Alle inzendingen over (Br)exit

You only live once, Boris! Bron: Adjudant, B., 'Borexit', 2023. uitg.: Gedichten.nl ___________________________________ YOLO BoJo! Na tal van, nee, na àlle partygangers Aan tand gevoeld en recht in oog gekeken Of BoJo afstand hield, hen had ontweken Dan wel gekust, bleef Boris J. niets wrangers Dan terug in Londen's anonimiteit…

Vanochtend heeft ze er een eind aan gemaakt Ze heeft zich van het leven beroofd Ze heeft zich met alle kracht die in haar was naar beneden gegooid Van twaalf hoog kwam zij nedersuizen De man beneden moest het zien Het kraken deed zijn hemel gruizen De tijd stond stil om zes voor tien Gruwelijk was wat van haar restte Benen en armen tot…

karel appel zoals iedere Co br A wilde schilderen als een kind d oor het falen hem gezien in de tweede wereld oorlog van de volwassen mens want wie kan ervaren de gruwel toen aanvaard…

druipend van het vet die laat je voor tijdelijk ergens in ommelanden voor primus inter pares gedreven met jouw strik zijn gang maar gaan het is zwaar pet je zit te watertanden je staat in de fik was het niet vermijdelijk hij is niet voor handen je zeurt evenwel niet dat doet hij ook niet het is voor eeuwig aan gedicht voor A. te Br…

, maar Zij, moeder en zoon, blijven voor altijd verbonden, want zij is vooral zijn moedertje en dat blijft ze, no Andrew-exit, never!…

De Brexit die zij zelf heeft voorbereid, Heeft ook haar eigen exit ingeleid.…

Hij gaapte een exit in de vergadering alle blikken vielen in zijn mond de voorzitter zocht nog een uitweg als was het een cul-de-sac dito kopspoor of een soortement suffix en zette nog een tandje bij om te kunnen afronden en te sluiten die keet…

schatje, scheetje je zat op mijn schoot en toen het er op aan kwam knalde je me af zijdeur…

Geef mij de schubben van het gulden vlies, deken van visionairs, meer onzichtbaar dan voorheen, vooruit te lopen in de schreden van hun kwetsbaarheid, ik omgord het zwaard van woorden als laatste middel, waarmee ik het vege lijf wil redden, in eigen vooroordeel. ben ik de groene weiden die door de wereld wordt begraasd met een brok…

Kinds wereld geprojecteerd in het prisma van een druppel dauw, nu ijzig balancerend aan een onwillige tak, die trouw bleef aan een voorspelde in het Hooglied van de zon tot aan de horizon. kleine vlinder die zij wilde vangen in een gesponnen vleugels van woorden, verlangens die ze begreep maar bewust ontweek, voordat ik sprak. rustend…

Dit gedicht gaat huiswaarts, wil ons het afscheid mededelen. Jij was hier ook. We hebben gekeken hoe de populieren weken voor een groter feit, een landschap zonder geheimen. Rotte geuren uit de sloot, eeuwig brandende bermen, de geur van verse mest op het land. Het wijkt, raakt langzaam op de achtergrond. Stadjes verblijven weer…

Toen ze ons niet zagen die nacht bedroefd en aan onszelf kwijt de deur met bloed beslagen de dood een gang vol geur en hinderlagen toen vuur en wind zich schaarden om onze afgedwaalde roep weken wij af van het bestaande af van onze roep. Vielen samen, raakten aan wat hangen bleef. Schaduw - zo nauw dreef ons het licht. -------------…

later als mijn Hollandse kater volledig is uitgejankt wegspint in berusting hoop ik zijn echo te horen wordt zijn roep herzongen als weerklank van mijn protest heeft dat toch wat uitgehaald verliet ik niet voor niets mijn nest…

Als mijn oogbal een appel was en jouw vagina een klokhuis Welke pit spoort er dan niet jij gaf mij de verboden vrucht Even was het de tuin van Eden een hap veranderde het in de hel De Golden Delicious gegroeid sloeg het uurwerk kapot en stopte de tijd Even lag ik eenzaam in een kistje wel gestickerd maar niet geprijsd Belandde tussen…

De tijd liep voor en soms wat achter in de tijd soms spijt soms berijdt om te sterven gewoon maar wat verven de wolken blauw de hemel wit doorgaan met slapen om ooit een dag in ieders ogen te ontwaken wij zijn wachters in de nacht wij zijn de gehatenen en vereerde de juiste en o zo verkeerde wij zouden alles opnieuw moeten leren…

ik las in je ogen geen wens naar weder tederheid ik hoorde in je stem vreemde woorden van ontluistering ik las in je brief met weinig zinnen een antwoord voor jou is opnieuw beginnen mijn tegenzin ik wacht op mijzelf in de benarde kilte van verwarring en leegte ik sluit mijn hart in jouw afwezigheid en wacht op verdriet…

Op de klok van de eeuwigheid bedeeld met een seconde tijd hebben we het onmogelijke gepresteerd, de aarde volkomen verkwanseld en versjteerd, zodat er niet veel meer van ons resteert dan een proef van weinig waarde, een schimmelige laag, die het verdient door een brute vlaag te worden weggevaagd naar een verre ster om na nogmaals proberen weer…

In Haren heeft ie lang genoeg gezeten Maar nóg een feestje zit er echt niet in In ‘Project Exit’ hebben ze geen zin De laatste keer zijn ze nog niet vergeten Op 1 april gaat hij z’n post verlaten Dat is een goeie...hou hem in de gaten…

Wat doe je nou Frans...happen naar het baasje Je weet...wie appels vaart die appels vreet Bijt toch niet in de hand waaruit je eet Want voor je ’t weet ben je straks zelf het haasje Je babbelzucht kost je nog eens de kop Een camera? Zet dan je mondkap op…

Salvador Dali Venus delen ongevraagd geleend in vlakten bergen versteend Zie ik dat haar ogen links onder mij beginnen te bollen De vinger dwingend binnen gaat zoekend rond te tollen Dan knekels van het zwarte paard steigerend staat op hollen Onderga ik wereld van surrealisme indringend gericht Zo ik weer verward exit treed verblind…

De vlek van de pen Gesticht in ‘t zwart Met de leugen in de wind Overtuiging vanuit het hart Schreeuwen zal de leugen Uit de passage van ‘t boek De wind laait op De letters vormen ’t aanzoek Driftig schrijft de pen door Met zwart over het wit De inkt droogt op Met de leugen, geen exit Volgeschreven vol overgave De leugen een souvenir…

vraag meneer, voor U, voor en haar in ronde kring ja, zegt U het maar hoe denkt U over dit, en dat hoe gaat dat in die grote stad na jaren van besturen althans zo moest het lijken komt hij nu hier eens kijken meneer Cohen kunt U mij zeggen hoe denkt U, dat nu uit te leggen nou mevrouw U vraag is helder ik zal U zeggen: he..hu..i..hake..br…

Geen al te fraaie exit poll historie Met twee vingers maakt Plas hetzelfde teken Als tachtig jaar geleden, op D-Day En rechts van haar kraait blondie weer victorie Piet likt heel stil z'n wonden, NSC Doet met één zeteltje dan nog wel mee Toch lijkt de kiezer op hem uitgekeken Terwijl de 'geest' van Dilan wordt vergeten Raakt…

Tekstconcept en -productie: Coenraedt van Meerenburgh ________________________________ EXIT BoJo Nu teistert zijn brexiteer plan Als een stuwraketvloedgolf Great Britain Dat met gasprijsinflatie blijft zitten Zonder BoJo, op het Isle of Man Land en volk kenden betere tijden Nee, Queen Mom is niet echt te benijden…

illusie  beiden empathisch en hoogsensitief platonisch poëet narcistische nimf  badend in zuivere bron van koud water verwarmende woorden van liefde, idylle waar enkel haar blauwe vlinders gedijen  Zij is voor hem denkt hij en hij voor haar hoopt zij hij hoort haar smachten heel vaag even maar voorbij idée-fixe exit…

Geïnspireerd op "Volt-filet", het hogesnelheidssonnet van Inge Boulonois, leek het mij, na alle ophef rond haar partijlidmaatschap (exit Gündogan) en haar Kamerzetel (idem dito) bij Volt, zaak om deze grijze feeks van 44 te betitelen als Lucifer...een aartsengel, maar dan wel een weerspannige...…

Maar 'n popi jopi mayor was hij wel Een pokerface die blufte met de brexit Heeft blufpoker gespeeld met eigen exit…

december 2004 mijn kerstboom waaide weg bevries de glimlach op de lippen van de voorbijganger ijzig is zijn adem zijn kille blik dat sneeuw zijn lijf waarin verliezen huist mogen bedekken o boom ooit afgekapt alles wat jij bent was wat jij was ik nodig je uit houd me vast en voorbijganger ga om koud te wonen -…

Een scheepsbouwer, wonend in Zelder, verwoordde Brams ondergang helder: ‘Kijk, hier is het schip en daar is de klip dus Moszkowicz pats, naar de Kelder…’…

Gisteren zei je dat het niet hoefde vandaag vond je dan weer van wel kan jij dan echter niet begrijpen ons leven wordt een ware hel Altijd luisteren naar gefluister buren die hun gangetje gaan wanneer ik doof ben en niet luister zie ik jou ook niet meer staan Het leven is een hel geworden een droef en uitzichtloos bestaan sleur is als…