijd
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 253 ze gaan de tijd voorbij
de tikken van de klok
het was maar even nu voor mij
toen ik van later schrok
het verleden wordt steeds langer
de toekomst daarentegen niet
eeuwigheid maakt mij nog banger
omdat men daar geen eind in ziet
zit het er voor mij nu op?
of krijg ik nog respijt?
voor mijn gevoel ga ‘k in galop
en ben de tel der dagen…
We zullen wel zien!
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 158 Tegen het einde van het oude jaar,
voel ik aandrang om terug te kijken.
Vlak voordat het nieuwe jaar begint,
heb ik zin om vooruit te willen zien.
Als niet-roker rook ik graag een sigaartje,
om het leven beter waar te kunnen nemen.
Dan wordt het weer tintelfris in onze kop.
Wanneer we niets doen en aandachtig kijken,
lossen ook problemen vaak…
Brekend in een kus
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 70 Door de schaduw
in mijn rugzak
besta ik niet, al
was het maar voor
even de dorst gelest
uit de tijd van gisteren
voortgestuwd en
aangevuld met andere levens
blijft hij mijn vriendin,
zwanger van een aanstormende golf
eerst veraf, nu angstig dichterbij,
wie niet wil winnen,
heeft al verloren,
kom aan mijn borst
spat in mijn…
Blijvend van aard
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 176 Kolos was mijn naam
uit 't diepste van de aarde eens gewrocht
de handen groot, vol kracht en faam
en staande met de armen wijd geheven.
Beschutting bood ik wie het zocht
voor zonnesteek, of storm en regen
en vele wegen hebben naar mijn staat geleid
symbool van kracht en moed, om naar te leven.
En meende altoos er te kunnen zijn
als vorst…
Tijd
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 142 Minuten gaan aan mij voorbij.
Mijn tijd woekert, zo het zij.
Spijt dat zij zo zinloos aan
mij voorbij kan gaan, verspeelt
zij iedere reden van bestaan.
In gedachten denk ik dat zij ook mild
kan zijn. Dat zij niet immer scheidt
met pijn. Ik wil op de wijzers van de
klok kunnen vertrouwen. Mijn tijd aan
hun wijsheid toevertrouwen.
Uren worden…
Tijdstrap?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 71 Verworpen
in de strijd,
geen doel dat
het middel heiligt,
we worden door
onszelf gestenigd,
oneindig traag
door tijdsbeelden gepijnigd
rollen de vurigste stenen
aan om in de laatste
uren tegenover elkaar
te staan, vonken bloed
en hoop
die samengaan
in de samenloop
van eb en vloed
van nog te
verkennende structuren…
De tijd
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 145 In de toekomst ligt de tijd verborgen
ongedacht en ongezien
met kleine of met grote zorgen
een helpende hand misschien
De natuur kan zich ontplooien
zonder tijd
geen rol voor de klok
dat is het mooie
Voor ons ligt een zee van tijd
die wij met ons schip bevaren
neem als bagage wat hartelijkheid
deel het uit en niet te lang bewaren…
Een levenslange dag
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 112 Wie één gewone dag beleeft
als één heel leven,
beleeft een ontdekkingsreis.
Gewoonten? Vergeet ze maar!
Sleur? Wat is dat nou weer?
Wat is er gewoon aan wakker worden
alsof je opnieuw wordt geboren?
Wat is er normaal aan inslapen
zonder dood te gaan?
Eén gewone dag is een unieke mix
van doodgewone dingetjes,
van gebeurtenissen en ontmoetingen…
afgesneden vinnen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 78 op tijd recht de rug het verhaal
dat bij nacht doorregen is van diepe
wentelingen, repen van hangende dromen
sloffen mee op de restanten van een late geeuw
oogleden tossen om de wijn die als
een surrogaat het laatste beetje rood weerkaatst
aan het gehemelte dat de dag weerstaat
met het ontkurken van alle beleden raad
die weloverwogen werd…
Een nieuw jaar
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 148 Uren, dagen, maanden, jaren
vliegen hard voorbij
wat zal de tijd voor ons bewaren
tranen of weer blij
In de tijd ligt het verborgen
wij vliegen er door heen
met kleine of met grote zorgen
samen of alleen
Laat de hoop steeds overwinnen
alle tegenspoed ten spijt
iedere dag met kleur beginnen
geef goede invulling aan de tijd…
Meer dan een Meer
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 101 Wanneer meningen me hebben verward.
Wanneer het in mijn kop gaat gisten.
Wanneer ik ben vastgelopen op mijn pad.
Dan wil ik weten wat de wijzen wisten.
Weer verlang ik naar dat stille meer.
Daar ga ik zitten op een houten bankje.
Het water stroomt er als mijn eigen leven.
Onzichtbaar blijft de geheime levensbron.
En toch, wat troebel is…
Ten dode toe
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 186 De mus tjilpt
precies als toen
ik kleuter was.
De zwaluw lijkt
als twee druppels water
op die van mijn jongensjaren.
De mees vliegt
onveranderd
doorheen mijn leven.
Alleen ikzelf,
dacht ik
vol zelfbeklag,
evolueer
ten dode toe.…
In de waan van de dag
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 162 Hoog boven de waan van de dag,
vliegen vogels naar de horizon,
waar geen mensen onrustig jagen.
Diep onder de waan van de dag,
stromen ondergrondse rivieren,
waarin dromen zwemmen naar de zee.
Voorbij de waan van de dag,
dromen zieners over de toekomst.
Kinderen fantaseren met hen mee.
Middenin de waan van de dag,
bestaat de toekomst…
Alledaagse blues
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 97 De dagen zijn allen eender;
de zon komt op
en gaat weer af,
verdwijnt achter een horizon.
Wij sjokken naar de auto
en ons werk.
Eten wat en kijken tv,
om altijd te laat ons nest
weer in te stappen,
alwaar wij verzuchten in ons kussen,
en die verdraaide wekker zetten.
Zo sjokt heel het leven
aan ons voorbij,
en tekent het tekort aan…
Volmaakt?
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 120 Gisteren, ach wat waren we nog jong
alle horizonnen met iedereen te delen
alles schijnbaar in het gerimpelde water
wat uit het toekomstbeeld ontsprong
het oude en het nieuwe tijdloos te strelen
het kwetsbare van eindigheid te ontdoen
laat ons nog even los bestaan van alle
weelde van het onmogelijke niet alleen te zijn
zo arm en weinig zodat…
Tezeer verleden
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 128 Je zegt me
dat ik teveel in het verleden leef,
je overdrijft het zelfs
en je zegt dat ik enkel nog in het verleden leef.
Ik geef je geen ongelijk
en met schaamte op mijn bolle bierwangen
constateer ik inderdaad hetzelfde.
Het heeft me allemaal zoveel pijn gedaan,
dat ik er niets meer aan durf toe te voegen.
Ik ken de gevolgen, ik ben…
Nafta
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 90 dit verleden herkent zijn
stemmen, verdooft het
licht tussen morgen en
avond, met handen die
houden, met daken die
het onweer weren. Dit
huis behoudt zijn muren,
ook als het kraken van
zijn vloeren de voegen
vult tussen de tijd en het
heden. Nog altijd posten
we brieven, openen we
deuren, 2x bellen, sluiten
we het boek, verdrinken…
Achter de heuvels
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 144 Achter de heuvels
van mijn dromen
staat een huis
vol zomerbloemen
en in de tuin
de beukenbomen
van mijn jeugd.
Gefilterd licht
zachte rust
als een moeder
in een leunstoel
voor het venster
ouder wordend.…
Grijze avonden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 87 Avonden van grijze saaiheid
onder het schijnsel van een
schemerlamp. Gesprekken
gaan vaak over hetzelfde;
blinken niet uit in hun originaliteit.
Plichtmatig wil men wel weten
hoe het met de ander gaat.
Maar belangrijker is de vraag,
wat zullen we vanavond eten;
en hoe de voetbalclub er voorstaat.
Het weer en andere oppervlakkigheden…
Toekomst
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 228 Als ik mijn rug
naar de toekomst keer,
heb ik geen oog
voor het zwarte gat
dat ik vrees.
Wandel ik langs
succes en falen,
langs vrienden, vreemden,
vrouwen.
Leeft mijn vader nog,
geloof ik in verzoening
en verlossing.
Geloof ik
in een toekomst.…
De nacht, het duistere hart.
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 104 Een duister hart, waar de misdaad
tiert. De zedeloosheid niet begrenst
langs de rand van de betamelijkheid
giert.
Waar lichtekooien te koop zijn;
voor zij die wanhopen de hoop zijn.
Waar studenten bij het nachtelijk
ervaren de zorgen voor de toekomst
voor de morgen bewaren.
Waar de ziel van het burgerfatsoen
ieder greintje verliest…
sterrenstof
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 242 hoe licht moet
men zijn om
aan de aarde te ontsnappen
hoe ver zal
men gaan om
de horizon te bereiken
hoeveel honger
heeft de zon als
zij de planeten opeet
hoeveel as
is nodig voordat
de zon een ster wordt
hoeveel jaren
duurt het voordat
de oceanen verdampen
hoe pijnlijk
is de sterrenstof waaruit
we gemaakt zijn…
Rimpelloos
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 107 kijk, daar vlijt zich een vlakte, restant
van spiegelende schaduw, achteloos
gedrapeerd over dekzandruggen uit
een tijd dat je de weg kon kwijtraken
zoals de bomen in de stad, de zwarte
rafels aan dooraderde gaten, alsof
waterweefsel in ijs gegoten is, lawaai
in achtergrond begraven, mijn muren
met behang geblindeerd, de velden
kort…
Toekomst
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 137 Op weg naar de toekomst die
ook morgen nog zal zijn. Die
zich verenigt met duizend en
een wensen. Die verborgen
blijft zolang het leven er
zal zijn. Die koestert een
hoop zonder grenzen.
Op weg naar de toekomst,
zoals een trekvogel op
zijn vlucht. Zoals een zoeken
naar warmere oorden. Zoals een
zwerver die warmte nimmer
elders vond…
Rekenen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 156 Het valt niet mee
Om 50 jaar te zijn
Omdat ik die 50
Niet kan voelen
Ik ben het wel
Een halve eeuw
Maar o zo fris
Nog vol met vuur
En leuke nieuwe doelen
50 jaar
Het klinkt zo oud
Voor velen het moment
Om na te denken
Wat ze nog willen
Wat nog kan
Ik wil er zelf
Geen tijd aan schenken
Ik voel me jong
Nog redelijk sterk
Sta midden…