Netgedichten

netgedicht (nr. 12.558):

Exit

Dit gedicht gaat
huiswaarts, wil ons het
afscheid mededelen.

Jij was hier ook. We
hebben gekeken hoe de
populieren weken voor
een groter feit, een
landschap zonder
geheimen.

Rotte geuren uit de
sloot, eeuwig brandende
bermen, de geur van
verse mest op het land.

Het wijkt, raakt langzaam
op de achtergrond.

Stadjes verblijven weer
verankerd in hun
star verleden.

Jij fluistert hoe
voorbij dit is.

Ik zal dit nu beamen.