Alle inzendingen over 2007-2008

En zo komen we aan het einde van 2007 een vol jaar is haast om Gebeurtenissen die kwamen zonder dat we erom vroegen de last was soms zo zwaar dat we domweg liepen te zwoegen maar aan alle dingen komt een eind, zo ook aan dit jaar met zijn leuke en minder leuke voorvallen met overstromingen en stroomstoringen, moord en doodslag, teveel in…

Dus wens ik voor het jaar 2007 U allemaal het jaar 2008. Een nieuwjaarswens die voor Saddam Hoessein Voorspelbaar onvervulbaar blijkt te zijn…

Lion Queen @ Geschreven 29 jan.2007. Overleden 20-02-2008…

het vuurwerk gaat springen uit spanning voor het nieuwe jaar ook de hapjes staan al klaar het jaar 2007, hebben we weggegeven en het het jaar 2008, hebben ze ons gebracht allemaal cadeautjes en gelukswensen krijgen we van de mensen we feesten tot 's avonds laat en wachten tot het vuurwerk afgaat…

in gedichtenbundel "Op de ruïnes van een rijk", 2008.…

Dus wens ik allen eerlijk toe een prettig leven In alle gezondheid door wie dan ook gegeven Kijk niet achterom, zelfs niet voor éven Wens ik iedereen veel geluk in 2007.…

. -------------------------------------------- Dit gedicht is in januari 2007 verschijnen in het poëzietijdschrift Het liegend konijn; het is in 2008 ook opgenomen in Erik Lindners nieuwe bundel Terrein, uitgekomen bij Uitgeverij De Bezige Bij.…

Op 1 mei 2007 des avonds om 19.30 stopte ik de brief in de brievenbus en liep 2 rondjes rond het Kamer-gebouw mijn gebouw, mijn Kamer van Koophandel weende ik, bedrijfsadviseur J.J.K. te R. 1 april 2008, bijna een jaar daarna afscheid met een kamer-receptie om 20.00 nog 130 mensen kwamen en zagen wat ik voelde, bedoelde en duidde op…

Opgenomen in "Op de ruïnes van een rijk", 2008…

Opgenomen in "Op de ruïnes van een rijk", 2008…

; opgenomen in 'Op de ruïnes van een rijk', 2008…

(de tijd ruikt lont) gestaag klimmend trekt de vuurpijl een beverige streep halverwege het duister verdwijnen honderdduizend vluchtige sterretjes in een lawaaiig nieuwjaar 'een gelukkig 2007' hoor je alom…

Opgenomen in "Op de ruïnes van een rijk", 2008…

Nu begint weer een nieuw jaar waarin elk mens weer zijn wensen hardop of in stilte kan uitspreken wat hij/zij wenst voor 2008 en daar zal zeker vrede op aarde bij zitten en geluk voor de persoon en zijn dierbaren die de wens uitspreekt.…

het dal leek peilloos diep dit jaar de bodem bleef maar zakken en meegezeulde drab maakte elke stap te zwaar de broekriem werd verstrakt bezittingen vervreemd oude banden doorgehakt nieuwe lasten gemeden en nog was er geen vaste grond werd de gang niet lichter immer drukten de plichten toch sluit zichzelf het zuigend gat verheft zich…

Een nieuw begin met oneindig veel kansen ga er voor en win laat het leven met je dansen wees blijmoedig en voel je vrij maak je dromen waar en geniet dan wordt 2008 een fantastisch jaar…

Vandaag mijn voornemens opgeschreven zorgvuldig opgeborgen en verstopt Ze gaan niemand iets aan buiten mij om aan het eind van 'n jaar te lezen van wat er geworden is en wat niet Voor de schaduw van de toekomst uit maak ik mijn bewegingen soepel rond vang de grote bal van links en rechts…

Tot 2008... onroerend goed daarna ontroerend slechter!…

mijn hoofd zit vol met muizenissen soms laat ik het wat hangen zet valletjes met brood en kaas zij laten zich niet vangen neem nog maar een flesje wijn daar kunnen ze niet tegen als ik de volgende dag een kater heb dan komt hij zeer gelegen…

Postzegelprijzen gaan nog niet omhoog Ze stijgen pas vanaf 2007 Een klein gelukje in dit dure leven Dat toch steeds duurder wordt, zo op het oog Ruim twee jaar mazzel valt ons dus ten dele In deze tijd van elektronisch mailen…

nog enkele dagen geschiedenis te schrijven over dit jaar wat met dictatoren in de woestijn of er nou nog piraten zouden zijn en water bij de wijn, moet dat nu écht? dan is het ineens weer feest letterlijk iedereen zomaar lekker op de zwier met andermans vrouw of man onder vette knipogen naar gretige handen en wacht nou maar weer een jaartje…

. -------------------------------------------------------- uit: 'Reislust in ommezien, gedichten 2008-1983', 2008.…

en als ik haar vraag naar het begrip van eeuwigheid zegt ze de hei is mooi dit jaar door een vroege zomer en de wereld paars en zingt ze -met de radio- dat ze is geboren met een plastic lepel in haar mond…

zoals de weg liep tot over de heuvels en de huizen in het dal was voor haar de angst voor mij een melodie toch beide hoofden even vol maar zij droeg dan ook het water en ik speelde met het vuur…

een zilvermeeuw is snel getekend tussen zon en stapelwolken zo zie je maar wat lucht is kan ook vogel zijn…

de maan van de leeuw is nog dunner dan het gras wat de hinde graast…

met haar ranke handen bootst ze vogels op de muur ze vlekken doffer nu bij maanlicht als bij dag ze vallen weg en komen op ik leer ze vliegen grijnst ze ik draai me om en sluit het raam de nacht is nog maar kort…

ik zag niet hoe jouw ogen zochten langs de bladeren op de grond alsof je leefde in de dood met hen de laatste schaduw nog leek vast te klampen en uiteindelijk besloot nogmaals zeg ik je ik zag het niet noch het tuinpad waar je laatste voetstap nog afgedrukt staat -als bemind- ik zag niet hoe je naar me omkeek ik hoorde…

zie de delvers huiswaarts keren blikken op oneindig de één heeft zichzelf begraven de ander de ander moeder aarde is bewogen met open armen laat ze zich getroosten en ziet de delvers huiswaarts keren…

zo eenzaam ben ik met achter mij de lege akkers toonbeeld van mijn omgekeerde wereld bewerkt en toch gebroken en de mensen ze gaan te snel aan mij voorbij hun rode maskers onbedrukt betamen zich de stilte alsof gesloten woorden vertellen dat ze liever zwijgen ergens in de verte klinkt nog vluchtig wat muziek…