inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 70.535):

De Laurenskerk zwijgt

Op het grote marktplein
dragen geluiden wolken van licht,
de Laurenskerk zwijgt, een winterhoorn schalt

verder van de standvastige toren
en dichter bij de mensen
ogen de straatklinkers verlaten

hun aandacht krimpt,
zij laat zich ook niet vragen
op een mee wapperend doek

Rotterdam dompelt zijn vreemdgangers
om vrij hun eigen weg te gaan
in deze ongehoorde hoorn
van overvloed naar bezinning..

de mensen mijden elkaar,
de straten zijn hoorbaar leeg,
de schappen bijgevuld.

Schrijver: Rob van Tol, 7 april 2020


Geplaatst in de categorie: welzijn

4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 559

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Rob
Datum:
7 april 2020
Email:
robvantol57gmail.com
Ja het raakt Rotterdam ook recht in het kloppend hart van de stad.. dank voor je reactie, groet terug!
Naam:
Jan Jacob Krediet
Datum:
7 april 2020
Je raakt me zo met die naaktheid rondom de Laurenskerk, groet janjacobkrediet.nl

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)