Alle inzendingen over welzijn

Verwacht geen winkelstraten, drukte blijft daar in het midden, tevreden zijn de mensen.. gebleven ja zij begroeten elkaar, vertellen hun belevingen met Brabantse tongval en vernipsen zo hun tijd bij de Gouden Leeuw met haar vertrouwde klanten zo streekgebonden, zo grenzeloos wijd deelt men een gemeenschappelijk gebruik van kostbare eenvoud…

De hitte is geweken langzaam schud ik me uit zowaar er is nog leven om weer aan te pakken wat te lang is blijven liggen in plaats van moeizaam in standby voelt het weer 10 jaar jonger…

Ook dit jaar weer, het is twintigtwintig, heeft het ongeluk bij ons aangeklopt. Gelukkig waren we niet thuis. Ontelbare mensen zijn gespaard gebleven. Hun huizen hebben geen vlammen gevat. Op een haar na heeft corona hen gemist. Veel is niet gebeurd wat mis kon lopen. We zijn nog steeds niet doodgegaan. Geluk wordt ook vandaag geboren.…

De hitte verlamt genadeloos letters worden geen woorden woorden vormen geen zinnen wat overblijft is niet meer dan wat gesmolten inspiratie wachtend op creatieve stolling als de golf eindelijk bedaart…

Mijn vrouw en ook de tuin krijgen wat zij verdienen mijn dagelijkse luim. Als regen valt voorkom ik overmaat bij warmte breng ik koelte les hun dorst, verzorg hun zonnepijn. Beiden doen graag iets liefs terug wat dat behelst, is nog geheim misschien vertrouw ik het u toe, maar doe het, vele strofen later... U leest en denkt, zie ik…

Ik schrijf niet echt voor oudjes, maar vooral voor zij die met wat geluk in liefde en het leven nog ouder mogen worden!…

Het leven dat mensen leiden wordt spontaan gevoed door ware werkelijkheid. Bemin dus al uw zinnen. Hoor, zie, ruik, proef en voel. Heb lief. Het leven dat we lijden voeden we hoogstpersoonlijk met angsten en verwachtingen. Uw zinnen verwachten niets.…

Zon in het gezicht Vlinders vliegend in het felle licht Bloemen verspreiden geuren Een natuurtuin vol kleuren Bloemen spreken het innerlijk aan Als de kelken open gaan Genietend in de tuin rondwaren De neus zal geuren vergaren Kleuren spelen met het gemoed De roos is als een warm hart in vurige overvloed De orchidee, daar speelt liefde…

Alle dagen dronken zijn is ook een manier om uw saai leven even te vergeten al komt het steevast terug en zomaar blijven drinken om dat saai leven te vergeten dat steevast terugkomt -is zelfmoord- op een vloeibare en zachte manier geen mens die daaraan twijfelt en toch...…

Lopend door het park vol uitgelaten honden wordt de bloemengeur doordringend overweldigd door de lucht van poep en pies…

Met alle wind mee is het goed lopen op de top van een golf zolang je maar naar voren kijkt…

vroeg in de morgen... is de kachel aan 't geven warm en knus in huis de kat ronkt... en ik met de voetjes op de stoofbuis!…

Toen ik nog mijn vader diende zoals je ook God de Vader dient diende ik ook graag de samenleving door mijn bloed te gaan geven (1974) mijn vader Gerrit Jan gaf meer dan 25 jaar en kreeg een plaquette ik kreeg een reversespeldkruisje na 5 jaar bloed geven (1979) maar toen kwam aids, hiv (1984) werd ik primair als homo uitgesloten om…

Zaliger kan ons leven niet worden, dan zitten op een bankje, in de zon. Spontane gedachten zien komen, en als wolken voorbij zien drijven langs een wolkenloze hemelweg. Zaliger kan ons leven niet worden, dan mijmeren en weer vergeten. Dan ophouden met weten zonder vergeetachtig te zijn. Zitten op een bankje in de zon. Eenvoudigweg aanwezig…

In Utrecht de eerste geplaatst Geïsoleerde zorg- instelling voor een face-to- face contact Tussen patiënt en familie Naar een echt weergaloos idee van kankerpatiënt Paco V. €28.000,00 gecrowdfund voor QUARANTAINERS twee compartimenten door glazen wand gescheiden Eigen entree Intercomsysteem Een modulai- re inrichting waarbij…

Niet door grof geweld wordt onrecht neergeveld, maar door zachte krachten die rechtvaardigheid verwachten.…

Zonder vastigheid lijken dagen op elkaar de laatste weken Soms weet je niet meer welke dag het ook weer is je mist van alles maar dan denk je weer wat ben ik toch een zeikerd gezond en zeurend terwijl elke dag duizenden mensen doodgaan of erg ziek worden de tijd van afstand zal nog wel even blijven ongewoon gewoon…

Wilde lekker relaxed een stukje fietsen in de zonnige blije lentenatuur maar velen hadden ongeveer hetzelfde idee racefietsen scheerden rakelings langs motoren en brommers scheurden brullend, knetterend en stinkend voorbij heb toen maar razendsnel het hazenpad gekozen de fiets ergens neergezet om een stukje te wandelen met een frissere…

alleen jij en ik een dierbaar moment met jou die mij kent gedachten razen aflandige windkracht elf wandelend met mezelf ik heb je lief je biedt perspectief stelt gerust alles mag ik achterlaten je spoelt het weg als ik je dankbaar gedag zeg is de wind gaan liggen…

Op het grote marktplein dragen geluiden wolken van licht, de Laurenskerk zwijgt, een winterhoorn schalt verder van de standvastige toren en dichter bij de mensen ogen de straatklinkers verlaten hun aandacht krimpt, zij laat zich ook niet vragen op een mee wapperend doek Rotterdam dompelt zijn vreemdgangers om vrij hun eigen weg te gaan…

vergeet voor één keer de miserie verdrijf de pijn en het verdriet... speel muziek en zing een lied in tijden van het corona mysterie hallo mensen, hier een leuk bericht iemand komt je glimlach halen zie ze geven, zie ze stralen dus daarom trek een blij gezicht de velden open, de weide klaar wortels en zaden ontkiemen reeds bloemen en…

voetje voor voetje schoorvoetend snelwegen, wegwezen wandelpad stapje voor stapje modderschoenen schone lucht adem gehapt verdwalen moed in schoenen eind zoek terug naar start stap voor stap wegwijzers begaanbaar pad bonzend hart…

De maan loopt door de wolken, Zo zachtjes en zo snel; De kindren komen buiten, "O, knaapje, ziet ge 't wel?" Toen stak het kleine knaapje Naar haar zijne armkens uit, En wou het maantje hebben, En weende en schreide luid. "Ik kan het u niet geven: O, zo ge later, kind, Ook 't levensheil wou hebben, Dat men op aard niet vindt,…

Naast iedere wieg een fee. Moeder wringt. Vader knarst. De fee zegt: ‘Nou ja, we zien wel. Ik wil mijn voorspelling later graag preciezer formuleren.’ Aan de lianen die het licht ons toewerpt, zwaaien wezentjes van wezenlijk onbegrepen aard: wild, vrolijk, angstaanjagend ook. En geen zonsondergang om tegemoet te rijden, geen dagboek om…

In dit soort tijden kom je er langzaam achter wat belangrijk is…

Ik kijk even naar mijn handen En ik schrik Wat zijn ze oud Craquelé gebroken marmer Met vijf smalle staafjes hout Het verval is reeds begonnen In de herfst De winter wacht Als ik die ooit mag bereiken ’t Is een koude lange nacht Maar dan denk ik aan mijn moeder Die ’s de winter bijna door Nog zo stralend levenslustig Nou…

Alle spiegels liefst omgedraaid zodat ik niet telkens weer die ontmoetingen riskeer het onvermijdelijke overwaait Een perfecte demonstratie van ontwijkend gedrag zo ontloop ik dag na dag de noodzakelijke confrontatie…

Mister Corona, mediageile killer, leeg de gifbeker!...…

Ja, vroeger was alles beter” nou dat hoor je dan niet exact mensen zeggen maar wat kunnen ouderen praten over vroeger over de vijftiger, de zestiger, tachtiger jaren en die jongere ouderen over de negentiger en zelfs de super jongere over de jaren 10 van deze eeuw wat een enorme onzin, onwaarheid, onwerkelijkheid, want alles is nu in veel…

Op de bodem van het leven, In de diepte van het hart Rust de Weemoed En de Smart; Maar de Hope rijst er neven, In ’t geslingerd mensenhart. Tussen weemoed, strijd en hope Vliedt het leven snel voorbij; Waakzaam, werkzaam Wachten wij Dat het Raadsel zich ontknope, Wat ons korte leven zij.…