1018 resultaten.
Dus vredig de avond
gedicht
3.0 met 20 stemmen 17.772 Terwijl het laatste gedicht het tijdstip verteert
staat de maker geledigd op van zijn tafel
hij reinigt zijn vleesmes en kijkt uit het raam
op de sierbestrating zieltogen de bladeren
verlost van hun zomer, de windengel hurkt
in het eeuwige onkruid en wacht tot er tijd is
dus vredig de avond vol afscheid en oorlog
wereld waarheid en liefde…
Gezelschapslied
poëzie
3.0 met 16 stemmen 4.482 ‘Laat ons toch nimmer het leven vergallen
Door over steentjes en strootjes te vallen;
Hij, die te prikkelbaar is van natuur,
Wordt licht geschuwd als een lastig gebuur.’
‘Is het dan raadzaam naar slangen te peuren?
Brengt het geluk aan om alles te treuren?
Leert om ons heen niet de lieve natuur:
Leven is liefde, hoe kort ook van duur…
Ik blijf dichtbij
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 90 Wees niet bang
Ik blijf dichtbij
Dit gaat voorbij
Ik sleep je door de bagger heen
Naar de overkant
Pak mijn hand
Door de catacomben
Van de duisternis
Angst, verdriet
Verbintenis
Ik blijf dichtbij
Wees maar niet bang
Dit gaat voorbij…
Trauma
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 98 Die ijskoude hand
hield de luchtweg in zijn greep
door zout water overmand
lag ze laveloos op de valreep
Geketend door de zwaartekracht
Het onvermogen tot bewegen
Brand als het hellevuur van de hogere macht
Vormt littekens voor het leven
Zie daar, voor het oog zo klein
de resultaten van het rouwproces
Gewist in het uur van de maneschijn…
verborgen
gedicht
2.0 met 20 stemmen 11.179 verborgen
in een hoge kamer
met het uitzicht
op wuivende bomen
geprangd
tussen witte muren
het lange licht te vangen
voor de nacht gaat komen
gedompeld
gedurig
onder de duur der dagen
geduldig staan
als een paard in de avond
------------------------------------------
Uit: 'Herkenbaar als lente', 1981.…
Najaarszwoel
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 153 Donker hing de vlier te trossen,
koolzaad geel te geuren.
Tussen distels fladderden de witjes
Leverkruid en wilgenroosje broederlijk ineen
Kamille roerloos op het pad
afgewisseld met gedroogde paarden keutels
Ganzen vlogen op en krijsten,
pispotjes kropen hoog in netels,
in riet, in wat maar houvast bood
Oudgerimpeld de wilgenstammen, waaraan…
Gendergekte
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 152 Poes tegen Kater:
'Ik accepteer je niet meer als een Spetter.
Voor mij ben jij nu kat.'
Kater:
Nou, dan ben jij Poes-af.
Krijg je wel een kater...'
Zo neigen mensen naar de nieuwe rage:
verander als je anders bent,
word ieder gelijkwaardig.
Aldus verwende ontevredenen
die mikken op een hetze:
'Zet de natuur op z'n kop.
Verwijder…
Krijsende eeuwigheid!
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 135 Krijsend kwam ik ter wereld
Alhoewel het ook in de baarmoeder
Voor mij geen pretje was
Vader kwam te vaak en tot het laatst langs
Hoe ik dat weet?
Dat weet ik niet, dat voel ik!
En dat gaat veel dieper
Krijsend ga ik ook de wereld verlaten
Zelfs als dat met euthanasie is
Want dat is ook geen pretje
Vader in de hemel wordt er voor mij gebeden…
Observatie.
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 263 Zie ze schuifelen langs de rekken,
als een schaduw: grijs en anachroon,
volmaakt vergroeid met haar rollator
valt haar traagheid uit de toon.
En ook... gedachtenpauzes
die steeds langer worden, dat zie ik
wanneer ze hinderlijk en schuin
voor de zuivel stationeert
en wellicht denkt; wat doe ik toch verkeerd.
Thans aan de kassa
kijkt ze…
o nacht
gedicht
4.0 met 20 stemmen 7.759 O nacht, bevestig dat ik leef,
ontken dat ik gelukkig ben,
sta toe, dat de liefde mij bijstaat,
dat ik wakend het slapen herken.
Als ik van wolken en nevels niet weet,
als ik neig naar wat niet is te vangen,
is, wat mijn lichaam is, dood.
Nacht, ik kom om van verlangen.…
Vrede
poëzie
4.0 met 30 stemmen 4.121 Vrede, spreid gij uw zachte vleugels
Over de donkere aarde heen -
Over de moeden en de gewonden,
Over de duizenden, die verzwonden,
Over al de snikkende monden,
Die verbleekt zijn van geween!
Vrede, daal gij uit de lichte sferen,
Waarheen gij vluchtet voor deze wereldsmart,
Daal over hen, die u hebben verraden,
En over de dwazen, die op u…
Zorge, zorge
poëzie
2.0 met 18 stemmen 2.195 Zorge, zorge, bouw mijn huis,
Timmer, timmer, timmer,
Eerst uw kruis, dan uw huis...
Ach, een huis voor immer.
Zorge, zorge, weef het kleed
dat de dagen spinnen.
Eerst het leed, en dan het kleed.
Ach een kleed van linnen.
Zie, de nacht is zwoel en zwart.
Sluit mijn ogen, zorge,
Eerst uw ogen, dan uw hart...
Heeft mijn hart geen morgen…
Cyclus in de verleden tijd
gedicht
2.0 met 40 stemmen 14.583 Ik kwam gek uit de hoek.
Ik struikelde over mijn woorden.
Ik zei maar wat.
Ik wist niet wat ik moest zeggen.
Ik zei niks.
Ik sloot me aan bij de vorige spreker.
Ik had kapsies.
Ik was onzakelijk.
Ik had geen geld.
Ik had klamme handen.
Ik schaamde me.
Ik had geen geduld.
Ik was naïef met wijven.
Ik kon niet dansen.
Ik was stug.…
Hoop
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 135 Zingt ze mee
dan zingt ze zachtjes
fluistert haast
als briesjes wind
kietelend in mijn oren
die mijn ogen laten horen
anders dan ik zie
De lente komt eraan…
Bedzucht
poëzie
3.0 met 11 stemmen 3.227 Wat zou ik op doen? Leed en ongemak gaan lijden?
Zien, wat mij niet en kan verbeet'ren noch verblijden,
En horen wat mij spijt, en ruiken wat mij kwelt?
Neen, 't nestje waar ik lig is min noch meer gesteld
Als waar ik twee maal drie en nog drie maanden in lag,
Eer dat ik schreiend aan de tepel van de min lag:
Ik lig warm, ik lig dicht,…
Koffie
gedicht
2.0 met 17 stemmen 11.012 Ik was vier en viel met mijn scooter
van de trap met de marmeren tegels
bij ons in de woonkamer en ik viel
hard en met mijn hoofd omgekeerd op
de tegels en ik gilde en mama zag dat
er bloed uit mijn hoofd stroomde en
mama gilde en ik gilde en mama rende
de straat op om hulp te halen en het
deed nog steeds pijn en onze Egyptische
overbuurvrouw…
Idealen
poëzie
3.0 met 11 stemmen 2.010 'Mijn ideaal van zaligheid en deugd,
't Volmaakte, waar ik immer naar zal streven,'
- Zo spreekt de roos - 'is een kortstondig leven,
Vol kleur en geur en tederheid en jeugd.'
'Is dàt me een ideaal!' - spreekt de eik - 'Geneucht,
Te zien geslachten na geslachten sneven,
En eenzaam, boven lot en dood verheven,
Te staan in statige,…
Dorps-idylle
gedicht
3.0 met 15 stemmen 9.089 't Klaproosrood doekje om 't blonde hoofd geknoopt,
Voor 't huisje wit, door wingerd half verscholen,
Weegt op de handpalm 't meisje purpren kolen,
Lacht met den bruinen venter, eer zij koopt.
Oranje wortels, druiven als violen
Fluweelpaars, in blauwe dauw gedoopt,
Roodwangige appels, welig opgehoopt
En bronzen peren heeft hij aanbevolen…
Volmaakt gelukkig
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 109 Vrijdagmorgen half zeven
'k lig nog lekker in mijn bed
wat zal deze dag mij geven
niemand die mij iets belet!
Leef gewoon mijn eigen leven
Naast mij ligt mijn "snuitefruit"
't lijkt misschien wat overdreven
'k vreet je op met haar en huid!
Draai me om nog een kwartiertje
Mopsenmeisje lekker warm
Wat een heerlijk troeteldiertje
Dan gaat…
De zon schijnt
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 140 Ik zit op mijn bank
Het zonnetje schijnt
Door het raam
Naar binnen
Mijn ogen doen raar
Ik zie alles dubbel
Geeft me een wankel gevoel
Ik voel een raar
Sidderend gevoel
In mijn lijf
Alsof er iets gaat gebeuren
En toch
De zon die schijnt
En mijn gevoel zegt
Alles komt weer goed…
tot bloedens toe
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 214 je kunt je tanden poetsen
tot bloedens toe
toch borstel je het verval
niet zomaar even weg…
Wolkenluchten
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 236 Soms heb je dromen
van een betere wereld
zonder angst of pijn
Soms wil je leven
even geen ziekte of dood
alleen maar schoonheid
Soms wil je vliegen
tussen trekkende vogels
naar een paradijs
Je kunt slechts vluchten
in fraaie wolkenluchten
voor enige tijd…
Hoger doel?
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 87 Wij dachten nieuwe bruggen te slaan
de alle oevers van de wereld met
elkaar verbonden, soms opgehaald
waar alleen de liefde kon overschrijden
een krakkende huifkar met herinneringen
die de toekomst heeft geplaveid, de tijd
heeft ons ingepakt, verslonden in magere
tinten, als de wind door de haren strijkt
met littekens geschonden waarin…
Angst
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 101 Ik dans met mijn gedachten en ze
dansen ook met mij
We dansen in een wereld, in die
wereld zijn we vrij
Tot gedachten trachten te rennen
en ze rennen, rennen hard
Harder, harder tot ik bijna
doodvermoeid raak in mijn hart
En het rennen gaat naar zweven
en na zweven vliegen komt
en nu kan ik niet meer stoppen
want mijn dansen is verstomd…
Levensbad
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 65 Dagelijks drijf ik in het water.
Dan verander ik in een vis,
die zwemmen moet.
Dagelijks word ik een ander mens,
die geleidelijk lichter wordt.
Totdat ik weer grond voel,
waarop ik wankel loop.
Gelukkig verandert deze dag in morgen.
Dan draai ik de kraan weer open.
Dan zie ik het leven stromen.
Dan voel ik me als een vis.
Weer schrijf…
Bestaan
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 192 Je probeert de bezinning te begrijpen
nu het vallen van de herfst op zich laat wachten
de zon zich niet laat kennen, soevereine hemelplaneet
en je wandelt in het park met die gedachten
op een bankje sluit je de mijmeringen af
met een groet aan de werkelijke dingen
van het dagelijkse leven, zoals ze worden besproken
in het dagboek van de zomer…
Elke dag opnieuw
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 58 Elke dag opnieuw te mogen zien
hoe licht door duister schijnt
als afscheid van de nacht.
Zien hoe lichte gedachten,
zwarte spinnen verjagen
uit spinsels in ons brein.
Geluk te mogen ontdekken
in wonderlijke contrasten.
In stralend hemels licht.
In het zwartste duister.
In het lief en in leed.
De hoge prijs te willen betalen
van ongevraagd…
Zelfdruk Zien
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 75 Het onzichtbare juk,
waaronder mensen bukken moeten.
Moeten!
De oplopende druk,
waaronder we gespannen leven.
Leven!
Onze ontelbare druppels,
die onze emmers vullen wilen.
Willen!
Wanneer goed niet genoeg meer is.
Goed, dat om beter worden vraagt.
Wanneer de lat steeds hoger moet.
Wanneer we veel meer geven willen,
dan medemensen van…
Covid-19
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 85 Na maanden begint het te dagen,
de verzorgster bleven er om vragen,
maar de minister vond het niet nodig,
mondkapjes waren overbodig.
Ja, was je een verzorgingshuis toegewezen,
dan mocht je voor je leven vrezen,
het virus was ook daar neergestreken,
en menige bejaarde is bezweken.
Nu komen de langzaamaan de vragen,
waarom werden er geen…
Appels en peren
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 85 Ik gaf hem appels en keiharde peren mee in een zak
drukte hem vast tegen me aan
de losheid, gemak hoe hij naar buiten en weg weer
Wat rest is herinnering van een ontspannen,
rust als voor een baby, muziekje aan box en mamma
Zo ben ik moeder vrouw vriendin van man en vrouw
die jou als een baby rust mag geven je er mee laven, overgeven aan klank…